Obowiązki kadrowe i podatkowe pracodawcy na przełomie roku kalendarzowego

Na przełomie roku pracodawców obciążają liczne obowiązki. Wynikają one z przepisów prawa pracy. Chodzi tu m.in. o obowiązek utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, obowiązki związane z ustaleniem nowej kwoty wynagrodzenia minimalnego czy zadania związane z prawem do urlopu czy ustaleniem czasu pracy. Rok 2023 będzie szczególny z tego powodu, że kwota minimalnego wynagrodzenie wzrośnie dwukrotnie, tj. 1 stycznia i 1 lipca, a dodatkowo jednostki będące płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych będą musiały zmierzyć się z nowym formularzem PIT-2(9).

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych

Pracodawcy, którzy na dzień 1 stycznia zatrudniają co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty - mają obowiązek utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS). Z kolei pracodawcy, którzy zatrudniają na ten dzień od 20 do 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, są zobowiązani utworzyć ZFŚS na wniosek organizacji związkowej. Jeśli organizacja nie wystąpiła z żadnym wnioskiem, pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników może utworzyć ZFŚS lub wypłacać świadczenie urlopowe.

Minimalne wynagrodzenie za pracę

Płaca minimalna to ustalone najniższe wynagrodzenie, jakie pracodawca musi wypłacić każdemu pracownikowi zatrudnionemu w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, niezależnie od posiadanych kwalifikacji, zaszeregowania osobistego, składników wynagrodzenia, systemu i rozkładu czasu pracy stosowanych u danego pracodawcy, jak również szczególnych właściwości i warunków pracy. Jego poziom na najbliższy rok został ustalony rozporządzeniem Rady Ministrów z 13 września 2022 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 r. Wynagrodzenie poniżej płacy minimalnej jest naruszeniem praw pracowniczych. Pracodawcy muszą pamiętać, że to jeden z elementów, na które Państwowa Inspekcja Pracy zwraca szczególną uwagę w trakcie kontroli.