Sporządzenie sprawozdania finansowego – podstawowe zasady
Sprawozdania finansowe są ważnym elementem funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych z punktu widzenia oceny sytuacji finansowej danej jednostki. Dlatego też sporządzanie tego dokumentu musi podlegać określonym regułom. Przede wszystkim powinno być zgodne z przepisami ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor), musi być sporządzone na dzień bilansowy i dotyczyć danego roku obrotowego. Przygotowując sprawozdanie finansowe, należy kierować się zasadami rachunkowości, co pozwoli zaprezentować rzetelny, zgodny z rzeczywistością obraz sytuacji w jednostce.
- Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych należy stosować podstawowe zasady rachunkowości, m.in. zasadę memoriału, zasadę istotności, zasadę ciągłości.
Przystępując do czynności związanych z zamknięciem ksiąg rachunkowych, jednostki powinny sprawdzić, czy nastąpiły nieudokumentowane zdarzenia gospodarcze, na skutek czego stan wykazany w księgach odbiega od stanu rzeczywistego.
Jednostki sektora finansów publicznych prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami o rachunkowości, z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie o finansach publicznych. Należy jednak pamiętać, że art. 80 uor wyłącza jednostki budżetowe z obowiązku stosowania zapisów dotyczących sporządzania sprawozdań finansowych.
- Jednostki sektora finansów publicznych sporządzają swoje sprawozdanie w oparciu o przepisy rozporządzenia w sprawie rachunkowości oraz planów kont. Na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych jednostki sporządzają sprawozdanie finansowe składające się z: bilansu, rachunku zysków i strat (wariant porównawczy), zestawienia zmian w funduszu, informacji dodatkowej.
- Sporządzając łączne sprawozdanie finansowe, jednostki mają obowiązek dokonać odpowiednich wyłączeń wzajemnych rozliczeń między jednostkami (m.in. wzajemnych należności i zobowiązań).
Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych należy stosować między innymi podstawowe zasady rachunkowości.
(art. 6 ust. 1 uor) – , niezależnie od terminu ich zapłaty. Oznacza to, iż niezapłacone koszty będą ujęte drugostronnie w księgach rachunkowych, jako zobowiązania, a nieopłacone przychody jako należności.
POTRZEBUJESZ POMOCY?