Wyrok NSA z dnia 11 października 2023 r., sygn. I FSK 1024/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniach 14 września 2023 r. i 11 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. sp. k. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1187/17 w sprawie ze skargi T. sp. k. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 stycznia 2017 r. nr 1401-PT-6.4213.204.2016.MK w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. sp. k. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 8 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1187/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. sp. k. z siedzibą w S. (dalej: Spółka lub Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej jako: Organ drugiej instancji lub Dyrektor IAS) z 25 stycznia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2014 r.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.

Organ pierwszej instancji uznał, iż faktury VAT dokumentujące usługi pośrednictwa w transporcie towarów, wykazane jako świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054. ze zm., dalej jako: u.p.t.u.), wystawione na rzecz:

- C. s.r.o.,

- K. GmbH,

- S.

nie odzwierciedlały zdarzeń gospodarczych zaistniałych pomiędzy podmiotami wskazanymi na tych fakturach, lecz zostały wykonane na rzecz polskiego podmiotu, tj. K. sp. jawna. Skoro zaś ww. usługi pośrednictwa w transporcie towarów nie były świadczone na rzecz podmiotów zidentyfikowanych dla celów podatku od wartości dodanej, brak było podstaw do opodatkowania ich w miejscu siedziby usługobiorcy. Powyższe skutkowało zatem ustaleniem miejsca opodatkowania przedmiotowych usług pośrednictwa w transporcie towarów zgodnie z art. 28b ust. 1 u.p.t.u., tj. na terytorium Polski i opodatkowaniem według podstawowej stawki podatku od towarów i usług.