Interpretacja indywidualna z dnia 24 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.91.2025.1.TW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z Polski do Holandii wyjechał Pan w połowie maja 2017 roku gdzie pismem z dnia 22.05.2017 r otrzymał Pan holenderski numer BSN (Burgerservicenummer, BSN: (…)). Od 29.05.2017 r. do 31.12.2021 r. nieprzerwanie pracował Pan na terytorium Holandii. Pracę świadczył Pan początkowo dla Holenderskiej Agencji zatrudnienia pod nazwą: (…) (Holandia) na podstawie umowy o pracę na czas określony od dnia 29.05.2017 r. do dnia 02.09.2018 r. na potwierdzenie czego posiada Pan Jaaropgaaf-y za rok 2017 i 2018 rok z tej Agencji zatrudnienia. Od 01.05.2018 r. do 24.03.2019 r. pracował Pan dla Holenderskiej Agencji Zatrudnienia pod nazwą: (…) (Holandia) na potwierdzenie tego posiada Pan Jaaropgave za rok 2018 i 2019 z tej Agencji Zatrudnienia. W holenderskiej firmie pod nazwą; (…) pracował Pan od dnia 25.03.2019 r. do dnia 31.12.2021 r., na potwierdzenie posiada Pan Jaaropgave za rok 2019, 2020, 2021 z tej firmy. W Holandii wszystkie składki ubezpieczenia były odprowadzane do holenderskiego urzędu oraz posiadał Pan holenderską prywatną polisę zdrowotną (Polisblad zorgverzekering w DSW – na potwierdzenie posiada Pan polisy za lata 2017 i 2019 – polisy z innych lat zaginęły podczas przeprowadzki).

Nie posiada Pan certyfikatu holenderskiej rezydencji podatkowej. Jest Pan natomiast w posiadaniu innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania poza Polską w okresie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski oraz do dnia poprzedzającego dzień powrotu do Polski. Są to takie dokumenty jak: umowa o pracę z holenderskim pracodawcą, paski wynagrodzeń, Jaarograft-y roczne, wyciągi bankowe – posiadał Pan konto bankowe holenderskie (...) – na które wpływało Pańskie wynagrodzenie (posiada Pan umowę z holenderskim bankiem na prowadzenie tego konta bankowego). Z tego konta dokonywane były codzienne płatności związane z utrzymaniem, takie jak zakup jedzenia, ubezpieczenie zdrowotne czy inne zobowiązania finansowe. Nie posiadał Pan majątku trwałego w Holandii, jednak w tamtym okresie znajdowało się tam Pańskie centrum interesów gospodarczych i finansowych. W Holandii na stale od 2012 roku mieszka Pana jedyny Brat (nie ma Pan więcej rodzeństwa – jest to Pana najbliższa rodzina) razem z jego Synem urodzonym w 2016 r. (...); dlatego w maju 2017 roku przeniósł Pan się do Holandii z myślą osiedlenia na stałe. Podejmując pracę w Holandii gdzie na stałe mieszkał Pana Brat oraz małoletni (...), Pańskim celem było osiedlenie się na stałe w tym kraju.

W latach 2017-2022 na terenie Holandii było Pana centrum życia ekonomicznego, kulturowego i społecznego; uczestniczył Pan aktywnie w życiu rodzinnym swojego Brata oraz (...). Dzięki życzliwości rodziny podczas początkowego okresu przebywania w Holandii mieszkał Pan u swojego Brata w jego holenderskim domu (nie był tam Pan zameldowany jednak adres ten widnieje na dokumentach takich jak umowy o prace oraz Jaarograpgrave), następnie firma w której Pan pracował od dnia 25.03.2019 r. tj. (…), zapewniała bezumowne zakwaterowanie na terenie hostelu pracowniczego (pokój był umeblowany i wynajmowany na zasadach nieodpłatnych), dlatego nie miał Pan potrzeby wynajmowania mieszkania w Holandii. Podczas dni wolnych oraz weekendów przebywał Pan u Brata i (...) aby uczestniczyć w życiu rodzinnym. Do Polski wracał Pan sporadycznie w okresach urlopowych lub świątecznych, aby odwiedzić mamę (ok 30/40 dni rocznie w latach 2017 do 2021); rodzicie są rozwiedzeni; z ojcem mieszkającym w Polsce nie utrzymywał Pan żadnych kontaktów. Podczas pracy na terytorium Holandii nie miał Pan innych dochodów w Polsce.

W latach 2017-2020 w Pańskich deklaracjach podatkowych PIT widnieje polski adres (zameldowania w domu Pana matki; nie dokonał Pan wymeldowania z domu rodzinnego w Polsce – nie jest on Pańską własnością, celem wykorzystywania go jako adres do korespondencji w celach urzędowych), wyjaśnia Pan, ze wpisanie tego adresu miało jedynie charakter formalny i korespondencyjny, bez wpływu na Pańską faktyczną sytuację rezydencjalną, a od dnia 28.05.2017 do dnia 18.11.2022 Pana dochody pochodzą wyłącznie z zagranicy z Holandii i Niemiec. W okresie od 01.01.2022 do 28.11.2022 firma Holenderska dla której Pan pracował otworzyła filię w Niemczech i tam został Pan skierowany do pracy dla firmy (…) (siedziba – Niemcy) pracując jako kierowca zawodowy na terenie Holandii, Niemiec i Szwajcarii; pracując jako kierowca zawodowy w dni robocze nocował Pan w kabinie samochodu.

Pana centrum interesów życiowych w tamtym okresie miał Pan nadal w Holandii ponieważ tam mieszkał Pański Brat wraz z Pańskim (...), z którymi utrzymywał Pan stały kontakt oraz których Pan odwiedzał w wolne weekendy oraz w czasie wolnym od pracy aby uczestniczyć w życiu rodzinnym (trudno określić ilość dni w 2022 roku); nadal posiadał Pan konto bankowe holenderskie na które wpływało Pańskie wynagrodzenie. Interesy osobiste oraz ognisko domowe ponad wszelką wątpliwość skoncentrowane były w Holandii. Do Polski przyjeżdżał Pan sporadycznie odwiedzić mamę w okresie świątecznym (ok. 10 dni w roku 2022 – do momentu przeprowadzki do Polski w dniu 19.11.2022). W roku 2022 nie przebywał Pan na terenie Polski więcej niż 40 dni łącznie.

Oświadcza Pan, że w okresie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski, natomiast w okresie od 01.01.2022 do 28.11.2022 – do przeprowadzki na stałe w dniu 19.11.2022 do Polski pracował Pan na terenie Holandii, Niemiec i Szwajcarii. W latach 2017-2022 był Pan kawalerem, nie posiadającym w Polsce konkubiny ani dzieci, umów najmu, domu czy mieszkania oraz żadnej innej nieruchomości. Nie przebywał Pan w latach podatkowych 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, oraz przez okres od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania, na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni rocznie.

Powrót do Polski był trudną decyzją pokierowaną głównie ze względu na wiek oraz pogarszający się stan zdrowia Pana mamy. Wrócił Pan na stałe do Polski w dniu 19.11.2022 r. i rozpoczął Pan w dniu 01.12.2022 pracę w polskiej firmie na podstawie umowy o pracę i od tego czasu już stale przebywa Pan w Polsce. Od dnia 19.11.2022 centrum Pańskich interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce, miejsce zamieszkania do celów podatkowych jest w Polsce (mieszka Pan razem ze swoją mamą pod adresem (…) – jest to Pana dom rodzinny i własność Pańskiej mamy) oraz podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu umowy o pracę w Polsce z polskim pracodawcą. Obecnie ma Pan w Polsce stałą pracę, narzeczoną i życie towarzyskie.

Ponadto oświadcza Pan, że posiada obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres pobytu za granicą. Urodził się Pan w Polsce, uczył oraz pracował na terenie Polski przed wyjazdem za granicę w roku 2017 r. Nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót. W okresie w którym zamierza Pan skorzystać z ulgi na powrót będzie Pan uzyskiwał dochody z umowy o pracę z polskim pracodawcą na podstawie umowy o pracę na czas określony. Chciałby Pan skorzystać z ulgi na powrót za lata od 2023 r. do 2026 r.

Pytanie

Czy kwalifikuje się Pan do zwolnienia podatkowego z tytułu ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

W Pańskiej ocenie spełnia Pan wymogi skorzystania z ulgi na powrót ponieważ:

1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania w dniu 19.11 2022r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce

2) nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

b) okres od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

3) posiada Pan obywatelstwo polskie;

4) posiada Pan inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania oraz posiadanie centrum interesów życiowych na terenie Holandii w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do lego zwolnienia

5) nie korzystał Pan uprzednio z tego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wyjaśniam, że podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 43 omawianej ustawy:

W myśl art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne, aby przeniesienie miejsca zamieszkania miało miejsce po 31 grudnia 2021 r.

Przy tym, w świetle przepisów regulujących omawiane zwolnienie, znaczenie ma takie przeniesienie miejsca zamieszkania, w wyniku którego podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zmiana rezydencji podatkowej). Wprost stanowi o tym art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 4a omawianej ustawy:

Zatem, ww. ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kolejnymi istotnymi kryteriami umożliwiającymi zastosowanie „ulgi na powrót” jest posiadanie m.in. polskiego obywatelstwa i nie korzystanie uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia. Ponadto stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 omawianej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Przy czym zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Wyjaśniam, że z uzasadnienia do projektu ustawy, która wprowadziła „ulgę na powrót” wynika, że: „Jest to nowa propozycja (dotychczas brak regulacji w tym zakresie) dotycząca podatników osiedlających się w Polsce, w konsekwencji zmieniających rezydencję podatkową. (…) Ulga na powrót będzie miała zastosowanie do podatnika, który osiedlił się w Polsce, jeżeli przez okres obejmujący co najmniej 3 lata kalendarzowe bezpośrednio poprzedzające rok przeniesienia się do Polski oraz czas od początku tego roku do momentu przeniesienia nie posiadał w Polsce miejsca zamieszkania oraz jeżeli: (1) posiada polskie obywatelstwo lub obywatelstwo państwa wymienionego w załączniku nr 5 (co do zasady są to państwa należące do UE, EOG i CEOG), lub (2) posiada Kartę Polaka, lub (3) posiadał nieprzerwanie miejsce zamieszkania w państwach wymienionych w załączniku nr 5, lub w dowolnym kraju; przy czym o ile jest to dowolny kraj, to dodatkowym warunkiem, który musi być spełniony dla stosowania ulgi na powrót, jest wcześniejsze posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce trwającego nieprzerwanie przez minimum 5 kolejnych lat kalendarzowych, oraz (4) posiada dowody niezbędne do ustalenia prawa do zwolnienia, w szczególności certyfikat rezydencji, oraz (5) nie korzystał wcześniej z tego zwolnienia (w całości lub w części), w przypadku ponownego przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski”.

Z takiego zapisu wynika, że celem ustawodawcy było objęcie ulgą podatników, którzy nie posiadali w Polsce miejsca zamieszkania we wskazanym okresie i będą potrafili to udokumentować (brak miejsca zamieszkania w Polsce). Jednak końcowa część przepisu (art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o PIT) wprost wskazuje na konieczność posiadania „miejsca zamieszkania dla celów podatkowych” i posiadania certyfikatu rezydencji lub innego dowodu, który to miejsce zamieszkania będzie dokumentował.

W rozpatrywanej sprawie wskazuję też na Objaśnienia podatkowe z 29 kwietnia 2021 r. wydane przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a tej ustawy. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.

Zgodnie z Objaśnieniami istnienie w Polsce ośrodka interesów życiowych oznacza posiadanie ścisłych powiazań osobistych lub gospodarczych z Polską. Każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce. Natomiast centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.

Z kolei w przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym.

W przypadku centrum interesów gospodarczych – jak wynika z Objaśnień – w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z analizy sprawy wynika, że przeniósł się Pan do Polski na stałe, tj. przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych 19 listopada 2022 r. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Miał Pan miejsce zamieszkania w Holandii nieprzerwanie przez trzy pełne lata kalendarzowe poprzedzające rok 2022, tj. w latach 2019, 2020, 2021 oraz od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego Pana powrót do Polski, który nastąpił 19 listopada 2022 r. Do dnia przyjazdu do Polski z zamiarem pobytu stałego posiadał Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Holandii. Ponadto, wskazał Pan, że posiada polskie obywatelstwo.

Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełnił Pan również warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy. Co równie istotne, spełnił Pan również wymóg z art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania i rezydencję podatkową w Holandii za wymagany okres (2019-2022). Są to takie dokumenty jak: umowa o pracę z holenderskim pracodawcą, paski wynagrodzeń, Jaarograft-y roczne, wyciągi bankowe – posiadał Pan konto bankowe holenderskie (...) – na które wpływało Pańskie wynagrodzenie (posiada Pan umowę z holenderskim bankiem na prowadzenie tego konta bankowego). Z tego konta dokonywane były codzienne płatności związane z utrzymaniem, takie jak zakup jedzenia, ubezpieczenie zdrowotne czy inne zobowiązania finansowe.

Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach, w których chce Pan skorzystać z ulgi (2023-2026), będzie Pan uzyskiwał dochody z umowy o pracę.

W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z umowy o pracę. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.