Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.657.2025.1.DJD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia koni. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną zawodowo zajmującą się sportem. Od wielu lat jest zawodnikiem dyscypliny jeździeckiej w konkurencji ujeżdżania, a do 2024 r. była reprezentantką .... Reprezentowała ... na zawodach rangi krajowej oraz międzynarodowej, w tym na ... Uprawianie tej dyscypliny sportu wiąże się z użytkowaniem koni, które są partnerami sportowymi Wnioskodawczyni. W związku z tym, Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, jest właścicielem koni, które stanowią Jej majątek osobisty. Konie te zostały zakupione przez Wnioskodawczynię w celu realizowania Jej pasji oraz osiągania jak najlepszych wyników sportowych. Konie podlegają codziennym treningom, przez co zdobywają i rozwijają swoje umiejętności. Wnioskodawczyni inwestuje swój czas, środki finansowe oraz wiedzę i doświadczenie, aby konie mogły się rozwijać a Wnioskodawczyni realizować się jako sportowiec. Zazwyczaj konie, na których startuje, pozostają pod Jej opieką, również po zakończeniu ich kariery sportowej, na tzw. emeryturze.

W związku z urodzeniem syna w 2023 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się ograniczyć aktywność sportową, skupić na rodzinie oraz inwestycji w przyszłość dziecka. W konsekwencji, w kwietniu 2025 r. sprzedała jednego z posiadanych koni, a sprzedaż kolejnego planuje do końca bieżącego roku. Decyzje te wynikają z aktualnej sytuacji rodzinnej oraz zmiany życiowych priorytetów Wnioskodawczyni. Obydwa konie zostały zakupione przez Wnioskodawczynię z Jej własnych funduszy, jako prywatny majątek. „Pierwszy koń”, który został sprzedany w kwietniu został zakupiony w 2012 r., „drugi koń”, którego sprzedaż planuje, został zakupiony w 2017 r. Oba konie były użytkowane przez Wnioskodawczynię do celów treningów i startów w zawodach, co potwierdzają ogólnodostępne publikacje wyników sportowych. Konie nie były zakupione z myślą i założeniem ich sprzedaży, tylko w celu osiągania jak najlepszych wyników sportowych. Powody decyzji o sprzedaży Wnioskodawczyni wskazała powyżej.

Wnioskodawczyni nadmienia ponadto, że jest wspólnikiem Spółki jawnej, która zgodnie z kodem PKD 93.19.Z zajmuje się „Pozostałą działalnością związaną ze sportem”. Prywatne konie Wnioskodawczyni nie były nigdy ujęte w ewidencji księgowej Spółki, ich zakup i użytkowanie nie był związany z działalnością Spółki, a miał charakter tylko i wyłącznie osobisty. Działalność Spółki jawnej polega na treningu jeźdźców oraz koni (które są własnością tych jeźdźców lub są pozostawione w trening sportowy przez osoby trzecie). Sporadycznie doradza się klientom, w przypadku gdy chcą sprzedać lub kupić konia na własny rachunek. Spółka nie zajmuje się handlem końmi.

Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazuje, że w trakcie kariery sportowej, w okresie ostatnich kilku lat, sprzedała dwa inne należące do Niej konie. Pierwszy z nich został zakupiony we wrześniu 2023 r. i sprzedany we wrześniu 2024 r. Powody sprzedaży to względy osobiste, wskazane powyżej, a także niespełnienie przez konia pokładanych oczekiwań, co do wyników sportowych. Drugi przypadek konia zakupionego w 2019 r. i sprzedanego w styczniu 2023 r. podyktowany był indywidualnymi cechami konia, które ograniczały użytkowanie na odpowiednim poziomie sportowym. Transakcje te miały charakter incydentalny, ponieważ większość koni Wnioskodawczyni pozostaje z Nią również po zakończeniu kariery sportowej. Wynika to również z faktu, że decyzje o sprzedaży koni są dla Wnioskodawczyni trudne i podejmowane z dużym namysłem, wyłącznie w sytuacji znalezienia odpowiedzialnego nowego właściciela. Z tego względu, konie nie są wystawiane oficjalnie na sprzedaż, a Wnioskodawczyni nie podejmuje żadnych działań o charakterze marketingowym, ani reklamowym, mających na celu znalezienie kupca, czy uzyskanie jak najwyższej ceny.

Pytania

1.Czy sprzedaż konia dokonana w 2025 r. stanowi źródło przychodów, jakim jest odpłatne zbycie „innych rzeczy”, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, i z uwagi na upływ pół roku - licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm.)?

2.Czy planowana w 2025 r. sprzedaż konia stanowi źródło przychodów, jakim jest odpłatne zbycie „innych rzeczy”, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, i z uwagi na upływ pół roku - licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm.)?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego orazprawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (...).

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1580 ze zm.), stanowi o traktowaniu zwierząt, przy czym nie wprowadza zakazu obrotu nimi.

Konsekwencją braku takiego zakazu jest prawo właścicieli zwierząt do ich sprzedaży, czy też zamiany. Jeśli właściciele korzystają z tego prawa są obowiązani stosować wszystkie regulacje dotyczące czynności cywilnoprawnych, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, w sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy.

W odniesieniu do kwestii dotyczących sytuacji prawnorzeczowej zwierząt oraz obrotu nimi znajdą zastosowanie przepisy dotyczące rzeczy.

Mając powyższe na uwadze oraz treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia „innych rzeczy” (w tym przypadku koni) jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

·nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,

·została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono odrębne źródło przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny.

Wnioskodawczyni zaznacza, że w przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż konia dokonana w 2025 r. oraz planowana w tym samym roku sprzedaż kolejnego, a także ich wcześniejsze nabycie, nie miały charakteru działalności ukierunkowanej na osiąganie przychodów lub zysków. Sprzedaż koni, w przypadku Wnioskodawczyni, nie ma charakteru zorganizowanego. Wnioskodawczyni nie prowadzi również żadnych aktywnych działań związanych z obrotem końmi. Jako zawodnik nabywa konie wyłącznie w celu uprawiania określonej dyscypliny sportowej i osiągania jak najlepszych wyników. Zamiarem, ani założeniem Wnioskodawczyni nie jest ich późniejsza sprzedaż.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności (z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2024 r. sygn. II FSK 1149/23 ).

W przypadku Wnioskodawczyni zakup koni podyktowany jest celem, którym jest zaspokojenie własnych potrzeb - ambicji sportowych i realizacji Jej pasji. Sprzedaż konia ma zawsze charakter indywidualny i wyjątkowy, wynikający z konkretnej sytuacji osobistej lub cech i predyspozycji danego konia.

Odnośnie kryterium wykonywania czynności w sposób zorganizowany i ciągły, Wnioskodawczyni wskazuje, że zdarzenia te mają charakter jednorazowy i niepowtarzalny, pozbawiony wzajemnych powiązań, bez planowania i organizacji jako część większego, powtarzalnego biznesu. Wnioskodawczyni nie posiada też żadnej struktury organizacyjnej, która zajmowałaby się sprzedażą oraz nabywaniem koni (obrotem końmi), ani nie zatrudnia w tym celu pracowników. Transakcje te występują jednostkowo, na przestrzeni wielu lat, co wyklucza ciągłość oraz zorganizowany charakter tych czynności.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, sprzedaż konia, dokonana w 2025 r. oraz planowana w tym roku sprzedaż kolejnego konia, nie charakteryzuje się cechami wskazanymi w definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, czynności te nie mogą zostać uznane za pozarolniczą działalność gospodarczą.

W związku z powyższym, przychód ze sprzedaży tych koni uzyskany w 2025 r. będzie odpłatnym zbyciem innych rzeczy, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i z uwagi na upływ półrocznego terminu wskazanego w ww. przepisie, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje również na interpretacje indywidualne wydane w podobnych okolicznościach, w tym interpretację z 8 czerwca 2012 r. Nr ILPB1/415-243/12-2/TW wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu oraz interpretację z 1 lipca 2022 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.435.2022.1.MZ wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Interpretacje te, choć odnoszą się do odrębnych stanów faktycznych, dotyczą skutków podatkowych sprzedaży koni przez osoby fizyczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Panią oceny stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie zagadnienia będącego przedmiotem Pani zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu administracyjnego zaznaczam, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą indywidualnych spraw innych podmiotów i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pani wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.