Reforma systemu emerytalnego

Od 1 października 2017 r. nastąpi powrót do wieku emerytalnego obowiązującego do końca 2012 r. Przywrócenie tego skróconego wieku, wynoszącego 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, niesie za sobą różne skutki, nie tylko takie, że będzie można wcześniej skorzystać z uprawnień emerytalnych. W artykule zostały omówione m.in. zasady przechodzenia na emeryturę po wejściu w życie reformy, wskazano, co ulegnie zmianie, a co pozostanie bez zmian oraz jak wyglądać będzie ewentualna ochrona przedemerytalna.

Zmiany w systemie emerytalnym zostaną wprowadzone ustawą z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa zmieniająca), która wejdzie w życie 1 października 2017 r. Rozwiązania zawarte w tej ustawie to:

● obniżenie wieku emerytalnego,

● skutki obniżenia powszechnego wieku emerytalnego dla innych świadczeń związanych z tym wiekiem,

● zniesienie możliwości nabycia emerytury częściowej,

● obniżenie stażu składkowego i nieskładkowego wymaganego od kobiet w celu podwyższenia emerytury do kwoty najniższego świadczenia oraz związane z tym skrócenie okresu opłacania składek przez organy samorządu za osoby pobierające określone świadczenia,

● wydłużenie okresu ubiegania się o emeryturę bez względu na wiek na podstawie ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (dalej: Karta Nauczyciela),

● pozostałe regulacje.

Ustawa zmieniająca w art. 17 zawiera gwarancję ochrony praw nabytych, wskazując, że nie narusza ona praw i obowiązków osób, które nabyły prawo do świadczeń określonych w przepisach zmienianych tą ustawą. Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi już od dłuższego czasu szeroką akcję informacyjną dotyczącą zmian w systemie emerytalnym, powołani są specjalnie wykwalifikowani doradcy emerytalni, pojawiają się też różne artykuły na temat zbliżającej się reformy emerytalnej. Jednak trzeba pamiętać o tym, że decyzja ostateczna o przejściu na emeryturę należy do konkretnej osoby.