Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.17.MAP
Przychód ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej przez spółkę jawną w działalności gospodarczej stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu oraz naliczeniu składki zdrowotnej, niezależnie od braku formalnej kwalifikacji spółki do obrotu nieruchomościami.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
1.ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 27 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 12 marca 2025 r. sygn. akt I SA/Łd 40/25 (wpływ prawomocnego wyroku 17 lipca 2025 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 października 2024 r. sygn. akt II FSK 1095/24; i
2.stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości, od którego uzależniona jest wysokość składki zdrowotnej – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 27 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznychw zakresie
ustalenia źródła przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości, od którego uzależniona jest wysokość składki zdrowotnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie
pismem złożonym 27 września 2023 r. oraz pismem z 18 września 2025 r. (wpływ 22 września 2025 r.).
Treść wniosku i jego uzupełnienia jest następująca:
Opis stanu faktycznego
18 stycznia 2001 r. firma „…” Sp. j. (NIP …), której jest Pani współwłaścicielem zakupiła nieruchomość w … . W roku, w którym złożono wniosek, czyli po 22 latach, sprzedano tę nieruchomość i każdy ze wspólników odprowadził podatek PIT oraz składkę ubezpieczenia zdrowotnego w wysokość 26 256,18 zł. Z tej kwoty 314,10 zł wynikała z działalności gospodarczej, a pozostała część wynikła ze sprzedaży nieruchomości. Uważa Pani, że cała kwota odprowadzonej składki została zawyżona poprzez sprzedaż nieruchomości. Ponieważ wskazana we wniosku firma nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, przychód powstały w wyniku tej sprzedaży nie powinien być zaliczony do przychodu z działalność gospodarczej, od którego liczona jest składka zdrowotna. Powoduje to bowiem bezzasadne podwójne opodatkowanie tej transakcji, a tym samym stanowi naruszenie norm prawa polskiego i zasad prawa unijnego w zakresie niedyskryminacji przedsiębiorców.
Zgodnie z art. 81 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy, jako różnica między przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a poniesionymi kosztami.
Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat od ich nabycia.
Jak wynika z powyższego, przedmiotowa transakcja nie kwalifikuje się do zaliczenia jej do podstawy naliczenia składki zdrowotnej. W Pani ocenie, dokonana przez Panią wpłata składki zdrowotnej nie jest należna w całości, dlatego jej część, tj. 25 942,08 zł winna podlegać zwrotowi. W związku z powyższym, prosi Pani o interpretację zaistniałego obowiązku naliczenia prawidłowej składki zdrowotnej.
Uzupełnienie (złożone 27 września 2023 r.)
a)W jakim zakresie Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą?
Odpowiedź:Handel hurtowy niewyspecjalizowany z bezpośrednią dostawą do klienta PKD 46.90.Z.
b)Jaki udział w zysku Spółki Pani posiada?
Odpowiedź:Udział zysku w wysokości 33,33%.
c)W jakiej formie opodatkowane są przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej?
Odpowiedź:Podatek liniowy.
d)W jakim celu Spółka nabyła wskazaną we wniosku nieruchomość w …?
Odpowiedź: Spółka nabyła wskazaną we wniosku nieruchomość w celu prowadzenia działalności.
e)Czy nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej?
Odpowiedź: Tak.
f)Czy wskazana we wniosku nieruchomość stanowiła nieruchomość gruntową, czy zabudowaną?
Odpowiedź: Nieruchomość gruntowa zabudowana. Powierzchnia gruntu 3,386 m2 - wieczysta dzierżawa.
g)Jeśli powyższa nieruchomość była nieruchomością zabudowaną prosimy o wskazanie:
·Ile i jakich budynków znajduje się na powyższej nieruchomości?
·Odpowiedź: jeden
·Kiedy zostały wybudowane?
·Odpowiedź: 1954 r.
·Jak zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych sklasyfikowane są powyższe budynki?
Odpowiedź: Budynek parterowy podpiwniczony, murowany w konstrukcji żelbetonowej.
·Jaka jest ich powierzchnia?
Odpowiedź: Powierzchniazabudowy 676 m2, powierzchnia użytkowa 581 m2.
·Czy i kiedy budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz kiedy z niej wycofane?
Odpowiedź: Wprowadzony do powyższej ewidencji 1 grudnia 2004 r., ostatnia amortyzacja 31 grudnia 2012 r.
h)Kiedy Spółka sprzedała powyższą nieruchomości?
Odpowiedź: Sprzedaż nastąpiła 19 kwietnia 2023 r.
i)Czy grunt został wprowadzony przez Spółkę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (jeśli tak, należy podać kiedy został wprowadzony do ewidencji, a kiedy wycofany z ewidencji)?
Odpowiedź: Nie.
j)Do jakiego źródła przychodów zaliczyła Pani uzyskany przychód ze sprzedaży posiadanego udziału w nieruchomości?
Odpowiedź: Do przychodów Spółki.
Uzupełnienie (złożone 22 września 2025 r.)
a)Od kiedy do kiedy (oraz w jaki sposób) wskazana we wniosku nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki jawnej?
Odpowiedź: Podana we wniosku nieruchomość … była wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki jawnej od 31 listopada 2004 r. do 19 kwietnia 2023 r . Zakres wykorzystania nieruchomości: naprawa naczep, hurtownia papieru.
b)Kiedy wskazany we wniosku budynek został wycofany z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki?
Odpowiedź: Budynek został wycofany z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 30 maja 2025 r.
c)Jaki jest właściwy numer Klasyfikacji Środków Trwałych dla będącego przedmiotem wniosku budynku, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864)?
Odpowiedź: Klasyfikacja Środków Trwałych wskazanego we wniosku budynku:
·budynek niemieszkalny;
·grupa -1;
·podgrupa 10;
·rodzaj 101 budynki przemysłowe;
·PKOB 1251;
·PKWiU 41.00.21.0.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku złożonym 27 września 2023 r.)
1.Czy dochód, jaki osiągnęła Pani ze sprzedaży wspomnianej nieruchomości, nakłada na Panią obowiązek odprowadzenia poza podatkiem PIT także składki zdrowotnej?
2.Czy pojęcie dochodu, sformułowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, jest tożsame z pojęciem dochodu z działalności gospodarczej z art. 81 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którym, roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a poniesionymi kosztami?
3.Skoro art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza z dochodu sytuacje, gdy zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat od ich nabycia, czy w związku z tym jednorazowa sprzedaż nieruchomości, w której wykonywano działalność gospodarczą (niepolegającą na obrocie nieruchomościami) nie jest „wykonywaniem” działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 ww. ustawy, która nie stanowi dochodu?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku złożonym 27 września 2023 r.)
W Pani ocenie, ponieważ Pani Spółka nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, przychód powstały w wyniku tej sprzedaży nie powinien być liczony do przychodu z działalności gospodarczej, od którego liczona jest składka zdrowotna.
Powoduje to bowiem bezzasadne podwójne opodatkowanie tej transakcji, a tym samym stanowi naruszenie norm prawa polskiego i zasad prawa unijnego w zakresie niedyskryminacji przedsiębiorców.
Zgodnie z art. 81 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a poniesionymi kosztami.
Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat od ich nabycia.
Jak widać z powyższego przedmiotowa transakcja nie stanowi przychodu, gdyż nie została dokonana w wykonaniu działalności gospodarczej jaką prowadzi Spółka jawna (choć niewątpliwie pozostaje w związku z tą działalnością) i w związku z tym nie kwalifikuje się do zaliczenia jej do podstawy naliczenia składki zdrowotnej.
W Pani ocenie, dokonana przez Panią wpłata składki zdrowotnej nie jest należna w całości, dlatego jej część, tj. 25 942,08 gr winna podlegać zwrotowi. Ponieważ ZUS odmówił interpretacji w przedmiotowej sprawie odsyłając Panią do organów skarbowych, które są władne jej dokonać z powodu przepisów podatkowych mających zastosowanie w sprawie, złożony przez Panią wniosek o interpretację jest zasadny.
Postanowienie
16 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.2.MAP o pozostawieniu wniosku z 27 lipca 2023 r. bez rozpatrzenia.
Postanowienie doręczono Pani 17 października 2023 r.
24 października 2023 r. złożyła Pani zażalenie na postanowienie z 16 października 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.2.MAP.
W wyniku rozpatrzenia zażalenia 21 grudnia 2023 r. wydałem postanowienie Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.3.AP, utrzymujące w mocy postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 października 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.2.MAP o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku z 27 lipca 2023 r.
Postanowienie doręczono Pani 21 grudnia 2023 r.
Skarga na postanowienie
22 stycznia 2025 r. na postanowienie wydane przez Organ podatkowy drugiej instancji wniosła Pani za pośrednictwem poczty skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi (wpływ 25 stycznia 2024 r.).
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 24 kwietnia 2024 r. sygn. akt I SA/Łd 150/24 oddalił Pani skargę na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 grudnia 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.3.AP.
Wniosła Pani skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 1 października 2024 r. sygn. akt II FSK 1095/24 uchylił zaskarżony wyrok z 24 kwietnia 2024 r. sygn. akt I SA/Łd 150/24 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi.
Wyrokiem z 12 marca 2025 r. sygn. akt I SA/Łd 40/25, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił postanowienie z 21 grudnia 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.3.AP, utrzymujące w mocy postanowienie z 16 października 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.2.MAP o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 12 marca 2025 r. sygn. akt I SA/Łd 40/25, otrzymałem 17 lipca 2025 r.
9 września 2025 r. uchyliłem w całości postanowienie z 16 października 2023 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.532.2023.2.MAP o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku złożonego 31 lipca 2023 r. i przekazałem sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 października 2024 r. sygn. akt II FSK 1095/24 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 12 marca 2025 r. sygn. akt I SA/Łd 40/25;
•ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):
Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.
W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy:
Określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.
Zgodnie z art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:
Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.
Art. 22 § 1 ww. ustawy wskazuje, że:
Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
W myśl art. 28 tej ustawy:
Majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.
Stosownie do treści art. 51 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:
Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.
W myśl art. 51 § 2 ww. ustawy:
Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.
Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.
Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:
a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Stosownie do art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia poszczególne źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z tych źródeł.
Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
·nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
·nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które - w przypadku uzyskania ich przez podatnika - stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały, decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Stosownie natomiast do treści art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokalne mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami materialnymi i prawnymi.
Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).
Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy:
Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1 (tj. składników, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł i co do których podatnik nie podjął decyzji o ich amortyzacji), wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Jak natomiast stanowi art. 22n ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został objęty przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
Stosownie zaś do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.
Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.
Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania, itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto, nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.
W analizowanej sprawie istotnym jest także, czy zbywana nieruchomość jest nieruchomością mieszkalną, czy też niemieszkalną.
Jak wynika z opisu sprawy 18 stycznia 2001 r. Spółka jawna zakupiła nieruchomość. 19 kwietnia 2023 r. sprzedano tę nieruchomość i każdy ze wspólników odprowadził podatek PIT oraz składkę ubezpieczenia zdrowotnego. Uważa Pani, że cała kwota odprowadzonej składki zdrowotnej została zawyżona poprzez sprzedaż nieruchomości. Ponieważ wskazana we wniosku Spółka nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, przychód powstały w wyniku tej sprzedaży nie powinien być liczony do przychodu z działalność gospodarczej, od którego liczona jest składka zdrowotna. Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego niewyspecjalizowanego z bezpośrednią dostawą do klienta PKD 46.90.Z. Pani udział zysku Spółki wynosi 33,33%. Przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej są opodatkowane w formie podatku liniowego. Spółka nabyła wskazaną we wniosku nieruchomość w celu prowadzenia działalności. Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki jawnej od 31 listopada 2004 r. do 19 kwietnia 2023 r. Wskazana we wniosku nieruchomość stanowiła nieruchomość gruntową zabudowaną. Na powyższej nieruchomości znajduje się jeden budynek niemieszkalny (PKOB 1251) wybudowany w 1954 r. Jest to budynek parterowy podpiwniczony, murowany w konstrukcji żelbetonowej. Został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 1 grudnia 2004 r. - ostatnia amortyzacja 31 grudnia 2012 r. Budynek został wycofany z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 30 maja 2025 r.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 18 stycznia 2001 r. Spółka jawna, której jest Pani wspólnikiem zakupiła nieruchomość w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Powyższa nieruchomość do 19 kwietnia 2023 r. była wykorzystywana w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Budynek niemieszkalny (PKOB 1251) został wycofany z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 30 maja 2025 r.
W opisanej sprawie podkreślić również należy, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Stosownie do treści art. 47 § 1-3 powołanej ustawy:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Jak natomiast wynika z art. 48 tej ustawy:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.
Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia, tzn. zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i np. znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego.
Przepisy nie rozdzielają sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku lub jego części stanowiących część składową nieruchomości. Nie wymieniają również sprzedaży budynku lub jego części jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym.
W celu zakwalifikowania działań podjętych przez Spółkę jawną do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy sprzedaż stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.
Należy podkreślić, że z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
W przypadku sprzedaży przez Spółkę jawną wskazanej we wniosku nieruchomości (zabudowanej wskazanym we wniosku budynkiem niemieszkalnym) dokonano odpłatnego zbycia środka trwałego ujętego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji do przychodu uzyskanego z tego tytułu znajdzie zastosowanie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem w sytuacji przedstawionej we wniosku przychód uzyskany ze sprzedaży zabudowanej nieruchomości należy rozpatrywać pod kątem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, który należy opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów.
W myśl art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.):
1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 79a, art. 80, art. 82 i art. 242.
2. Składka jest miesięczna i niepodzielna, z zastrzeżeniem art. 79a oraz art. 81 ust. 2 i 2e.
Stosownie do treści art. 79a ww. ustawy:
1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, opłacających podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wynosi 4,9% podstawy wymiaru składki, jednak nie mniej niż kwota odpowiadająca 9%:
1) minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu roku składkowego, o którym mowa w art. 81 ust. 2, w przypadku składki obliczanej od miesięcznej podstawy jej wymiaru;
2) iloczynu liczby miesięcy w roku składkowym, o którym mowa w art. 81 ust. 2, i minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu tego roku składkowego, w przypadku składki obliczanej od rocznej podstawy jej wymiaru.
Zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 79 ust. 1 powyższej ustawy składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 79a, art. 80, art. 82 i art. 242. Jednakże osoby prowadzące pozarolniczą działalność, które wybrały opodatkowanie w formie podatku liniowego, płacą niższą składkę zdrowotną w wysokości 4,9% od podstawy jej wymiaru (powyższe wynika z art. 79a ust. 1 ww. ustawy). W ich przypadku minimalna wysokość składki również nie może wynosić mniej niż 9% z 75% minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku kalendarzowym.
Stosownie do treści art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:
Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a), d)-i) i pkt 3 i 35, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.
Zgodnie z treścią art. 81 ust. 2 ww. ustawy:
Roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, opłacających podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 27, art. 30c lub art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym innych niż określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b, 152-154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 24 ust. 1-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podstawa wymiaru składki w nowej wysokości obowiązuje od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego, zwanego dalej „rokiem składkowym”.
W stanie prawnym obowiązującym w dniu wniesienia przedmiotowego wniosku składka zdrowotna liczona była od dochodów, a więc od przychodów pomniejszonych o koszty ich uzyskania. Do tych przychodów wliczane były także zyski ze sprzedaży środków trwałych, takich jak nieruchomości. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą zobowiązane były zapłacić składkę zdrowotną nawet od jednorazowego, wysokiego dochodu wynikającego ze sprzedaży środka trwałego.
Dochód jest różnicą pomiędzy osiągniętymi przychodami a poniesionymi kosztami podatkowymi, stanowi on zatem przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu. Dochód realnie odzwierciedla sytuację finansową podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, ponieważ przedstawia informację o rzeczywiście wypracowanym zysku lub poniesionej stracie.
Zatem, skoro sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka jawna zaprzestała wykorzystywania tej nieruchomości w prowadzonej przez Spółkę jawną działalności gospodarczej (wycofała tę nieruchomość z działalności), do dnia zbycia tej nieruchomości, to jej sprzedaż skutkuje u Pani powstaniem przychodu zaliczanego do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” stosownie do posiadanego przez Panią udziału z Spółce jawnej i podlega opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez Panią formą opodatkowania tj. podatkiem liniowym.
W Pani sytuacji dla ustalenia przychodu uzyskanego z powyższego tytułu zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego przychód ten stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany dochód skutkuje obowiązkiem odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Tym samym uzyskany przez Panią dochód ze sprzedaży posiadanego przez Panią udziału w nieruchomości, od którego wysokości uzależniona jest wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składki zdrowotnej, powinien zostać ustalony zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pani stanowisko, w którym stwierdziła Pani, że ponieważ Pani Spółka nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, przychód powstały w wyniku tej sprzedaży nie powinien być liczony do przychodu z działalności gospodarczej, od którego liczona jest składka zdrowotna jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku, bowiem stanowi ona ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 12 marca 2025 r. sygn. akt I SA/Łd 40/25 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 października 2024 r. sygn. akt II FSK 1095/24.
Końcowo, należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Pana może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Prawidłowość wyliczeń składki zdrowotnej nie podlega mojej ocenie. Jestem uprawniony jedynie do udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.
Interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie Pani indywidualnej sprawy. Nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki jawnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej
POTRZEBUJESZ POMOCY?