Jaka może być podstawa rozwiązania umowy o pracę na podst. art. 52 Kodeksu pracy

Pytanie dotyczy rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem na podst. art. 52 kp. Przyczyną uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika było ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych polegające na: 1. sfałszowaniu faktury z hotelu, przedłożonej w dokumentacji rozliczeniowej po odbyciu podróży służbowej; 2. zatajeniu rzeczywistych kosztów pobytu, poprzez usunięcie z faktury pozycji dotyczących m.in. wyżywienia; 3. uzyskaniu w ten sposób nienależnej, zawyżonej diety delegacyjnej, która zgodnie z przepisami oraz polityką firmową powinna zostać pomniejszona. Działanie to miało charakter umyślny, naruszyło obowiązek uczciwości i rzetelności wobec pracodawcy oraz skutkowało wyłudzeniem świadczenia finansowego. Czy tak sformułowany powód jest właściwy i wystarczający oraz można byłoby go zawrzeć w treści wypowiedzenia? Czy jest niewystarczający i należałoby sformułować go inaczej? Czy powód wskazany powyżej stanowi cięzkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych?