Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. II SA/Gd 425/19
Kombatanci
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Diana Trzcińska Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2020 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi R. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 28 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę.
Uzasadnienie
R. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej jako "Szef Urzędu") z dnia 28 listopada 2018 r.,
którą organ utrzymał decyzję własną z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. z 2019 r., poz. 1168), dalej jako ustawa o świadczeniu pieniężnym dla osób deportowanych.
Zaskarżona decyzja podjęta została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia 16 sierpnia 2018 r. Szef Urzędu, rozpoznając wniosek R. M. dotyczący przyznania świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, odmówił przyznania tego świadczenia.
Na skutek wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy Szef Urzędu decyzją z dnia 28 listopada 2018 r. utrzymał w mocy decyzję własną.
Organ ustalił na podstawie wniosku, że w marcu 1941 r., podczas oczekiwania w G.na wyjazd do B.w ramach umowy zawartej pomiędzy ZSRR a III Rzeszą o wymianie rodzin, wnioskodawca został skierowany przez niemiecki urząd pracy do pracy w firmie "[..]" w G., gdzie pracował do marca 1945 r. Wnioskodawca przedłożył dokument w języku niemieckim oraz oświadczenia świadków z 12 lipca 1946 r. potwierdzające zatrudnienie w firmie "[..]" we wnioskowanym okresie, zaświadczenie z Archiwum Państwowego dotyczące osadzenia ojca w obozie, potwierdzenie zameldowania w G. oraz przepustkę pozwalającą na wejście na teren [..] oraz Kennkarte (karta rozpoznawcza - dokument tożsamości).
