Wyrok SN z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. III USKP 65/24
Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru, obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z których tytułu jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wyjątek od zasady niekumulacji świadczeń nie ma zastosowania do tej grupy żołnierzy.
Teza AI
Istota problemu
Główny problem prawny dotyczył wykładni art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie określenia warunków stosowania wyjątku od zasady niekumulacji świadczeń emerytalnych. Spór koncentrował się wokół tego, czy żołnierzowi zawodowemu, który pozostawał w służbie przed 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową w wysokości 75% podstawy wymiaru (obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych), przysługuje jednocześnie prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czy też musi dokonać wyboru jednego świadczenia.
Rozstrzygnięcie
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok w części i zmienił wyrok Sądu Okręgowego, oddalając odwołanie ubezpieczonego. Rozstrzygnięcie oparto na uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 15 grudnia 2021 r., III UZP 7/21, zgodnie z którą wyjątek od zasady niekumulacji świadczeń dotyczy wyłącznie żołnierzy, których emerytury są obliczane według zasad określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy zaopatrzeniowej, czyli żołnierzy powołanych do służby odpowiednio po 1 stycznia 1999 r. i po 31 grudnia 2012 r. Wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna przemawiają za takim rozumieniem przepisu, zgodnie z zasadą niekumulacji świadczeń obowiązującą w polskim systemie zabezpieczenia społecznego.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Renata Żywicka (przewodniczący)
POTRZEBUJESZ POMOCY?