Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 marca 2022 r., sygn. III SA/Wa 2315/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Baran (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Jacek Kaute, sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz, Protokolant starszy referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2022 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2021 r. nr [...], 2) uchyla postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz M. K. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (dalej jako: "NUS", "organ pierwszej instancji") określił M.K. (dalej jako: "podatnik", "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 4.323,00 zł w podatku dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia w 2011 r. nieruchomości i praw majątkowych nabytych lub wybudowanych po 31 grudnia 2008 r. opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e ustawy z 26 lipca1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: "ustawa o PIT").

W wyniku rozpatrzenia odwołania od powyższej decyzji, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W., decyzją z [...] grudnia 2017 r. utrzymał ją mocy.

Rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. nie zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego i stało się ostateczne.

W dniu 5 lutego 2021 r. podatnik złożył do NUS pismo, w którym uznał działania organu podatkowego za prowadzone na jego szkodę, poprzez zaniechanie podjęcia czynności urzędniczej, o którą prosił w swoich pismach i w odwołaniu złożonym do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W., nieuwzględnienie przysługujących odliczeń do ustalenia poprawnej podstawy opodatkowania oraz uznanie wniesionych w odwołaniu zarzutów za niezasadne.