Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.386.2023.2.KFK

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 września 2023 r. (wpływ 11 września 2023 r.) oraz pismami z 21 września 2023 r. (wpływ 21 września 2023 r.).

W piśmie z 6 września 2023 r. wycofali Państwo wniosek o wydanie interpretacji w zakresie działek o numerach (…) i określili Państwo zakres wydania interpretacji wyłącznie w odniesieniu do działki o numerze (…).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Stanowią Państwo tzw. spółkę (…), utworzoną w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t. j. Dz. U. nr 28, poz. 169 ze zm.).

Decyzją z dnia (…) Starosta zatwierdził statut spółki dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej Wsi (…), uchwalony uchwałą ogólnego zebrania członków Spółki dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej Wsi (…) w dniu (…).

Spółka sprawuje zarząd nad wspólnotą gruntową i nad właściwym zagospodarowaniem gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Spółka posiada, zgodnie z art. 15 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, osobowość prawną.

W skład nieruchomości należących do wspólnoty gruntowej należą nieruchomości rolne.

Na wniosek spółki Wójt Gminy, decyzją z dnia (…), zatwierdził projekt podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr (…) o powierzchni (…) ha. Działka ta, zgodnie z ww. decyzją, dzieli się na nowe działki:

1)dz. nr (…);

2)dz. nr (…);

3)dz. nr (…);

4)dz. nr (…);

5)dz. nr (…);

6)dz. nr (…).

Dla obszaru objętego podziałem brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Podział został dokonany w oparciu o ostateczną decyzję Wójta Gminy z dnia (…), wydaną w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie pięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Dla ww. działek w dniu (…) wydana została decyzja o warunkach zabudowy.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów właścicielem działek jest Wspólnota Gruntowa Wsi (…), w której poszczególne udziały posiadają jej członkowie, będący równocześnie członkami spółki.

Wspólnota Gruntowa Wsi (…) nie nabywała żadnych nieruchomości – dysponuje jedynie tymi, które istnieją jeszcze od lat 60-tych ubiegłego stulecia. W szczególności działka nr (…) stanowi własność wspólnoty od początku jej powstania, tj. od lat 60-tych ubiegłego stulecia.

Spółka planuje sprzedaż działek powstałych po podziale wskazanych powyżej pod numerami od 1 do 5.

W uzupełnieniu do wniosku z 6 września 2023 r., na zadane przez Organ pytania, Spółka udzieliła następujących odpowiedzi:

1.Czy są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź: Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

2.W jaki sposób działki będące przedmiotem złożonego wniosku były/są wykorzystywane?

Odpowiedź: Działki stanowią użytki rolne i jako takie były wykorzystywane.

3.Czy działki będące przedmiotem złożonego wniosku były/są przedmiotem umów cywilnoprawnych, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze?

Odpowiedź: Działki będące przedmiotem złożonego wniosku do 31 grudnia 2022 r. były przedmiotem umowy dzier­żawy. Dzierżawca wykorzystywał działki w sposób rolniczy.

4.Czy działki będące przedmiotem złożonego wniosku były przez cały okres ich posiadania wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT? Jeżeli tak, to na jakiej podstawie – proszę podać podstawę prawną zwolnienia.

Odpowiedź: Spółka jest spółką założoną w celu zagospodarowania gruntów rolnych i dzierżawiła grunty rolnikom na cele rolne, nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Działka będąca przedmiotem wniosku była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 6 września 2023 r.)

Czy sprzedaż działki wskazanej w stanie faktycznym pod nr 1, tj. działki numer (…) będzie opodatkowana podatkiem VAT, a jeśli tak, to kto będzie płatnikiem tego podatku? Ściślej, czy zobowiązana do zapłaty podatku VAT będzie spółka czy poszczególni członkowie wspól­noty gruntowej?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniach wniosku

z 6 września 2023 r. i 21 września 2023 r.)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towa­rów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do roz­porządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, pod­lega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatni­kiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fi­zyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodaw­ców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wy­konujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów za­robkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Spółka nie jest co prawda właścicielem gruntów wspólnoty, ale dla statusu podatnika VAT nie jest to konieczne. Ustawa w art. 7 ust. 1 wyraźnie bowiem abstrahuje od cywilistycznej sprzedaży rzeczy, a przedmiotem opodatkowania czyni „dostawę”, czyli przeniesienie prawa do dysponowania towarami, w tym nieruchomościami, jak właściciel.

Spółka, jako sprawująca zarząd nad wspólnotą oraz gospoda­rująca gruntami wchodzącymi w jej skład, ma status podatnika, gdyż dokonując dostawy działa jako handlowiec. Nie zbywa swojego prywatnego majątku, lecz dokonuje czynności, dla dokonywania któ­rych w ogóle została powołana – gospodaruje gruntami. Nie sposób uznać, że sprzedaż gruntu nie jest gospodarowaniem nim.

Analogicznie uznać trzeba na gruncie podatku od towarów usług, że dla zaistnienia opodatkowanego obrotu nie jest konieczne, aby przedmiot dostawy był własnością podatnika. Podatek od wartości do­danej dotyczy bowiem wskazanej wyżej dostawy, czyli kategorii ekonomicznej, a nie prawnej, a dla ustalenia, że dokonujący dostawy jest podatnikiem konieczne jest jedynie ustalenie, że działa jako pro­fesjonalista, w ramach i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ten warunek w niniejszej sprawie zaszedł.

Mając powyższe na uwadze – Państwa zdaniem – to spółka, a nie poszczególni członkowie wspólnoty gospo­darczej będą podatnikami podatku VAT.

Państwa zdaniem transakcja sprzedaży nieruchomości przez Spółkę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W szczególności w sprawie nie zachodzą przesłanki zwolnienia z tego podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zważywszy, że dla sprzedawanej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, działka ta stała się terenem budowlanym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W takim przypadku sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz 9 ww. ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że stanowią Państwo spółkę (…) utworzoną w oparciu o przepisy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Posiadają Państwo osobowość prawną i są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Jako spółka (…) sprawują Państwo zarząd nad wspólnotą gruntową i nad właściwym zagospodarowaniem gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

W skład nieruchomości należących do wspólnoty gruntowej należą nieruchomości rolne. Na Państwa wniosek został zatwierdzony projekt podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr (…). Działka ta dzieli się na nowe działki:

1)dz. nr (…),

2)dz. nr (…),

3)dz. nr (…),

4)dz. nr (…),

5)dz. nr (…),

6)dz. nr (…).

Działki stanowią użytki rolne i jako takie były wykorzystywane. Do 31 grudnia 2022 r. były przedmiotem umowy dzier­żawy. Dzierżawca wykorzystywał działki w sposób rolniczy.

Dla obszaru objętego podziałem brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast dla przedmiotowych działek wydana została decyzja o warunkach zabudowy.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów właścicielem działek jest Wspólnota Gruntowa Wsi (…), w której poszczególne udziały posiadają jej członkowie, będący równocześnie członkami spółki (…).

Nie nabywali Państwo żadnych nieruchomości i dysponują jedynie tymi, które istnieją jeszcze od lat 60-tych ubiegłego stulecia. W szczególności działka nr (…) stanowi własność wspólnoty od początku jej powstania, tj. od lat 60-tych ubiegłego stulecia.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki numer (…).

W tym miejscu wyjaśnić należy istotę i status prawny zarówno wspólnoty gruntowej (jej członków), jak i spółki powołanej do zarządzania taką wspólnotą. W piśmiennictwie podkreśla się (por. G. Bieniek, S. Rudnicki: Nieruchomości. Problematyka prawna, Lexis-Nexis Warszawa 2005, s. 742), że instytucja wspólnot gruntowych, będących reliktem uwłaszczenia włościan, przetrwała do dziś w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych w postaci szczególnego rodzaju współwłasności rządzącej się własnymi prawami. Wskazuje się, że ustawa o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, nie rozstrzygając wyraźnie charakteru podmiotowego wspólnoty gruntowej, nadała jej szczególną konstrukcję prawną, odrębną od przepisów kodeksu cywilnego o współwłasności. Zauważyć należy, że Sąd Najwyższy, rozważając m.in. w uchwale z dnia 23 sierpnia 1968 r., sygn. akt III CZP 73/68, charakter wspólnoty gruntowej uznał, że choć wspólnota gruntowa zbliża się do współwłasności, to jednak jest to współwłasność szczególna, rządząca się własnymi przepisami. Istotą tej współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z przeznaczeniem, przysługujące osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwo rolne (por. uchwała SN z dnia 9 grudnia 1969 r., sygn. akt III CZP 89/69, OSNCP 10/70).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 140):

Osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Członkami spółki są osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej.

W myśl art. 16 ust. 2 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Członkami spółki mogą być również posiadacze gruntów przyległych do wspólnoty gruntowej na warunkach określonych w statucie

Stosownie do art. 20 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Za zobowiązania spółki odpowiada spółka całym swoim majątkiem.

Powyższe przepisy wskazują na to, że powołanymi do zarządu, reprezentowania wspólnoty na zewnątrz, a więc również do występowania w sprawach dotyczących nieruchomości wchodzących w skład wspólnoty, są wyłącznie przewidziane w statucie organy spółki.

Z cytowanych przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wynika nadto, że wspólnota gruntowa może działać tylko w ramach utworzonej spółki. Skoro więc uprawnienie do działania na zewnątrz należy do statutowych organów spółki, zatem dostawy gruntów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT dokonuje spółka, zaś zbywane nieruchomości gruntowe stanowią składnik majątku tej spółki związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślenia wymaga fakt, iż spółka realizuje cel w zakresie sprawowania zarządu nad wspólnotą oraz racjonalnego zagospodarowania gruntów wchodzących w jej skład, a zatem dysponując określonym, przyznanym jej majątkiem, zarządza nim. Ponadto wspólnota posiada władztwo ekonomiczne nad powierzonymi jej gruntami, czyli działa jak właściciel. Wobec tego, podejmowane czynności wchodzą w zakres działalności gospodarczej, a Państwo są z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT. Czynności zarządu sprawowane są przez Państwa w sposób stały bez względu na rezultat takiej działalności.

Zatem, zbycie działki o numerze ewidencyjnym (…), stanowi dostawę części majątku związanego z Państwa działalnością gospodarczą i odbywa się w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. Stanowi wobec tego odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a spółka dla tej czynności działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy przedmiotowej działki są Państwo, gdyż to Państwo, poprzez swoje organy, działają w imieniu wspólnoty gruntowej, realizując cele dla których zostali powołani, tj. sprawują zarząd nad wspólnotą i gospodarują gruntami wchodzącymi w skład wspólnoty.

Jednakże dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen:

Teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o VAT art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Jak wynika z opisu sprawy obszar, na którym położona jest działka o numerze ewidencyjnym(…), nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednakże dokonany został podział działki o numerze ewidencyjnym (…), w wyniku którego powstała działka (…) i dla tej działki wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie pięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Tym samym, działka o numerze ewidencyjnym (…) stanowi teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie jej sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o powołany wcześniej przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że:

Ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył On wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazali Państwo we wniosku, działka nr (…) – w wyniku podziału której powstała działka (…) – stanowi własność wspólnoty od początku jej powstania, tj. od lat 60-tych ubiegłego stulecia. Zatem przy nabyciu nie był naliczony podatek VAT, który mógłby podlegać odliczeniu. Tym samym, z uwagi na fakt, iż dostawa działki nie była obciążona podatkiem VAT to nie można uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT lub, że takie prawo przysługiwało.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa działki nr (…) nie korzysta także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działki nr (…) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a zatem dostawa tej działki jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy działki nr (…) jest Spółka, a nie poszczególni członkowie wspólnoty gruntowej, gdyż to spółka, poprzez swoje organy, działa w imieniu tej wspólnoty gruntowej, realizując cele dla których została powołana.

Wobec powyższego Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem złożonego wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o numerach (…).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego

i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00