Artykuł
2. Programy komputerowe w księgach rachunkowych
W dobie powszechnej komputeryzacji trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie przedsiębiorstwa bez sprawnie działającego systemu komputerowego wykorzystywanego do obsługi finansowo-księgowej. Wprawdzie przepisy ustawy o rachunkowości zawierają regulacje dotyczące zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, jednak ujmowanie wartości oprogramowania w księgach może być zróżnicowane, dlatego zagadnienie to wymaga szerszego omówienia, również w kontekście przepisów podatkowych dotyczących odpisów amortyzacyjnych.
Decydując o sposobie wprowadzenia oprogramowania do ewidencji oraz dokonywania zapisów w księgach w trakcie jego eksploatacji, należy uwzględnić źródło pozyskania (zewnętrzne lub wewnętrzne) w kontekście przewidywanego okresu użytkowania i wartości początkowej. Nie bez znaczenia jest tu zagadnienie aktualizacji nabytego oprogramowania, o czym będzie mowa w końcowej fazie rozważań.
Nabycie oprogramowania z zewnątrz
Ogólnie nabycie może nastąpić w drodze zakupu, darowizny lub aportu, przy czym program nabywany jest na podstawie licencji lub przeniesienia praw autorskich. Jeżeli program został przekazany do użytkowania, jest wykorzystywany na potrzeby jednostki, a przewidywany okres jego użytkowania wynosi więcej niż jeden rok, wówczas zaliczany jest do wartości niematerialnych i prawnych (WNiP), a co za tym idzie - podlega amortyzacji. Przepisy ustaw o podatku dochodowym przewidują, że minimalny okres amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych wynosi 24 miesiące (art. 22 updof oraz art. 16m updop).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
