Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.127.2025.3.PB

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 12 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przesłania pieniędzy z Pana osobistego rachunku bankowego lub z firmowego rachunku osobistego na konto wspólne z Pana małżonką. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 września 2025 r. (wpływ 3 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Pozostaje Pan we wspólnocie majątkowej z żoną. Planuje Pan przesłać pieniądze z Pana osobistego rachunku bankowego lub z firmowego rachunku osobistego, na konto wspólne z Pana małżonką. Środki nabył Pan w trakcie trwania małżeństwa. Kwota przekracza 36 120 zł.

Żona lub Pan chcecie dokonywać przelewów z Waszego (przyszłego) konta wspólnego (na które dokonał Pan wpłaty z Pana konta osobistego lub firmowego) na jej (żony) konto osobiste. Byłyby to kwoty, które przekroczą w sumie limit 36 120 zł przez 5 lat lub przekroczą jednorazowo ten limit.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Pozostaje Pan we wspólnocie majątkowej z żoną. Planuje Pan przesłać pieniądze z Pana osobistego rachunku bankowego lub z firmowego rachunku osobistego, na konto wspólne z Pana córką. Kwota przekracza 36 120 zł.

Pytanie

Czy przy przelewie na konto wspólne z małżonką, z którą ma Pan wspólnotę majątkową, taki przelew jest darowizną i należy zawiadomić Urząd Skarbowy o tym przelewie na druku SD-Z2? Czy przy takim przelewie ma Pan jeszcze jakieś obowiązki, aby nie narazić się na konsekwencje ze strony urzędu skarbowego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przelew środków na konto wspólne z małżonką nie jest darowizną i nie musi być zgłaszany do Urzędu Skarbowego. Pieniądze nabył Pan w czasie ponad 40 letniego małżeństwa, w którym od początku jest Pan we wspólnocie małżeńskiej. Zatem jest to majątek wspólny. Żadna część tych pieniędzy nie została nabyta w sposób, który pozwalałby na uznanie ich za Pana majątek osobisty (spadek/darowizna). Ponadto nadal pozostawałyby Pana własnością, ponieważ będzie Pan współwłaścicielem konta. Chciałby Pan, aby w razie Pana śmierci żona miała pełen dostęp do Waszych wspólnych środków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Stosownie do treści ust. 2 ww. przepisu:

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, że jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż:

Z treści wniosku wynika, że pozostaje Pan we wspólnocie majątkowej z żoną. Planuje Pan przesłać pieniądze z Pana osobistego rachunku bankowego lub z firmowego rachunku osobistego, na konto wspólne z Pana małżonką. Środki nabył Pan w trakcie trwania małżeństwa.

Kwestie stosunków majątkowych małżeńskich reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809).

Zgodnie z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

§ 2. Do majątku wspólnego należą w szczególności:

 1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

 2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

 3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

 4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672 i 1941);

 5) środki zgromadzone na koncie OIPE w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1238 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE) (Dz.Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 1) oraz na subkoncie OIPE w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (Dz.U. poz. 1843) każdego z małżonków.

Zatem, dorobkiem małżeńskim są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W związku z powyższymi przepisami stwierdzić należy, że nie podlega Pan z tytułu opisanej sytuacji opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ jak wynika z ww. art. 5 ww. ustawy - obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy.

Opisana we wniosku sytuacja, w której planuje Pan przesłaćpieniądze z Pana osobistego rachunku bankowego lub z firmowego rachunku osobistego, na konto wspólne z Pana małżonką, nie rodzi dla Pana w ogóle skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn, gdyż jak wynika z opisu nie będzie to dla Pana przysporzenie majątkowe, a zatem nie będzie „nabycia”, o którym mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, nie będą ciążyły na Panu żadne obowiązki w podatku od spadków i darowizn, w tym obowiązek złożenia deklaracji SD-Z2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej pytania nr 1. W pozostałym zakresie wniosku w podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej pytań nr 2 i 3 oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej