Kwarantanna w jednostce
Epidemia SARS-CoV-2 odcisnęła swoje piętno praktycznie na każdym aspekcie naszego życia, w tym także na polskim prawie. Pojawiło się wiele nowych regulacji, a te dotychczas obowiązujące uległy znacznym zmianom. Epidemia spowodowała także, że częściej mamy do czynienia z sytuacjami, które do niedawna były wyjątkowe - np. z kwarantanną. To z kolei sprawia, że praca w działach księgowych i kadrowych jednostek może stać się okresowo utrudniona lub nawet niemożliwa.
Rodzaje odosobnienia związanego z epidemią
COVID-19 to choroba wywołana przez wirusa SARS-CoV-2 (koronawirusa). Jej cechą charakterystyczną jest duża zaraźliwość. Jedną z form zwalczania epidemii jest odosobnienie osób, u których zdiagnozowany został COVID-19 oraz osób, które mogły zostać zarażone (np. poprzez kontakt z osobą zarażoną). Dwie podstawowe formy odosobnienia związanego z epidemią to izolacja i kwarantanna.
SŁOWNICZEK
Izolacja - to odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby.
Kwarantanna - to odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych.
Mówiąc obrazowo - izolacja dotyczy ludzi chorych, a kwarantanna - co do zasady - ludzi zdrowych. Izolacja zazwyczaj ma miejsce w szpitalu, ale w związku z COVID-19 ustawodawca wprowadził pojęcie izolacji w warunkach domowych, przez którą rozumie się odosobnienie osoby chorej z przebiegiem choroby zakaźnej niewymagającej bezwzględnej hospitalizacji ze względów medycznych w jej miejscu zamieszkania lub pobytu, w celu zapobieżenia szerzenia się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Kwarantanna co do zasady zaś odbywana jest miejscu zamieszkania. Uwzględniając fakt, że wirus jest bardzo zakaźny, należy odbywać ją razem z domownikami.
