BHP w firmie

Razem z kolegą pracowaliśmy na budowie na dość dużej wysokości. Było to na wiosnę, rusztowanie było oblodzone, a my nie mieliśmy żadnych zabezpieczeń. Po godzinie pracy, gdy kolega o mało co nie spadł, zeszliśmy i odmówiliśmy dalszej pracy. Majster zadzwonił po szefa firmy, który nakazał nam natychmiastowy powrót do pracy i zagroził zwolnieniem. Gdy ponownie odmówiliśmy, odjechał, a na drugi dzień wręczył nam zwolnienia dyscyplinarne. Najpierw nie chcieliśmy się sądzić, ale znajomy powiedział nam, że zwolnienie było sprzeczne z prawem i powinniśmy walczyć o odszkodowanie. Jak to jest naprawdę? - Grzegorz T. z Bydgoszczy

Obowiązkiem pracownika jest - w myśl art. 100 k.p. - wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową. Nie jest to jednak obowiązek bezwzględny, ponieważ wyjątkowe regulacje umożliwiają pracownikowi sprzeciw. Należy do nich art. 210 § 1 k.p., zgodnie z którym  w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom BHP i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. W żadnym razie zachowanie takie, jeśli jest należycie uzasadnione, nie może stanowić podstawy zwolnienia i to na dodatek w trybie dyscyplinarnym. Zgodnie z wyrokiem SN z 9 maja 2000 r. (sygn. akt I PKN 619/99, OSNP z 2001 r. nr 20, poz. 610):