Minimalny okres odpoczynku dobowego w przypadku kilku umów o pracę z tym samym pracodawcą

W sytuacji gdy pracownik zawarł kilka umów o pracę z tym samym pracodawcą, minimalny okres odpoczynku dobowego, przewidziany w art. 3 w zw. z art. 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy, stosuje się do tych umów rozpatrywanych łącznie, a nie do każdej ze wspomnianych umów rozpatrywanej odrębnie.

Stan faktyczny

Do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wpłynął wniosek sądu okręgowego w Bukareszcie o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (wstępnym, stanowiącym wykładnię traktatów, ważność i wykładnię aktów przyjętych przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne Unii Europejskiej). Wniosek ten dotyczył wykładni art. 2 pkt 1, art. 3 i art. 6 lit. b) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.Urz.UE.L Nr 299, str. 9) - dalej: dyrektywa 2003/88. Został on złożony w ramach sporu między akademią ekonomiczną w Bukareszcie (dalej: ASE) a ministerstwem edukacji narodowej w Rumunii (dalej: OI POCU MEN) w przedmiocie nieprzestrzegania maksymalnej liczby godzin, które jedna osoba może przepracować w ciągu doby.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości

(…)

Ramy prawne

Prawo Unii

3

Artykuł 1 dyrektywy 2003/88 stanowi:

„1. Niniejsza dyrektywa ustala minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w odniesieniu do organizacji czasu pracy.

2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do:

1. minimalnych okresów dobowego odpoczynku, odpoczynku tygodniowego oraz corocznego urlopu wypoczynkowego, przerw oraz maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy; oraz
2. niektórych aspektów pracy w porze nocnej, pracy w systemie zmianowym oraz harmonogramów pracy.

3. Niniejszą dyrektywę stosuje się do wszystkich sektorów działalności, zarówno publicznego, jak i prywatnego, w rozumieniu art. 2 dyrektywy [Rady 89/391/EWG z 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U. 1989, L 183, s. 1)], bez uszczerbku dla przepisów art. 14, 17, 18 oraz 19 niniejszej dyrektywy.