Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Lu 17/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant specjalista Marta Wawrzecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi L. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek za marzec 2020 r. - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją wydaną z upoważnienia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dalej: "ZUS", "organ", utrzymana została w mocy decyzja wydana w pierwszej instancji z dnia 27 sierpnia 2020 r., w której ZUS odmówił L. G. dalej: "strona", "skarżąca", prowadzącej pozarolniczą działalność, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266 ze zm.), dalej: "u.s.u.s.", prawa do zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek na własne obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenia chorobowe oraz ubezpieczenia zdrowotne za marzec 2020 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że strona w dniu 7 kwietnia 2020 r. wystąpiła z wnioskiem RDZ o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek za marzec, kwiecień i maj 2020 r., oświadczając, że w pierwszym miesiącu, za który składany jest wniosek o zwolnienie osiągnęła przychód w wysokości 1.502,41 zł. Wskazaną wyżej decyzją wydaną w pierwszej instancji ZUS odmówił stronie prawa do zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek odwołując się do treści art. 31zq ust. 1 i 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), dalej: "ustawa o COVID". Organ argumentował, że z treści tego przepisu wynika, jako warunek przyznania zwolnienia, o które ubiegała się strona, przesłanie deklaracji rozliczeniowych lub imiennych raportów miesięcznych za marzec, kwiecień i maj 2020 r. nie później niż do 30 czerwca 2020 r., chyba, że płatnik składek jest zwolniony z obowiązku ich składania. Natomiast strona, jak podał organ, złożyła dokumenty rozliczeniowe za marzec 2020 r. 26 sierpnia 2020 r.