Poradnia ubezpieczeniowa
Pracownik zachorował 15 grudnia 2021 r. i jego niezdolność trwała do 31 grudnia 2021 r. Za cały okres zwolnienia miał już prawo do zasiłku chorobowego (ostatnio chorował we wrześniu 2021 r.). Ponownie zachorował 1 lutego 2022 r. na inną chorobę. Od 1 stycznia 2022 r. pracownikowi zmieniły się zasady płacowe, zlikwidowany bowiem został dodatek za pracę przy komputerze w wysokości 200 zł, ale o 100 zł
Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego), a także świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie
Pracownik, który ukończył 50 lat, od 10 grudnia przebywa w szpitalu, wcześniej, tj. w 2021 r., nie przebywał na zwolnieniu lekarskim. Choroba zapewne potrwa do 2022 r. Jakie świadczenia związane z chorobą będą przysługiwały pracownikowi, w jakiej wysokości płacić ewentualny zasiłek? Jaka będzie podstawa wymiaru chorobowego w razie przerwy w niezdolności do pracy, tzn. kiedy ustalić ją na nowo, a kiedy
Pracownicy i zleceniobiorcy odbywający obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów ich zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za czas pracy mają prawo do wynagrodzenia. Pracę mogą też świadczyć osoby objęte izolacją w warunkach domowych i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie. Pracownik, a także zleceniobiorca, jeżeli jest objęty ubezpieczeniem chorobowym i ma
Podmiot uprawniony od 1 stycznia 2022 r. do wypłaty świadczeń z FUS (zasiłków chorobowych, opiekuńczych, macierzyńskich, świadczenia rehabilitacyjnego), którym może być płatnik składek lub ZUS, ustalany jest na dzień 30 listopada 2021 r. Podmiot, który staje się od nowego roku tym płatnikiem zasiłków, ma obowiązek ustalać do nich prawo, a także je wyliczać, dokonywać ich wypłaty i wykazywać w dokumentacji
Od 1 stycznia 2022 r. płatnicy zasiłków (w tym pracodawcy) realizujący obowiązki w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń chorobowych i macierzyńskich muszą uwzględniać zmiany przepisów wprowadzone z początkiem tego roku. Dotyczą one m.in. okresu zasiłkowego po ustaniu zatrudnienia, który został skrócony ze 182 do 91 dni wliczania do jednego okresu zasiłkowego wszystkich niezdolności do pracy bez
Sąd Najwyższy rozstrzygnie, czy przedsiębiorca powinien tracić prawo do zasiłku, gdy zapłaci składkę na ubezpieczenie chorobowe w terminie, ale w wysokości niższej niż należna
Pracownik zachorował w listopadzie 2021 r. Od 1 stycznia 2021 r. zarabia 15 000 zł, a wcześniej wynagrodzenie wynosiło 14 000 zł. W grudniu 2020 r. roczna podstawa wymiaru składek emerytalnej i rentowej przekroczyła próg 30-krotności. Do tego pracodawca opłaca mu pakiet medyczny o wartości 500 zł miesięcznie, bez względu na nieobecności. Jak prawidłowo ustalić podstawę zasiłku w listopadzie br.?