Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.327.2025.2.MG
Odpłatne zbycie pojazdu osobowego przed upływem 6 miesięcy od wykupu z leasingu stanowi źródło przychodów, jednak nie generuje dochodu podatkowego, jeżeli koszty nabycia, uwzględniające raty leasingowe i opłatę wykupu, przewyższają uzyskany przychód ze sprzedaży.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 5 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 6 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
18 listopada 2022 r. podpisała Pani umowę leasingu konsumenckiego z …. Jest Pani osobą fizyczną zatrudnioną na podstawie umowy o pracę. Nie prowadzi i nie prowadziła Pani własnej działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy leasingu jest samochód osobowy … wyprodukowany w 2022 r. Jako korzystający, jest Pani zobowiązana do zapłaty opłat leasingowych tj. opłaty wstępnej w wysokości 91 500 zł, 35 rat miesięcznych w wysokości 1 428 zł 93 gr oraz wykupu w wysokości 73 200 zł. Wszystkie wskazane kwoty podane są w kwotach brutto. Po upływie podstawowego okresu umowy, który mija w lutym 2026 r. jako korzystający, ma Pani prawo do nabycia przedmiotu leasingu za cenę wskazaną powyżej (73 200 zł brutto), pod warunkiem uprzedniej zapłaty wszystkich opłat leasingowych. Korzystający może skorzystać z powyższego prawa wykupu i jest to zależne od swobodnej decyzji korzystającego a finansujący nie ma prawa żądać, aby korzystający nabył własność pojazdu. Dodała Pani, iż w umowie nie występuje zapis, iż wraz z wpłatami kolejnych rat następuje spłata wartości przedmiotu leasingu. Umowa wskazuje, iż opłatami za korzystanie są raty leasingowe płatne co miesiąc, zaś kwota nabycia na własność auta to: 59 512 zł 20 gr PLN netto (+ VAT, co stanowi kwotę 73 200 zł brutto). Podsumowując: łączny koszt leasingu wynosi 214 712 zł 55 gr. Otrzymała Pani ofertę sprzedaży auta do salonu samochodowego za cenę 130 000 zł brutto i po dokonaniu wykupu auta, przed upływem 6 miesięcy licząc od dnia wykupu, zamierza Pani dokonać odpłatnego zbycia samochodu za tę cenę.
Pytania (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1) Czy przy zbyciu pojazdu osobowego może rozpoznać Pani wszystkie raty leasingowe w tym opłatę początkową, raty miesięczne oraz opłatę za wykup jako koszty jego nabycia, w rozumieniu art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2) Czy odpłatne zbycie samochodu przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (wykup z leasingu) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym ?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)
W Pani ocenie, odpłatne zbycie samochodu przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jednak pomimo iż dokona Pani sprzedaży samochodu przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca w którym nastąpi odpłatne zbycia auta, nie będzie Pani musiała dokonać zapłaty podatku dochodowego ponieważ koszty nabycia do których zalicza Pani opłatę wstępną, raty miesięczne leasingu oraz opłatę z tyt. wykupu przewyższają kwotę za jaką zamierza Pani sprzedać samochód. Zatem nie uzyska Pani dochodu ze zbycia auta.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:
- nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
- została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
W świetle powyższego, w razie sprzedaży prywatnego samochodu, który nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, lecz służył wyłącznie celom osobistym, przychód powstanie tylko wtedy, gdy między nabyciem samochodu, a jego sprzedażą nie upłynął okres 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie pojazdu. Natomiast, sprzedaż samochodu po tym terminie będzie obojętna podatkowo.
Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien – w myśl ww. przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy:
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.
Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.
Podsumowując powyższe, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy stanowi dochód. Jest nim różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia samochodu, a kosztem jego nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania samochodu. Przychodem jest tu cena określona w umowie sprzedaży, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli cena ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej samochodu, przychód ten określany jest przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy określa się z kolei na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Zatem, przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia prywatnego samochodu uwzględniane są koszty jego odpłatnego zbycia, koszty jego nabycia, a także nakłady poczynione na samochód w czasie jego posiadania.
Podatnik, który zamierza uwzględnić w podstawie opodatkowania te koszty, powinien zadbać o ich udokumentowanie, aby móc udowodnić fakt ich poniesienia oraz ich wysokość.
W myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Zgodnie zaś z art. 70916 ww. Kodeksu:
Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.
W opisie sprawy wskazała Pani, że 18 listopada 2022 r. podpisała Pani umowę leasingu konsumenckiego. Nie prowadzi i nie prowadziła Pani własnej działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy leasingu jest samochód osobowy. Jako korzystający, jest Pani zobowiązana do zapłaty opłat leasingowych tj. opłaty wstępnej w wysokości 91 500 zł, 35 rat miesięcznych w wysokości 1 428 zł 93 gr oraz wykupu w wysokości 73 200 zł. Po upływie podstawowego okresu umowy, który mija w lutym 2026 r. jako korzystający, ma Pani prawo do nabycia przedmiotu leasingu za cenę wskazaną powyżej (73 200 zł brutto), pod warunkiem uprzedniej zapłaty wszystkich opłat leasingowych. Korzystający może skorzystać z powyższego prawa wykupu i jest to zależne od swobodnej decyzji korzystającego a finansujący nie ma prawa żądać, aby korzystający nabył własność pojazdu. Dodała Pani, iż w umowie nie występuje zapis, iż wraz z wpłatami kolejnych rat następuje spłata wartości przedmiotu leasingu. Umowa wskazuje, iż opłatami za korzystanie są raty leasingowe płatne co miesiąc, zaś kwota nabycia na własność auta to: 59 512 zł 20 gr PLN netto (+ VAT, co stanowi kwotę 73 200 zł brutto). Otrzymała Pani ofertę sprzedaży auta do salonu samochodowego za cenę 130 000 zł brutto i po dokonaniu wykupu auta, przed upływem 6 miesięcy licząc od dnia wykupu, zamierza Pani dokonać odpłatnego zbycia samochodu za tę cenę.
W związku z powyższym wskazać należy, że odpłatne zbycie przez Panią samochodu osobowego dokonane przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże, fakt powstania przychodu ze sprzedaży samochodu nie oznacza automatycznie obowiązku zapłaty podatku. W tym przypadku opodatkowaniu podlega bowiem dochód, a nie przychód.
Przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia wskazanego we wniosku samochodu, ma Pani prawo, zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z jego sprzedaży pomniejszyć o poniesione przez Panią wydatki na nabycie tego samochodu, tj. wszystkie raty leasingowe (początkową, comiesięczne) w części dotyczącej spłaty wartości samochodu oraz cenę jego wykupu.
Zatem, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?