Wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II SA/Ke 658/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2023 r. sprawy ze skargi O. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 17 listopada 2022 r. znak: SKO.PS-80/4405/2241/2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 17 listopada 2022 r. znak: SKO.PS-80/4405/2241/2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (zwane dalej "SKO") utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Ostrowca Świętokrzyskiego z 22 czerwca 2022 r. znak: Śrw.5211.000107.2022, którą odmówiono O. K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dziadkiem – T. K.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia SKO wskazało, że T. K. jest wdowcem i na podstawie orzeczenia Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Ostrowcu Świętokrzyskim z 28 kwietnia 2022 r. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe. W orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 81 roku życia – co legło u podstaw odmowy przyznania O. K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego – w oparciu o art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615), zwanej dalej "u.ś.r.". Wyrażone w tym zakresie w decyzji z 22 czerwca 2022 r. stanowisko zakwestionowało SKO, wskazując że organ I instancji nie wziął pod uwagę treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13, rozstrzygając tym samym w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. Pomimo tego świadczenie pielęgnacyjne nie mogło zostać przyznane – z uwagi na treść art. 17 ust. 1a u.ś.r. O. K. jest bowiem wnuczką T. K., nie będąc zarazem osobą spokrewnioną z dziadkiem w pierwszym stopniu. Jakkolwiek nie żyje jeden z synów T. K., to drugi – M. K. żyje, legitymując się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Ostrowcu Świętokrzyskim z 17 czerwca 2019 r., zaliczającym go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe. W rezultacie, to na nim spoczywa w pierwszej kolejności obowiązek alimentacyjny w rozumieniu Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wobec ojca. Wobec jednoznacznego brzmienia art. 17 ust. 1a u.ś.r. SKO stwierdziło brak podstaw do przyznania wnioskowanego świadczenia, zwłaszcza że syn T. K. nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W tym ostatnim zakresie SKO powołało się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 listopada 2022 r. o sygn. akt I OPS 2/22.