Jakie są kryteria naliczania opłaty adiacenckiej i renty planistycznej

W polskim systemie prawnym funkcjonują dwie różne daniny publiczne, które często błędnie uznawane są za tożsame - opłata (renta) planistyczna i opłata adiacencka. Wspólna ich cecha dotyczy wzrostu wartości nieruchomości powstałych w wyniku postępowań administracyjnych. Różnią się jednak tym, że naliczenie opłaty planistycznej może nastąpić wyłącznie w sytuacji zbycia nieruchomości w określonym terminie, a w przypadku opłaty adiacenckiej zbycie nieruchomości pozostaje bez znaczenia.

Pojęcie opłaty adiacenckiej (dalej: opłata) zostało zdefiniowane w art. 4 pkt 11 ustawy z 21 sierpnia 2007 r. o gospodarce nieruchomościami. Opłata ta jest formą daniny publicznej i jest ustalana w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym: