Główny księgowy jednostki sektora finansów publicznych

Podstawowe kwestie związane z organizacją obsługi księgowej w jednostkach sektora finansów publicznych, a także wymogi i obowiązki osób zatrudnianych w tych jednostkach na stanowiskach głównych księgowych są uregulowane w sposób ogólny w uofp. Oprócz tej ustawy, unormowania związane z zatrudnianiem głównych księgowych oraz powierzaniem im obowiązków z zakresu gospodarki finansowej i rachunkowości jednostki zawarte są także w ustawach szczególnych określających zasady:

1) prowadzenia rachunkowości (art. 40 ust. 1 uofp nakazuje jednostkom sektora finansów publicznych prowadzenie rachunkowości zgodnie z przepisami o rachunkowości zawartymi w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości; dalej: uor, z uwzględnieniem zasad określonych w uofp);

2) organizacji obsługi księgowej jednostek oświatowych (art. 5 ust. 7 pkt 3 i ust. 9 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty; dalej: ustawa o systemie oświaty);

3) zatrudniania pracowników w różnych typach państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych, do podstawowych należą tu ustawy:

● z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym),

● z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (dalej: ustawa o samorządzie powiatowym),

● z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (dalej: ustawa o samorządzie województwa),

● z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej: ustawa o pracownikach samorządowych),

● z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (dalej: ustawa o pracownikach urzędów państwowych),

● z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (dalej: ustawa o służbie cywilnej),

● z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (dalej: ustawa o działalności kulturalnej),

a także w wydanych na podstawie tych ustaw aktach wykonawczych, które trzeba każdorazowo brać pod uwagę przy ustalaniu zasad zatrudnienia głównego księgowego w danej jednostce organizacyjnej.

1. Podstawa nawiązania stosunku pracy z głównym księgowym