Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.101.2024.2.AM

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadań.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadań pn. ,,…” oraz „…”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 kwietnia 2024 r. (wpływ 12 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Gmina ... jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z zawieranymi umowami cywilno-prawnymi, z „wyłączeniem czynności, na podstawie których realizuje zadania własne nałożone odrębnymi przepisami prawa”.

W ramach zadań własnych Gmina ... zrealizowała zadania pn. ,,…” oraz „…”.

Powyższe zadania dotyczą nieruchomości, która jest własnością Gminy ... i w skład której wchodzi działka nr … (obręb ewidencyjny ...) wraz z budynkami znajdującymi się na tej działce, tj. budynkiem użytkowo - mieszkalnym oraz budynkiem przeznaczonym na kotłownię i garaże.

Inwestorem i realizatorem powyższych zadań była bezpośrednio Gmina ..., a co za tym idzie - była bezpośrednio nabywcą faktur VAT związanych z tymi zadaniami. Środki na te zadania stanowiły też środki własne Gminy ....

Zadanie pn. ,,…” miało jako główny cel ograniczenie strat ciepła i zmniejszenie kosztów bieżących ogrzewania, a obejmowało swoim zakresem:

- (...)

Drugie zadanie pn.: ,,…” polegało na modernizacji istniejącej i zarządzanej bezpośrednio przez Gminę ... kotłowni (własność i niecedowane na jednostki podległe władztwo Gminy ...).

W ramach zadania ….

W ramach zarządu całą nieruchomością gminną - część ww. budynku użytkowo - mieszkalnego w postaci pomieszczeń ośrodka … (…) oraz jednego służbowego lokalu mieszkalnego została przekazana w trwały zarząd ... (jednostka organizacyjna Gminy ...). W budynku znajduje się również jeden zajęty i jeden niezajęty lokal mieszkalny.

Dla całego budynku użytkowo - mieszkalnego Gmina ... dostarcza ogrzewanie z kotłowni, której jest właścicielem, w tym do: mieszkania najemcy (zarządzanego bezpośrednio przez Gminę), mieszkania służbowego (w zarządzie ...) - gdzie bezpośrednio wystawia najemcom faktury VAT (VAT 23%), natomiast … obciążany jest wewnętrzną notą obciążeniową. Z tytułu najmu lokali mieszkalnych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarządu mieniem Gmina ... wystawia faktury VAT z tytułu należności czynszu mieszkaniowego (VAT zw.) oraz dostaw ogrzewania (VAT 23%).

Faktury z tyt. czynszu wystawia zarówno Gmina ... (obecnie dla jednego mieszkania), jak i w imieniu i na rzecz Gminy - ... (mieszkanie służbowe).

Gmina ... dostarcza ogrzewanie dla budynku użytkowo - mieszkalnego, w tym … i obciąża ośrodek za wykonaną usługę notą obciążeniową oraz 3 lokali mieszkalnych (1 lokal jest w trwałym zarządzie ..., 2 lokale są własnością Gminy ...), dla których w ramach działalności gospodarczej wystawia faktury VAT (VAT 23%).

W piśmie z 12 kwietnia 2024 r. Gmina wskazała, że:

1)w zakresie zadania pn. „…”:

a)Gmina wykorzystuje efekty ww. zadania w zakresie czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. naliczania opłaty z tyt. trwałego zarządu dla … oraz w zakresie dotyczącym czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, tj. czynsz mieszkaniowy dla najemców lokali.

b)Efekty ww. zadania wykorzystywane są przez Gminę do działalności gospodarczej, tj. naliczania czynszu mieszkaniowego (VAT zw. ) jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. opłata z tyt. trwałego zarządu … (nie podlega VAT).

c)Brak jest możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

d)Na pytanie: „W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej efekty ww. zadania są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy mają Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?” Gmina odpowiedziała: „Nie dotyczy”.

2)w zakresie zadania pn. „…”:

a)Gmina wykorzystuje efekty ww. zadania w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. usługi dostawy ciepła/ogrzewania lokali mieszkalnych (VAT 23%) oraz w zakresie czynności niepodlegających opodatkowaniu, tj. dostawy ciepła/ogrzewania … (nota obciążeniowa).

b)Efekty ww. zadania wykorzystywane są do działalności gospodarczej, tj. dostawa ogrzewania dla lokali mieszkalnych oraz czynności innych niż działalność gospodarcza, tj. dostawa ogrzewania dla … (jednostki organizacyjnej Gminy).

c)Brak możliwości przyporządkowania wydatków ww. zadania w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

d)Na pytanie: „W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej efekty ww. zadania są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy mają Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?” Gmina odpowiedziała: „Nie dotyczy”.

Pytanie

Czy Gmina ... ma prawo do odliczenia podatku należnego z wykonanych inwestycji pn.: ,,…” oraz „…”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 86 ust. 2 oraz art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie ... przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wykonane projekty pod nazwą: „…” oraz „…”.

Gmina ... rozlicza VAT należny zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193 z późn. zm.; zwane dalej: Rozporządzenie MF). Gmina ... zgodnie z Zarządzeniem Nr … Wójta Gminy ... w roku 2023 stosowała prewskaźnik na poziomie 11% oraz wskaźnik proporcji na poziomie 99%.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ... ma prawo do odliczenia podatku należnego VAT zgodnie ze stosowanym prewskaźnikiem i wskaźnikiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 316) – zwanej dalej „ustawą o VAT”. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne oraz art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT:

Według art. 86 ust. 2b ustawy o VAT:

Art. 86 ust. 22 ustawy o VAT:

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Na mocy § 1 rozporządzenia:

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W § 3 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy o VAT. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT:

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT:

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o VAT:

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy o VAT:

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy o VAT, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2austawy o VAT, a w przypadku wystąpienia czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – także proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Zauważyć przy tym należy, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions).

W kontekście powyższego, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Należy zauważyć, że z orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie – towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Powyższe potwierdzają również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

W świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z okoliczności sprawy, dokonali Państwo zakupów towarów i usług w ramach zadań: ,,…” oraz „…”, w celu termomodernizacji budynku użytkowo – mieszkalnego, w którym znajduje się … oraz trzy lokale mieszkalne wraz z przebudową kotłowni, która dostarcza ogrzewanie dla całego ww. budynku.

Budynek użytkowo – mieszkalny jest udostępniony jednostce organizacyjnej Państwa Gminy tj. … (czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT) oraz są w nim wynajmowane lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe (czynności zwolnione od podatku VAT).

A zatem wydatki poniesione przez Państwa w ramach realizacji ww. zadań mają związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zwolnionymi od tego podatku, z tytułu których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że przebudowana kotłownia dostarczająca energię cieplną do budynku użytkowo – mieszkalnego służy wyłącznie zapewnieniu możliwości korzystania z wynajmowanych lokali oraz udostępnionych pomieszczeń ….

Obciążanie najemców kosztami energii cieplnej dotyczy tylko faktu zużycia przez danego najemcę energii cieplnej. Natomiast wydatki poniesione w związku z realizacją ww. zadań są związane z konkretnym budynkiem, nie zaś z zużyciem energii cieplnej przez najemców lokali. W opisanych okolicznościach sprawy nie dochodzi do przeniesienia na ww. najemców wydatków poniesionych w ramach realizowanych zadań.

W związku z powyższym, w rozpatrywanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ wydatki związane z realizacją ww. zadań nie służą Państwu do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle powyższego wskazać należy, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadań pn. „…” oraz „…”, gdyż efekty ww. zadań są związanie wyłącznie z czynnościami zwolnionymi z opodatkowania podatkiem VAT oraz niepodlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).