Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.318.2025.1.BD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 30 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych ujawnienia nowego składnika spadku po tacie.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (…) – (Spadkobierca)

NIP: (…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan (…) – (Spadkobierca)

3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan (…) – (Spadkobierca)

4)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani (…) – (Spadkobierca)

Opis stanu faktycznego

Śmierć Spadkodawcy i podstawowe postępowanie spadkowe

Pan (…) (Spadkodawca) zmarł 4 stycznia (…) r. Nie pozostawił testamentu ani informacji o wszystkich posiadanych aktywach finansowych, w tym o rachunkach bankowych prowadzonych za granicą. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w (…), Wydział Cywilny, z 9 maja (…) r. (sygn. akt (…)), spadek po Panu (…) został nabyty ustawowo, z dobrodziejstwem inwentarza, przez jego dzieci: Pana (…) – Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Panią (…), Pana (…) oraz Pana (…) – Zainteresowanych niebędących stroną postępowania (łącznie jako Zainteresowani, Spadkobiercy).

Spadek został podzielony po równo na cztery części. W związku z postanowieniem sądu, w (…) r. Spadkobiercy złożyli formularze SD-3, zgłaszając nabycie spadku do urzędu skarbowego. Zgłoszeniu podlegały ujawnione wówczas składniki majątku, tj. środki na koncie bankowym w Polsce, samochód osobowy oraz mieszkanie własnościowe. Od zgłoszonych wartości został uiszczony podatek od spadków i darowizn. Zainteresowani dysponują m.in. potwierdzeniem złożenia SD-3 przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania – Pana (…) oraz zaświadczeniem Urzędu Skarbowego w (…) potwierdzającym zapłatę podatku od spadków i darowizn (znak sprawy: (…)).

Podejrzenie istnienia dodatkowych aktywów „Uzasadnione podejrzenie”, że ojciec mógł posiadać rachunek bankowy w Niemczech, powstało dopiero po jego śmierci – z uwagi na fakt, że przez wiele lat pracował on na terenie Niemiec. Początkowo była to jedynie hipoteza, niepoparta żadnymi dokumentami ani wiedzą o wartości środków.

Od około października (…) r. Spadkobiercy podejmowali próby ustalenia istnienia rachunków bankowych oraz działania w celu ustalenia, czy Spadkodawca posiadał konto w banku (…) (Niemcy). Początkowo kontaktowano się telefonicznie i osobiście, a od początku (…) r. również pisemnie i mailowo. Bank jednak odmawiał udzielenia informacji, tłumacząc się brakiem podstaw do ujawnienia danych w trakcie trwającego postępowania. Próby te były dodatkowo utrudnione przez pandemię COVID-19, która spowodowała istotne opóźnienia w komunikacji z instytucjami niemieckimi. Na żądanie (…), Spadkobiercy wystąpili o wydanie Europejskiego Poświadczenia Spadkowego, które zostało wydane 29 listopada (…) r. (Sygn. akt (…)). Poświadczenie to zostało wydane w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego w (…) z (…) r. i zawierało odniesienie do tej sprawy. Dokument potwierdzał nabycie spadku w czterech równych częściach przez wskazanych Spadkobierców. W treści poświadczenia znalazła się również wzmianka o możliwości identyfikacji składnika majątku opisana wprost jako: „spadkodawca (…) posiadał środki finansowe zgromadzone na rachunku prowadzonym w Banku (…) w Niemczech w nieznanej wysokości”. Ostateczne ustalenie wysokości środków nastąpiło dopiero 20 marca (…) r. Pan (…) – otrzymał przelew całości środków z zagranicznego konta Spadkodawcy na swoje konto bankowe. Stało się to możliwe po wcześniejszym upoważnieniu brata przez pozostałych Spadkobierców do prowadzenia sprawy z bankiem, ze względu na jego pracę w Niemczech. Dopiero w tym momencie Spadkobiercy uzyskali realną, pewną i udokumentowaną wiedzę o istnieniu zagranicznych środków oraz o ich wartości. Wcześniej nie było to możliwe, mimo wieloletnich prób i ustaleń. Dowodem tego faktu jest przelew bankowy z 20 marca (…) r. Już na etapie składania formularzy SD-3 w (…) r. Spadkobiercy poinformowali pracownika Urzędu Skarbowego w (…) o podejrzeniu, że Spadkodawca mógł posiadać zagraniczne środki w Niemczech. W odpowiedzi Spadkobiercy uzyskali informację, że dopóki nie posiadają dowodu ani informacji o wartości aktywów, nie ma obowiązku ich zgłaszania. Niezwłocznie po faktycznym ujawnieniu środków i ich wypłacie w (…) r., Spadkobiercy skontaktowali się z urzędem, aby zgłosić ten fakt.

Podsumowując:

-data śmierci Spadkodawcy 4 stycznia (…) r.,

-Postanowienie sądu o nabyciu spadku z 9 maja (…) r.,

-formularz podatkowy SD-3 złożony przez Spadkobierców w (…) r.,

-podatek od spadków i darowizn zapłacony – potwierdzenie w aktach urzędu skarbowego (znak: (…)),

-Europejskie poświadczenie spadkowe wydane 29 listopada (…) r., w oparciu o postanowienie z (…) r., z odniesieniem do sprawy spadkowej (Sygn. akt(…)),

-faktyczne ujawnienie i wypłata zagranicznych środków 20 marca (…) r.

Wcześniej Spadkobiercy nie mieli wiedzy o wysokości środków i nie mogli ich zgłosić w terminie 6 miesięcy od otwarcia spadku. Spadkobiercy podkreślają, że dołożyli wszelkiej staranności w ustalaniu aktywów spadkowych, zgłosili wszystkie znane składniki w (…) r. oraz uregulowali podatek. Brak wcześniejszego zgłoszenia zagranicznych środków wynikał wyłącznie z braku obiektywnej możliwości ich ustalenia i potwierdzenia.

Pytanie

Czy w świetle art. 6 ust. 4 oraz art. 17a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z ujawnieniem w (…) r. dodatkowych składników spadku po zmarłym Spadkodawcy, powstaje obowiązek ponownego złożenia zeznania podatkowego SD-3, czy też zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia spadku w (…) r. uległo przedawnieniu w rozumieniu art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w opisanym stanie faktycznym wszystkie znane składniki spadku zostały prawidłowo ujawnione i opodatkowane w (…) r., poprzez złożenie formularzy SD-3 oraz zapłatę podatku od spadków i darowizn (potwierdzoną zaświadczeniem Urzędu Skarbowego, znak sprawy:(…)).

Środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym w (…) (Niemcy) były Spadkobiercom nieznane zarówno co do samego istnienia, jak i ich wysokości. Informacje na ich temat udało się uzyskać dopiero po wieloletnich próbach kontaktu z bankiem i dopiero po uzyskaniu Europejskiego Poświadczenia Spadkowego z 29 listopada (…) r., a faktyczna wysokość aktywów została ujawniona dopiero w momencie przelewu środków na konto jednego ze Spadkobierców Pana (…) 20 marca (…) r.

W Państwa ocenie, jeżeli organ podatkowy uzna, że w związku z ujawnieniem dodatkowego składnika spadku powstał obowiązek podatkowy, to obowiązek ten należy liczyć nie od momentu nabycia spadku w (…) r., lecz od dnia faktycznego ujawnienia i uzyskania wiedzy o wysokości środków, tj. od 20 marca (…) r. Spadkobiercy działali w dobrej wierze, dołożyli należytej staranności w ustalaniu składników majątku spadkowego, informowali urząd o podejrzeniu istnienia zagranicznego konta, a brak wcześniejszego zgłoszenia wynikał wyłącznie z obiektywnego braku wiedzy i wieloletnich opóźnień po stronie instytucji zagranicznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 205 ze zm.):

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

W myśl art. 922 § 1 tej ustawy:

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy:

Natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy:

Art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Wobec powyższego, nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia).

Przechodząc ponownie do ustawy o podatku od spadków i darowizn – wg art. 5 tej ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W myśl art. 17a ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 4 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.)

Zgodnie z art. 21 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zobowiązania podatkowe najczęściej powstają w wyniku zaistnienia pewnego zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże skutek w postaci jego powstania. W takim przypadku zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia tego zdarzenia.

Zobowiązanie podatkowe może jednak powstać również w wyniku działania organów podatkowych: wskutek wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania. W takim przypadku zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego.

Z pojęciem zobowiązania podatkowego nierozerwalnie związania jest kwestia jego przedawnienia.

Na podstawie art. 68 § 1 i § 2 ww. ustawy:

Jak wynika z przywołanych przepisów, zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn co do zasady powstaje na skutek doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania. Powinna być ona poprzedzona złożeniem zeznania podatkowego. Z kolei okres przedawnienia prawa do wydania decyzji ustalającej wysokość podatku od spadków i darowizn liczy się od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. w przypadku, gdy obowiązek powstaje na mocy art. 6 ust. 4 cyt. ustawy – a więc przy prawomocnym orzeczeniu – od końca roku, w którym uprawomocniło się postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku.

O tym, czy sprawa uległa przedawnieniu decyduje data powstania obowiązku podatkowego, a nie data nabycia spadku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w (…) r. zmarł Pan(…) (Państwa ojciec). Nie pozostawił on testamentu ani informacji o wszystkich posiadanych aktywach finansowych. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z (…) r., spadek po ojcu został nabyty przez Państwa. W związku z postanowieniem Sądu, Spadkobiercy złożyli formularze SD-3, zgłaszając nabycie spadku do urzędu skarbowego. Zgłoszeniu podlegały ujawnione wówczas składniki majątku. Od zgłoszonych wartości został uiszczony podatek od spadków i darowizn. Podejrzenie istnienia dodatkowych aktywów – środków na rachunku bankowym w Niemczech, powstało dopiero po jego śmierci, z uwagi na fakt, że przez wiele lat pracował on na terenie Niemiec. Na żądanie niemieckiego banku, Spadkobiercy wystąpili o wydanie Europejskiego Poświadczenia Spadkowego, które zostało wydane w (…) r. Poświadczenie to zostało wydane w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego w (…) z (…) r. i zawierało odniesienie do tej sprawy. Dokument potwierdzał nabycie spadku w czterech równych częściach przez wskazanych Spadkobierców. W treści poświadczenia znalazła się również wzmianka o możliwości identyfikacji kolejnego składnika majątku opisana wprost jako: „spadkodawca (…) posiadał środki finansowe zgromadzone na rachunku prowadzonym w Banku (…) w Niemczech w nieznanej wysokości”. Ostateczne ustalenie wysokości środków nastąpiło dopiero 20 marca (…) r. Jeden ze Spadkobierców – otrzymał przelew całości środków z zagranicznego konta Spadkodawcy na swoje konto bankowe. Dopiero w tym momencie, Spadkobiercy uzyskali realną, pewną i udokumentowaną wiedzę o istnieniu zagranicznych środków oraz o ich wartości.

Państwa wątpliwość budzi czy w związku z ujawnieniem w (…) r. dodatkowych składników spadku po zmarłym ojcu, powstaje obowiązek ponownego złożenia zeznania podatkowego SD-3, czy też zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia spadku w (…) r. uległo przedawnieniu.

Przenosząc opisany we wniosku stan faktyczny na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po Państwa ojcu powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu, czyli w (…) r. Na mocy tego postanowienia w (…) r. wydane zostało Europejskie Poświadczenie Spadkowe.

Z treści wniosku wynika, że w (…) r. zostało wydane postanowienie o nabyciu spadku. W tym samym roku złożyli Państwo w urzędzie skarbowym zeznanie o nabyciu spadku po ojcu oraz uregulowali stosowny podatek. Ujawnienie dodatkowego składnika majątku i jego wartość nastąpiło ostateczniedopiero 20 marca(…) r., po otrzymaniu przelewu środków z zagranicznego konta Spadkodawcy.

W rezultacie w tej sprawie znajdzie zastosowanie art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego, ponieważ od końca 2017 r., tj. powstania obowiązku podatkowego na podstawie prawomocnego postanowienia o nabyciu spadku upłynęło 3 lata.

Dodatkowo należy podkreślić, że nawet gdyby w opisanej sytuacji nie miał zastosowania art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej, to w sprawie wystąpiłoby także przedawnienie na podstawie 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Oznacza to, że zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia w spadku po Państwa ojcu ujawnionego składnika masy spadkowej (zagranicznych środków pieniężnych) nie powstało, bowiem przedawnieniu uległo prawo do jego ustalenia. Tym samym nie są Państwo zobowiązani do uiszczenia podatku od spadków i darowizn, nie ciąży na Państwu również obowiązek złożenia zeznania podatkowego w zakresie dotyczącym ujawnionej części spadku po ojcu.

Tym samym, nie mogłem uznać stanowiska za prawidłowe, bowiem ujawnienie dodatkowego składnika majątkowego po upływie terminu przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego nie powoduje ponownego powstania obowiązku podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan(…) – Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.