Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.793.2025.2.AD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w zakresie pytania pierwszego jest:

·w odniesieniu do udziału nabytego w drodze dziedziczenia - nieprawidłowe, i

·w odniesieniu do udziału nabytego w drodze darowizny - prawidłowe.

·w zakresie pytania drugiego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia udziałów w nieruchomości oraz skutków podatkowych ich zbycia. Uzupełniła go Pani pismem z 3 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę nr 1 w A (KW (...) ) została oddana w użytkowanie wieczyste z mocy prawa z dniem 05 grudnia 1990 r. Nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami handlowo-usługowymi oraz zbiornikami, silosami i budynkami magazynowymi.

W wyniku dziedziczenia, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia 21 września 2010 r. (repertorium A nr (...), notariusz B. C. w A) nabyła Pani udział w wysokości 1/4 części w ww. prawie użytkowania wieczystego. Na podstawie umowy darowizny z 31 maja 2024 r. (repertorium A nr (...), notariusz D. E. w A) nabyła Pani udział w wysokości 2/4 części w ww. prawie użytkowania wieczystego.

Na podstawie umowy sprzedaży z 20 sierpnia 2025 r. (repertorium A nr (...), notariusz D. E. w A) nabyła Pani własność przedmiotowej nieruchomości od Skarbu Państwa (sprzedaż nastąpiła na podstawie art. 198g ustawy o gospodarce nieruchomościami). W wyniku sprzedaży nabyła Pani udział w prawie własności w wysokości 3/4 części, tj. odpowiadający przysługującemu Pani uprzednio udziałowi w prawie użytkowania wieczystego.

Nabyła Pani udział w prawie własności będąc wdową. W wyniku zawarcia umowy sprzedaży zmienił się stan prawny (tj. użytkownik wieczysty stał się właścicielem nieruchomości), jednakże nie sposób faktycznego władania nieruchomością – korzystała Pani z niej w dotychczasowy sposób. Zgodnie z art. 198g ustawy o gospodarce nieruchomościami, użytkownik wieczysty skorzystał z uprawnienia żądania sprzedaży i doprowadził do zawarcia umowy sprzedaży, w wyniku której nabył prawo własności (odpowiedni udział) od Skarbu Państwa. Nabycie prawa własności nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży, zawartej na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami - nie stanowiło przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, o którym mowa chociażby w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

8 września 2025 r. zawarła Pani umowę sprzedaży (repertorium A nr (...), notariusz D. E. w A), na podstawie, której sprzedała Pani wszystkie swoje udziały w prawie własności przedmiotowej nieruchomości.

Ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku podaje Pani, że:

·Nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. W konsekwencji pytania pkt 1) lit a-c pozostają bezprzedmiotowe.

·W momencie nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej (i z związku z tym prawie własności budynków) nieruchomość była już zabudowana. Nie posiada Pani informacji o dacie ich wybudowania. Nie wybudowała Pani na nieruchomości żadnych dodatkowych budynków/obiektów budowlanych. Własność budynków została nabyta przez Panią jako prawo związane wraz z nabyciem przez Panią udziałów w użytkowaniu wieczystym przedmiotowej nieruchomości (art. 235 § 1 k.c.), tj. w udziale ¼ części 21 września 2010 r. oraz w udziale 2/4 części na podstawie umowy darowizny 31 maja 2024 r.

·Przedmiotowy wniosek nie dotyczy żadnych ruchomości. Zbiorniki i silosy jako budynki lub budowle stanowią części składowe gruntu, nie są ruchomościami.

·Nieruchomość od momentu nabycia poszczególnych udziałów w drodze dziedziczenia i darowizny do momentu sprzedaży nie była przez Panią wykorzystywana.

·Nieruchomość nie była przez Panią wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej (nie prowadziła Pani działalności gospodarczej).

·Przedmiotem sprzedaży zgodnie z umową sprzedaży z 8 września 2025 r. były udziały w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą (...), stanowiącej działkę nr 1 o powierzchni wynoszącej 0,3877 ha położonej w A.

·Stanowisko własne Pani przedstawione we wniosku pozostaje aktualne.

Pytania

1)Czy datą nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest data nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego, tj. odpowiednio:

a)w odniesieniu do udziału 1/4 części - 2010 r. (ew. dzień nabycia nieruchomości przez spadkodawcę)

b)w odniesieniu do udziału 2/4 części - 2024 r.?

c)czy też datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziałów w prawie własności na podstawie umowy sprzedaży z 20 sierpnia 2025 r.?

2)Czy w związku z powyższym przedmiotowa sprzedaż stanowi źródło przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a wyłącznie w części odpowiadającej zbyciu udziału w wysokości 2/4 części i nie stanowi źródła przychodu w części stanowiącej zbycie udziału w wysokości 14 części?

Stanowisko Pani w sprawie

Pani zdaniem:

·W zakresie pytania pierwszego – prawidłowe jest stanowisko, że za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć datę nabycia prawa użytkowania wieczystego, a zatem odpowiednio:

·w odniesieniu do udziału 1/4 części - 2010 r.

·w odniesieniu do udziału 2/4 części - 2024 r.

Pani zdaniem, nabycie własności nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży z 20 sierpnia 2025 r. nie stanowiło nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie zawarcia przedmiotowej umowy sprzedaży nastąpiła jedynie zmiana formy prawnej prawa do nieruchomości. Uprawnienia użytkownika wieczystego do nieruchomości zasadniczo nie różnią się od uprawnień przysługujących osobie dysponującej prawem własności. Wykonywanie władztwa nad przedmiotową nieruchomością nie zmieniło się w wyniku zawarcia umowy sprzedaży z dnia 20 sierpnia 2025 r. Ponadto, zgodnie z art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego budynki wzniesione na przedmiotowej nieruchomości stanowiły własność użytkowników wieczystych.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego wygasło z mocy prawa.

W związku z powyższym, za datę nabycia (w celu ustalenia powstania źródła przychodu w wyniku zbycia we wrześniu 2025 r. prawa własności nieruchomości) uznać należy nabycie przez Panią udziałów w prawie użytkowania wieczystego.

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacjach indywidualnych pod sygn. 0112- KDSL1 -1.4011.103.2025.2.DS, 0112-KDIL2-1.4011.710.2022.2.MKA.

·W zakresie pytania drugiego – skoro za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę nabycia prawa użytkowania wieczystego (poszczególnych udziałów w prawie użytkowania wieczystego) to źródłem przychodu z odpłatnego zbycia prawa własności nieruchomości (na podstawie umowy sprzedaży z 8 września 2025 r.) jest wyłącznie odpłatne zbycie przez Panią udziału w nieruchomości w wysokości 2/4 części (który to udział w prawie użytkowania wieczystego nabyła w 2024 r. na podstawie umowy darowizny).

Zbycie pozostałych udziałów w prawie własności nie stanowi źródła przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na to, że nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (2010 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższe wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 10 ust. 5 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Pani wniosek

Z treści wniosku wynika, że:

·W wyniku dziedziczenia, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 21 września 2010 r. nabyła Pani udział w wysokości ¼w nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste z mocy prawa 5 grudnia 1990 r. Nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami handlowo-usługowymi oraz zbiornikami, silosami i budynkami magazynowymi.

·Na podstawie umowy darowizny z 31 maja 2024 r. nabyła Pani kolejne udziały w ww. prawie użytkowania wieczystego w wysokości 2/4 części.

·20 sierpnia 2025 r. nabyła Pani udziały w prawie własności w wysokości 3/4 części od Skarbu Państwa na podstawie art. 198g ustawy o gospodarce nieruchomościami, tj. udziały odpowiadające przysługującym Pani uprzednio udziałom w prawie użytkowania wieczystego.

·Nie prowadziła i nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Nieruchomość od momentu nabycia poszczególnych udziałów w drodze dziedziczenia i darowizny do momentu sprzedaży nie była przez Panią wykorzystywana.

·8 września 2025 r. zawarła Pani umowę sprzedaży, na podstawie, której sprzedała wszystkie swoje udziały w prawie własnościzabudowanej nieruchomości gruntowej.

Wątpliwości Pani budzi m.in. kwestia ustalenia w opisanym stanie faktycznym daty nabycia przez Panią poszczególnych udziałów w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ przywołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji nieruchomości, jak również nie reguluje kwestii prawa użytkowania wieczystego, w związku z tym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

I tak, zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. (t.j. Dz. U z 2025 r. poz. 1071) Kodek cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Powyższą sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że:

Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Natomiast w myśl art. 235 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

§ 2. Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z treści tych przepisów wynika, że użytkowanie wieczyste dotyczy gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego, oddanych w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym lub prawnym oraz że odrębną własność stanowią budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

Dalej należy zauważyć, że grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego, oddane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym mogą być sprzedane osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi.

Zasady i tryb takiej sprzedaży reguluje m.in. art. 198g ust. 1 i art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145.).

W myśl art. 32 ust. 1 tej ustawy stanowi:

Nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego nie może nastąpić przed upływem 10 lat od dnia zawarcia umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

Z kolei w myśl art. 198g ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Użytkownik wieczysty nieruchomości gruntowej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1463) może wystąpić z żądaniem sprzedaży tej nieruchomości na jego rzecz.

W świetle powyższego moment sprzedaży w oparciu o art. 198g ust. 1 lub art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego, oddanego w użytkowanie wieczyste na rzecz osób fizycznych będących dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi tych nieruchomości stanowi tylko przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przysługującego takiej osobie w prawo własności, czyli stanowi jedynie zmianę formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Nabycie prawa do tej nieruchomości następuje bowiem w dniu zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania lub nabycia tego prawa wraz z odrębnym prawem własności budynków i urządzeń na tym gruncie się znajdujących. Z tą bowiem chwilą nabywca takiej nieruchomości uzyskuje prawo korzystania z gruntu z wyłączeniem innych osób jak właściciel.

Podkreślić należy, że użytkowanie wieczyste to specyficzne dla polskiego prawa cywilnego prawo podmiotowe dotyczące nieruchomości gruntowej, jeden z trzech rodzajów praw rzeczowych, obok własności i praw rzeczowych ograniczonych. Jest formą pośrednią pomiędzy własnością, a prawami rzeczowymi ograniczonymi, z tym że bardziej zbliżone jest do własności. Użytkownik ma prawa zbliżone do właściciela. Korzysta z gruntu z wyłączeniem innych osób. Może prawem swobodnie rozporządzać, czyli je zbyć, obciążać, czy zapisać.

W świetle przywołanych uregulowań prawnych w opisanym we wniosku stanie faktycznym należy stwierdzić, że sprzedaż przez gminę nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej będącej dotychczasowym użytkownikiem wieczystym tej nieruchomości w oparciu o art. 198g ust. 1 lub art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi tylko zmianę formy prawnej faktycznego prawa do tej nieruchomości.

Tym samym należy zgodzić się z Pani stwierdzeniem, że w momencie nabycia przez Panią od Skarbu Państwa udziałów w nieruchomości nastąpiła wyłącznie zmiana formy prawnej prawa do nieruchomości. Jednakże w świetle przytoczonego powyżej przepisu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym nie mogę uznać stanowiska Pani w odniesieniu do udziału nabytego w drodze dziedziczenia za prawidłowe. Pani zdaniem bowiem za datę nabycia udziału nieruchomości w wysokości 1/4 należy przyjąć datę nabycia prawa użytkowania wieczystego, tj. 2010 r. Nie uwzględniła Pani jednak faktu, że udział w wysokości ¼ w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości nabyła Pani w drodze dziedziczenia.

Należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z 15 grudnia 2010 r., sygn. akt II FSK 1437/09, z 28 listopada 2013 r., sygn. akt II FSK 2983/11, 25 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1120/11, z 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, z 19 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 625/13, z 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia przez spadkodawcę.

W świetle powyższego w Pani przypadku za datę nabycia udziału w wysokości ¼ w opisanej we wniosku nieruchomości należy przyjąć 1990 r., tj. datę nabycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodzić się natomiast należy z Pani stanowiskiem, że datą nabycia pozostałych udziałów w nieruchomości w wysokości 2/4, jest 2024 r., tj. data, kiedy otrzymała Pani te udziały w drodze darowizny.

W tym bowiem przypadku należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego, a w szczególności do art. 155 § 1 oraz art. 888 § 1.

Zgodnie z treścią art. 155 § 1 kodeksu:

umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W myśl natomiast art. 888 § 1 kodeksu:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Przedmiotem Pani wątpliwości jest również kwestia skutków podatkowych zbycia posiadanych udziałów w nieruchomości.

Jak wskazałem na wstępie, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że zbycia posiadanych przez Panią udziałów w nieruchomości dokonała Pani 8 września 2025 r. Nieruchomość od momentu jej nabycia zarówno w drodze dziedziczenia jak i w drodze darowizny, nie była w żaden sposób przez Panią wykorzystywana.

Jak wskazałem powyżej w świetle przytoczonych powyżej przepisów prawa, w Pani przypadku na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, za datę nabycia poszczególnych udziałów w nieruchomości należy przyjąć:

·w drodze dziedziczenia – 1990 r., tj. datę nabycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości przez spadkodawcę,

·w drodze darowizny – 2024 r.

Zatem w odniesieniu do nabytego przez Panią udziału w nieruchomości w wysokości ¼ pięcioletni termin, o którym mowa w ww. art. 10 ust. pkt 8 upłynął. Oznacza to, że odpłatne jego zbycie nie stanowi dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zbycie przez Panią pozostałych udziałów w nieruchomości w wysokości 2/4 nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez Panią. W konsekwencji, czynność ta powoduje po Pani stronie powstanie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w sytuacji opisanej we wniosku:

·datę nabycia poszczególnych udziałów w opisanej we wniosku nieruchomości należy przyjąć datę nabycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości przez spadkodawcę oraz datę nabycia w drodze darowizny,

·odpłatne zbycie udziału w nieruchomości w wysokości 1/4 nabytego w drodze dziedziczenia nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działalności gospodarczej, z uwagi, że pięcioletni termin, o którym mowa w ww. art. 10 ust. pkt 8 upłynął.

·odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości w wysokości 2/4 nabytych w drodze darowizny stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działalności gospodarczej, z uwagi, że pięcioletni termin, o którym mowa w ww. art. 10 ust. pkt 8 w odniesieniu do daty ich zbycia upłynął.

Tym samym stanowisko Pani:

·w zakresie pytania pierwszego jest:

·w odniesieniu do udziału nabytego w drodze dziedziczenia - nieprawidłowe, i

·w odniesieniu do udziału nabytego w drodze darowizny - prawidłowe.

·w zakresie pytania drugiego jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych, wyjaśniam, że rozstrzygnięcia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Niemniej jednak, dokonując przedmiotowej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miałem na względzie wskazane przez Panią rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.