Wyrok NSA z dnia 29 października 2024 r., sygn. I FSK 421/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Protokolant Patryk Pogorzelski, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 września 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 368/20 w sprawie ze skargi Gminy P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 10 lutego 2020 r. nr 2201-IOV-2.4103.200-211.2019/10/03 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Gminy P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna i dalsze czynności procesowe.

1.1. Gmina P. (dalej: Gmina lub Skarżąca) w skardze kasacyjnej z dnia 21 grudnia 2020 r. zaskarżyła w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 września 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 368/20.

1.2. Wyrokiem tym Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2335, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę Gminy na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 10 lutego 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2016 r.

1.3. Istota sporu między Dyrektorem IAS a Gminą w tej sprawie obejmowała zasadniczo dwa zagadnienia.

Po pierwsze, Gmina podniosła, że wpływ na ocenę legalności wyżej wymienionej decyzji Dyrektora IAS miały losy odrębnej decyzji w przedmiocie podatku VAT za 2015 r. (m.in. z uwagi na przeniesienie nadwyżki podatku naliczonego za grudzień 2015 r. na kolejne okresy rozliczeniowe w 2016 r.).