Zmiany w ustawie o pracownikach samorządowych

Status prawny pracowników samorządowych określa ustawa z 22 marca 1990 r. (DzU z 2001 r. nr 142, poz. 1539 ze zm.). W myśl jej postanowień pracownikami samorządowymi są pracownicy zatrudnieni w urzędzie marszałkowskim, starostwie powiatowym, urzędzie gminy, jednostkach pomocniczych gminy oraz w gminnych jednostkach i zakładach budżetowych, a także w wojewódzkich i powiatowych samorządowych jednostkach organizacyjnych, biurach związków jednostek samorządu terytorialnego oraz zakładów budżetowych utworzonych przez te związki, biurach jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego.

Ustawa o pracownikach samorządowych przewiduje niemal wszystkie podstawy nawiązania stosunku pracy, o jakich mowa w Kodeksie pracy, pomijając spółdzielczą umowę o pracę. Pracownicy samorządowi są zatrudniani na podstawie wyboru, powołania, mianowania albo umowy o pracę. Wybór i powołanie są ściśle związane z określonymi stanowiskami, co oznacza, że na wskazanych ustawą stanowiskach nie ma możliwości zatrudnienia pracownika samorządowego na podstawie innej, aniżeli przewidziana przepisami ustawy. Z kolei zatrudnienie na podstawie mianowania lub umowy o pracę uzależnione jest od wyboru rady gminy, natomiast w pozostałych jednostkach samorządu terytorialnego możliwe jest zatrudnienie (oprócz wyboru i powołania) na podstawie umowy o pracę.

Na podstawie wyboru zatrudnia się osoby wchodzące w skład organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego bądź pełniące funkcje tych organów:

• w urzędzie marszałkowskim: marszałka województwa, wiceprzewodniczącego zarządu oraz, jeśli tak stanowi statut województwa, pozostałych członków zarządu,

• w starostwie powiatowym - starostę, wicestarostę i, jeżeli tak stanowi statut powiatu, pozostałych członków zarządu powiatu, z tym że z członkami zarządu powiatu wybranymi spoza składu rady powiatu zawsze nawiązuje się stosunek pracy,