Jak dokonywać potrąceń z wynagrodzenia nauczyciela, który jednocześnie jest radnym
Z powodu koronawirusa małżonka jednego z naszych pracowników straciła pracę. Pracownik ten ma zajęcie komornicze. Czy w tym przypadku należy stosować wyższą kwotę wolną od potrąceń?
Wynagrodzenie za pracę przypadające pracownikowi do wypłaty podlega obniżeniu nie tylko o potrącenia obowiązkowe, ale też te, do których dokonania pracownik zobowiązuje pracodawcę na podstawie zgody wyrażonej na piśmie. Potrącenia dobrowolne dotyczą najczęściej składek na ubezpieczenia od różnego rodzaju ryzyka (np. na życie, abonamenty medyczne), a także z tytułu korzystania z programów aktywności
W wyliczaniu wynagrodzeń zarówno pracowników jak i zleceniobiorców istotną rolę odgrywają roczne limity dotyczące podstawy wymiaru składek emerytalnych i rentowych oraz opodatkowania. Płatnicy składek mają obowiązek ich stosowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przekroczenie limitów powoduje bowiem określone konsekwencje m.in. w zakresie obliczania podstawy wymiaru zasiłków czy dokonywania potrąceń
Pracownik w wieku 41 lat ma zajęcie komornicze niealimentacyjne na dużą sumę. W maju otrzyma nagrodę jubileuszową za 20 lat pracy w wysokości 4830 zł (nagrody wypłacane są co pięć lat), standardowo wynagrodzenie zasadnicze 4200 zł (pełny etat) oraz dodatek motywacyjny w wysokości 15 proc. pensji. Otrzymuje również zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych w formie ryczałtu wynoszącego
Nasz pracownik od 1 do 14 marca przebywał na zasiłku chorobowym. Zarabia 4500 zł miesięcznie i ma dwa zajęcia komornicze: alimentacyjne po 700 zł miesięcznie i inne, na łączną kwotę ponad 10 000 zł. Jesteśmy płatnikiem zasiłków. Oprócz zajęcia spłaca pożyczkę mieszkaniową zaciągniętą u pracodawcy w wysokości 200 zł miesięcznie. Jak dokonać potrącenia z zasiłku za marzec?
Pracownikom-dłużnikom, których wynagrodzenie zostało obniżone lub których członek rodziny utracił źródło dochodu z powodu COVID-19, przysługuje wyższa kwota wolna od potrąceń. Wskazana kwota ulega zwiększeniu o 25% na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ten ma na utrzymaniu. Wysokość tego zwiększenia należy obliczyć od przysługującej pracownikowi standardowej kwoty wolnej