Interpretacja indywidualna z dnia 28 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.522.2025.2.DS
Sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu, jeżeli między nabyciem przez spadkodawcę a zbyciem przez spadkobiercę upłynęło 5 lat; dział spadku bez spłat i dopłat nie kreuje nowych nabyć.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego o w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 września 2025 r. (wpływ 29 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W dniu (…) kwietnia 2004 r. lokal mieszkalny położony w (…) został nabyty przez Pana matkę w drodze umowy dożywocia. Od tego dnia Pana matka była jedyną właścicielką nieruchomości i nie dokonywała jej zbycia.
W dniu (…) sierpnia 2023 r. Pana matka zmarła.
Na podstawie ustawy do kręgu spadkobierców ustawowych wchodzili: Pan oraz Pana dwoje rodzeństwa.
Każdemu ze spadkobierców przypadł udział w spadku wynoszący po 1/3 części.
Po upływie kilku miesięcy, na zgodny wniosek spadkobierców, został przeprowadzony dział spadku.
Postanowieniem Sądu z dnia (…) czerwca 2024 r., całość lokalu mieszkalnego została przyznana na Pana wyłączną własność, przy czym dział spadku został dokonany bez obowiązku spłat i dopłat wobec pozostałych spadkobierców.
W konsekwencji obecnie jest Pan jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego, który pierwotnie stanowił własność Pana matki od 2004 r.
Rozważa Pan sprzedaż tego mieszkania w roku 2025, tj. przed upływem 5 lat od dnia działu spadku, ale po znacznie dłuższym okresie od dnia nabycia nieruchomości przez Pana matkę.
Zwraca się Pan z prośbą o potwierdzenie, jak należy prawidłowo ustalić skutki podatkowe sprzedaży opisanej nieruchomości.
Ponadto pismem z 29 września 2025 r. odpowiedział Pan na następujące pytania zawarte w wezwaniu organu do uzupełnienia wniosku:
1) czy wartość majątku nabytego przez Pana w drodze działu spadku przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej (należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej)?
Powinien Pan porównać wartość majątku nabytego w drodze spadku z wartością majątku nabytego w wyniku działu spadku. Proszę wyjaśnić powyższą kwestię bez wskazywania kwot.
Odpowiedź:Porównanie wartości majątku – wartość majątku nabytego przez Pana w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej (z uwzględnieniem wszystkich jej składników).
Masa spadkowa obejmowała dwa mieszkania: jedno o mniejszej powierzchni oraz drugie o znacznie większej powierzchni. Spadek przypadał na trzy osoby.
W wyniku działu spadku nabył Pan na wyłączną własność mieszkanie o mniejszej powierzchni, natomiast zrzekł się Pan swojego udziału w lokalu o większej powierzchni. W konsekwencji wartość nabytego majątku była niższa niż wartość Pana udziału w całej masie spadkowej.
2) czy prowadzi Pan jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie i od kiedy? W szczególności czy jest to działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, jaka jest forma opodatkowania, rodzaj prowadzonej dokumentacji podatkowej (np. podatkowa księga przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe) oraz czy mieszkanie będące przedmiotem wniosku było/jest wykorzystywane w działalności gospodarczej, jeśli tak to w jaki sposób?
Odpowiedź: Informacje o działalności i wykorzystaniu mieszkania – nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, tym samym nie prowadzi Pan działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Mieszkanie, którego dotyczy wniosek, nie było i nie jest wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy całość przychodu ze sprzedaży odziedziczonego lokalu mieszkalnego będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, należy liczyć od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawcę (tj. Pana matkę w 2004 r.), a więc termin ten już dawno upłynął?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, sprzedaż lokalu mieszkalnego odziedziczonego po Pana matce nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu, jeśli od nabycia przez spadkodawcę upłynęło 5 lat.
Pana matka nabyła lokal w dniu (…) kwietnia 2004 r. na podstawie umowy dożywocia. Oznacza to, że 5-letni okres upłynął już z końcem 2009 r. Po śmierci Pana matki w dniu (…) sierpnia 2023 r. spadek przypadł Panu i Pana rodzeństwu w częściach równych (po 1/3).
Następnie, postanowieniem Sądu z dnia (…) czerwca 2024 r., w ramach działu spadku całość lokalu została przyznana wyłącznie Panu, bez obowiązku spłat ani dopłat. Taki dział spadku nie miał charakteru odpłatnego i nie zwiększył Pana majątku w rozumieniu prawa podatkowego – nie nabył Pan niczego ponad to, co już wcześniej odziedziczył. Była to czynność czysto porządkująca stan prawny współwłasności pomiędzy spadkobiercami.
Pogląd, że dział spadku bez spłat i dopłat nie stanowi nowego nabycia, potwierdza orzecznictwo:
·wyrok NSA z 13 października 2015 r., II FSK 2133/13 – sąd podkreślił, że dział spadku nie kreuje nowego momentu nabycia, jeśli nie występują spłaty ani dopłaty, a jedynie porządkuje stan współwłasności.
Analogiczne stanowisko wielokrotnie prezentowały organy podatkowe, które wskazują, że czynności nieodpłatnego działu spadku nie można utożsamiać z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.
Skoro od dnia nabycia lokalu przez Pana matkę w 2004 r. upłynęło już ponad 5 lat, to sprzedaż lokalu w 2025 r. lub później nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, niezależnie od tego, że po drodze doszło do działu spadku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie, jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Dożywocie jest instytucją prawa uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).
Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.
Z przywołanego przepisu wynika, że umowa o dożywocie ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Charakterystyczną cechą dożywocia jest ekwiwalentność świadczeń stron tej umowy, przy czym w doktrynie uznaje się, że jest to ekwiwalentność rozumiana w sensie subiektywnym, a nie obiektywnym, co oznacza, że świadczenia stron względem siebie nie muszą mieć tego samego wymiaru ekonomicznego, ustalanego według kryteriów obiektywnych. Podkreślenia wymaga, że tego rodzaju umowy zaliczane są do odpłatnych czynności prawnych, które charakteryzują się tym, że każda ze stron uzyskuje jakąś korzyść majątkową (niekoniecznie w postaci pieniężnej).
Zatem objęcie własności nad lokalem mieszkalnym w wyniku zawarcia umowy dożywocia stanowi formę odpłatnego nabycia nieruchomości.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Z kolei z art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Jak stanowi art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Wedle art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
Stosownie do art. 1037 § 2 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak stanowi art. 196 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.
Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tej czynności prawnej podatnik otrzymuje rzecz lub prawo, którego wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w dzielonej masie spadkowej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że (…) kwietnia 2004 r. lokal mieszkalny położony w (…) został nabyty przez Pana matkę w drodze umowy dożywocia. Od tego dnia Pana matka była jedyną właścicielką nieruchomości i nie dokonywała jej zbycia. (…) sierpnia 2023 r. Pana matka zmarła. Na podstawie ustawy do kręgu spadkobierców ustawowych wchodzili: Pan oraz Pana dwoje rodzeństwa. Każdemu ze spadkobierców przypadł udział w spadku wynoszący po 1/3 części. Po upływie kilku miesięcy, na zgodny wniosek spadkobierców, został przeprowadzony dział spadku. Postanowieniem Sądu z (…) czerwca 2024 r., całość lokalu mieszkalnego została przyznana na Pana wyłączną własność, przy czym dział spadku został dokonany bez obowiązku spłat i dopłat wobec pozostałych spadkobierców. Wartość majątku nabytego przez Pana w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej (z uwzględnieniem wszystkich jej składników). Masa spadkowa obejmowała dwa mieszkania: jedno o mniejszej powierzchni oraz drugie o znacznie większej powierzchni. Spadek przypadał na trzy osoby. W wyniku działu spadku nabył Pan na wyłączną własność mieszkanie o mniejszej powierzchni, natomiast zrzekł się Pan swojego udziału w lokalu o większej powierzchni. W konsekwencji wartość nabytego majątku była niższa niż wartość Pana udziału w całej masie spadkowej. W konsekwencji obecnie jest Pan jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego, który pierwotnie stanowił własność Pana matki od 2004 r. Rozważa Pan sprzedaż tego mieszkania w roku 2025. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Mieszkanie, którego dotyczy wniosek, nie było i nie jest wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Zatem, skoro na skutek działu spadku wartość otrzymanego przez Pana majątku w postaci lokalu mieszkalnego nie przekroczyła wartości należnego Panu udziału w spadku po matce, to nie doszło po Pana stronie do nowego nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Pana lokalu mieszkalnego, upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 2004 r., tj. od końca roku, w którym Pana matka nabyła w drodze umowy dożywocia ww. lokal mieszkalny – zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, w opisanym zdarzeniu przyszłym przychody ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w spadku po Pana matce nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu przez spadkodawcę – Pana matkę, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
· Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
· Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
· Organ podatkowy wydający interpretacje indywidualne nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych dokumentów – jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę we wniosku, zadanym przez niego pytaniem oraz zajętym stanowiskiem. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
