Porównanie zapisów ewidencji syntetycznej i pomocniczej zamiast weryfikacji sald

Nieprawidłowość

Pracownik księgowości przedstawił do weryfikacji sald wydruki z ksiąg rachunkowych ewidencji syntetycznej i zestawienia sald odpowiadających im kont ewidencji pomocniczej. Uznał, że skoro salda ewidencji pomocniczej i kont syntetycznych są zgodne, to jest to wystarczający dowód na prawidłowość stanów aktywów i pasywów. Inspektorzy kontroli stwierdzili, że w jednostce zaniechano przeprowadzenia inwentaryzacji w drodze weryfikacji sald.

Prawidłowe postępowanie

Inwentaryzacja metodą weryfikacji sald aktywów i pasywów polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników majątkowych (art. 26 ust. 1 pkt 3 uor). Z przepisów więc wyraźnie wynika, że zapisy ksiąg rachunkowych . To, z jaką dokumentacją będą porównywane zapisy ksiąg rachunkowych, zależy od rodzaju inwentaryzowanego aktywa lub pasywa. Ogólnie obowiązujące akty normatywne tego nie regulują. Pewne wskazówki można znaleźć jedynie w pkt 10.17 i 10.18 KSR nr 11 - dla weryfikacji środków trwałych. Zapisy KSR mówią, że inwentaryzacja środków trwałych metodą weryfikacji polega na porównaniu stanów wynikających z ksiąg rachunkowych dotyczących poszczególnych obiektów inwentarzowych (czyli sald kont ewidencji szczegółowej, prowadzonej w podziale na pojedyncze obiekty inwentarzowe środków trwałych) z danymi wynikającymi ze stosownych dokumentów źródłowych stanowiących podstawę ich zapisu w księgach, a następnie - na ocenie rzeczywistej wartości tych obiektów. Dokumenty, jakie należy wykorzystać, wskazano w