Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.386.2025.4.JB

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 11 czerwca 2025 r. (wpływ 11 czerwca 2025 r.), a także – w odpowiedzi na wezwania organu – pismami: z 8 sierpnia 2025 r. (wpływ 8 sierpnia 2025 r. oraz 27 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

W dniu (…) czerwca 2017 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. W dniu (…) sierpnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł z żoną umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową, w związku z czym prawa nabyte w dniu (…) czerwca 2017 r. zaczęły Wnioskodawcy i jego żonie przysługiwać po połowie.

W dniu (…) marca 2025 r. zawarta została umowa darowizny, na mocy której Wnioskodawca jako darczyńca zbył na rzecz żony udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. W dniu (…) marca 2025 r. za zgodnym porozumieniem stron opisana powyżej umowa darowizny została rozwiązana i obdarowana przeniosła zwrotnie na rzecz Wnioskodawcy udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowanie wieczystego nieruchomości gruntowej.

Wnioskodawca nadmienia, że między stronami umowy nie ma konfliktu, nie zaistniał aspekt niewdzięczności strony obdarowanej oraz nie doszło do odwołania darowizny, zaś rozwiązanie umowy darowizny było zgodne z wolą stron umowy i wywołało stosunek prawny pomiędzy stronami umowy darowizny ze skutkiem wstecznym, tak jakby w ogóle umowa darowizny nie została zawarta.

W piśmie z 8 sierpnia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, w odpowiedzi na pytania organu doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje:

1.Jakie konkretnie ustalenia wynikają z zawartej (…) marca 2025 r. pomiędzy Panem oraz małżonką umowy darowizny? Proszę opisać. Jaki dokument potwierdzał dokonanie tej darowizny, w szczególności czy był to akt notarialny, inny dokument – jaki?

Odpowiedź: W dniu (…) marca 2025 r. sporządzono akt notarialny darowizny nieruchomości (udziału w ½ nieruchomości) na rzecz żony.

2.Jakie konkretnie ustalenia wynikają z zawartej (…) marca 2025 r. pomiędzy Panem oraz małżonką umowy rozwiązującej umowę darowizny zawartą (…) marca 2025 r.? Proszę opisać. Jaki dokument potwierdzał zawarcie tej umowy i zwrotne przeniesienie udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego oraz udziału w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej na Pana rzecz – czy był to akt notarialny, inny dokument – jaki?

Odpowiedź: W dniu (…) marca 2025 r. nastąpiło rozwiązanie umowy darowizny w formie aktu notarialnego, a nieruchomość powróciła do pierwotnych właścicieli (po ½ na żonę i ½ na męża).

Pytanie (wynikające z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie stwierdzenia, czy przy sprzedaży praw do nieruchomości w terminie krótszym niż 5 lat podatkowych licząc od dnia rozwiązania umowy darowizny i zwrotnego przeniesienia praw do nieruchomości wystąpi podatek dochodowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że z żoną obowiązuje go ustawa o rozdzielności majątkowej, podpisana w formie aktu notarialnego, przed notariuszem. Mieszkanie stanowi własności Wnioskodawcy w ½ części. Wnioskodawca planuje sprzedać swoją ½ część własności nieruchomości w przeciągu kolejnych 5 lat.

Pana stanowisko w sprawie (wynikające z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca nadmienia, że jego stanowisko w przedmiotowej sprawie jest następujące: przy sprzedaży praw do ww. nieruchomości podatek dochodowy od osób fizycznych nie wystąpi gdyż datą nabycia tych praw jest (…) czerwca 2017 r. i pięcioletni okres liczony od dnia nabycia już upłynął.

Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi o wydanie przez organ podatkowy interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku ze swoją nieprzemyślaną decyzją (błąd Wnioskodawcy) o darowiźnie sporządzoną w dniu (…) marca 2025 r. na rzecz żony ½ części nieruchomości, z późniejszym wycofaniem swojego postanowienia w dniu (…) marca 2025 r. Wnioskodawca wnosi o interpretację, czy będzie musiał zapłacić podatek PIT obliczany od uzyskanego dochodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych w (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów), w momencie sprzedaży swojej ½ części w latach 2025-2030, ponieważ bieg 5 lat będzie liczony od (…) marca 2025, czy będzie zwolniony od zapłacenia podatku PIT, ponieważ popełnił nieprzemyślany błąd i bieg od (…) marca 2025 r. nie będzie brany pod uwagę.

Na dzień (…) lutego 2025 r. Wnioskodawca był zwolniony z tego podatku, ponieważ od (…) czerwca 2017 r. upłynęło już 5 lat od jej nabycia.

Upraszczając, w związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwość, czy taka czynność (darowizna i jej odwołanie po 15 dniach) powoduje rozpoczęcie biegu nowego 5-letniego terminu, po upływie którego sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania PIT, czy też – jako że darowizna została odwołana – termin liczony jest nieprzerwanie od pierwotnej daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być zwolniony, ponieważ nie przemyślał swojej decyzji i nie miał złych intencji. Bardzo szybko wycofał swoje postanowienie, bo niespełna po 15 dniach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tego źródła z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nabył Pan wraz żoną (…) czerwca 2017 r. na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. (…) sierpnia 2017 r. zawarł Pan z żoną umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową, w związku z czym prawa nabyte (…) czerwca  2017 r. zaczęły Panu i żonie przysługiwać po połowie. (…) marca 2025 r. zawarta została umowa darowizny, na mocy której Pan jako darczyńca zbył na rzecz żony udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Następnie, (…) marca 2025 r. za zgodnym porozumieniem stron opisana powyżej umowa darowizny została rozwiązana i obdarowana przeniosła zwrotnie na Pana rzecz udział wynoszący ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność oraz udział wynoszący (…) części w prawie współużytkowanie wieczystego nieruchomości gruntowej. Wskazał Pan również, że między stronami umowy nie ma konfliktu, nie zaistniał aspekt niewdzięczności strony obdarowanej oraz nie doszło do odwołania darowizny, zaś rozwiązanie umowy darowizny było zgodne z wolą stron umowy i wywołało stosunek prawny pomiędzy stronami umowy darowizny ze skutkiem wstecznym, tak jakby w ogóle umowa darowizny nie została zawarta.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan, że w dniu (…) marca 2025 r. sporządzono akt notarialny darowizny nieruchomości (udziału w ½ nieruchomości) na rzecz żony. Natomiast w dniu (…) marca 2025 r. nastąpiło rozwiązanie umowy darowizny w formie aktu notarialnego, a nieruchomość powróciła do pierwotnych właścicieli (po ½ na żonę i ½ na męża).

W niniejszej sprawie istotne jest ustalenie, czy rozwiązanie umowy darowizny oraz zwrotne przeniesieniem udziału we własności lokalu mieszkalnego oraz udziału w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej skutkowało dla Pana ich nabyciem, w rozumieniu wyżej cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższych faktów, w rozpatrywanym przypadku dla ustalenia pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnicze znaczenie ma ocena prawnych skutków rozwiązania darowizny i przeniesienia własności nieruchomości na Pana, tzn. ustalenie czy ww. rozwiązanie darowizny wywołuje skutki:

·wstecz (ex tunc) – tj. stosunek prawny pomiędzy stronami umowy darowizny wygasł ze skutkiem wstecznym, tak jakby umowa darowizny w ogóle nie została zawarta,

·tylko na przyszłość (ex nunc) – tj. darczyńca ponownie nabywa własność, której się uprzednio wyzbył.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Natomiast moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

W tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że:

Jak stanowi art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa darowizny ma charakter czynności nieodpłatnej. Istotą darowizny jako czynności nieodpłatnej jest więc brak po drugiej stronie umowy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Obok wskazanych w Tytule XXXIII Kodeksu cywilnego przesłanek odwołania darowizny istnieje możliwość rozwiązania analizowanej umowy w oparciu o określoną w art. 353¹ tejże ustawy zasadę swobody zawierania umów, do której cech dodatkowych zalicza się również swobodę rozwiązania już istniejącego stosunku umownego bądź jego likwidacji w drodze porozumienia stron:

Przyjmując za uzasadniony pogląd prezentowany w orzecznictwie (uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 30 listopada 1994 r., III CZP 130/94) podkreślić należy, że samo rozwiązanie umowy darowizny nieruchomości nie powoduje automatycznego przeniesienia własności z powrotem na darczyńcę. Rozwiązanie umowy nie znosi bowiem wszystkich jej skutków, w szczególności zaś jej skutku rzeczowego w postaci przeniesienia własności nieruchomości. Stwarza jedynie zobowiązanie do powrotnego przeniesienia własności nieruchomości – wywiera skutek obligacyjny. Do wykonania tego obowiązku natomiast może dojść w drodze umowy między nabywcą nieruchomości i jej darczyńcą (zawartej w formie aktu notarialnego) lub – gdy do umowy takiej nie dojdzie – w drodze uwzględniającego żądanie darczyńcy orzeczenia sądu, stwierdzającego obowiązek nabywcy złożenia stosownego oświadczenia woli, zastępującego to oświadczenie, które to orzeczenie stwierdza zawarcie umowy i zastępuje tę umowę.

Reasumując, rozwiązanie umowy darowizny powoduje stan zobowiązujący nabywcę nieruchomości do przeniesienia własności z powrotem na rzecz zbywcy, przy czym nie ma przeszkód, aby rozwiązanie umowy zobowiązującej i umowa przenosząca własność z powrotem na rzecz zbywcy objęte zostały jednym aktem prawnym.

Co ważne, z okoliczności przedstawianych we wniosku wynika wprost, że w przedmiotowej sprawie doszło do rozwiązania uprzednio zawartej umowy darowizny w drodze porozumienia stron – zgodne z wolą stron umowy. Ponadto, czynności tej dokonano na podstawie aktu notarialnego.

W świetle powyższego, w przypadku rozwiązania umowy darowizny dla wywołania skutku rzeczowego, tj. przeniesienia własności nieruchomości z powrotem na darczyńcę, konieczne jest złożenie oświadczenia w formie aktu notarialnego przez obdarowanego o przeniesieniu własności (art. 158 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że rozwiązanie przedmiotowej umowy wywołuje skutek tylko na przyszłość.

W związku z powyższym, w sytuacji przedstawionej we wniosku, ponowne przeniesienie własności nieruchomości (udziału we własności lokalu mieszkalnego oraz udziału w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej) na Pana w dniu (…) marca 2025 r. w wyniku rozwiązania umowy darowizny na podstawie aktu notarialnego, stanowi dla Pana nabycie w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pięcioletni termin, o którym mowa w tym przepisie, winien być zatem liczony od końca 2025 roku.

W konsekwencji, jeżeli dokona Pan sprzedaży swoich praw do ½ nieruchomości, o których mowa we wniosku w terminie krótszym niż pięć lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez Pana tych praw do nieruchomości (co miało miejsce (…) marca 2025 r.), to sprzedaż ta będzie stanowiła dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, przy sprzedaży tych praw do nieruchomości w terminie krótszym niż 5 lat podatkowych licząc od końca roku, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy darowizny i zwrotne przeniesienie praw do nieruchomości (a więc sprzedaży dokonanej do 31 grudnia 2030 r.) wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na sposób liczenia 5-cio letniego terminu nie ma wpływu fakt, że dokonana darowizna była efektem Pana nieprzemyślanej decyzji. Powstanie obowiązku podatkowego wiąże się bowiem z zaistnieniem określonych zdarzeń, takich jak: zawarcie umowy cywilnoprawnej (np. umowa sprzedaży, darowizny), przemiany majątkowe (np. dziedziczenie) czy zdarzenia związane z prowadzoną działalnością gospodarczą ­– a nie z intencjami osoby dokonującej określonych czynności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.