Regulamin utrzymania czystości i porządku to nie przekaźnik komunikatów

Jeśli organ samorządu terytorialnego chce poinformować mieszkańców o efektywnych sposobach ograniczenia ilości wytwarzanych odpadów, to akt prawa miejscowego nie jest odpowiednim przekaźnikiem takich komunikatów - orzekł WSA w Gdańsku. W regulaminie utrzymania czystości i porządku nie można zobowiązać właścicieli nieruchomości np. do minimalizowania używania jednorazowych opakowań i zgniatania plastikowych butelek.

Przyznane w art. 4 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: u.c.p.g.) kompetencje rady gminy do uchwalania regulaminu zostały ograniczone do ustalenia w nim zasad szczegółowych w ściśle określonym zakresie. Katalog spraw, w których zakresie organ stanowiący może rozstrzygać, jest zamknięty. Organ samorządu terytorialnego, podejmując uchwałę w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, ustanawia akt prawa miejscowego, a czynność ta powinna być dokonywana na podstawie i w granicach upoważnienia zawartego w ustawie - w myśl art. 94 Konstytucji RP. Zasada ta znajduje również potwierdzenie w art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.