Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. I FSK 1231/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/BK 389/18 w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 4 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 2.000 (słownie: dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Marek Kołaczek Hieronim Sęk Ryszard Pęk

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 5 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/BK 389/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J.G. (dalej: Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 4 kwietnia 2018 r. nr 2001-IOV.4103.11.2018 w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2015 r.

1.2. Jak wskazał Sąd pierwszej instancji istotą sporu w przedmiotowej sprawie jest ocena prawidłowości stwierdzenia przez organy, że faktury wystawione przez i na rzecz Skarżącego, nie potwierdzają dokonania pomiędzy tymi podmiotami czynności, które zostały na nich wykazane.

Zdaniem WSA przeprowadzone przez organy postępowanie doprowadziło do trafnych wniosków, że zadeklarowane przez Skarżącego we wrześniu 2015 r. transakcje zakupu barwników i zapachów od N. A.S. oraz transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz U. nie miały w rzeczywistości miejsca w sposób udokumentowany na fakturach VAT. Sąd zaznaczył, że wobec zgromadzonego materiału dowodowego, który jest kompletny, spójny i logiczny, organy podatkowe wydały zgodne z prawem rozstrzygnięcia. Fakt, że Skarżący nie zgadza się z poczynionymi ustaleniami, a wydane decyzje nie są zgodne z jego zapatrywaniami na przedmiot sprawy, nie oznacza, że organy działały w sposób niezgodny z prawem. Sąd podkreślił, że kwestionując tezy i ustalenia organu podjęte w toku postępowania dowodowego, Skarżący nie przedstawił dowodów (dokumentów, etc.) do ich podważenia, poprzestając głównie na słownej polemice i wskazywaniu, co organ mógł zrobić, by przyczyniło się to do podjęcia rozstrzygnięcia korzystnego dla Skarżącego.