Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.447.2025.3.KW

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2025 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obliczenia wysokości „ulgi na robotyzację”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na gruncie opodatkowania podatkiem dochodowym, podatnik pozostaje podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W roku podatkowym (…) podatnik nabył urządzenie - robota (…) który to zakup udokumentowano fakturą vat nr (…).

Nabyte fabrycznie nowe urządzenie stanowiło robota przemysłowego w rozumieniu art. 38eb ust. 3 powołanej wyżej ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowego od osób prawnych. Stosownie do dyspozycji art. 38eb ust. 1 rzeczonej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od obliczonej zgodnie z dyspozycją art. 18 tej ustawy podstawy opodatkowania podatnik odliczył kwotę naliczonej ulgi „na robotyzację” w równowartości kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie przekroczyła kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Składając deklarację podatkową za rok (…) (CIT-8) podatnik dokonał obliczenia przedmiotowej dla sprawy ulgi w wartości ustalonej zgodnie z dyspozycją art. 38eb ust. 2 punkt 1 litera a rzeczonej ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku, która to norma stanowi, iż za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się koszt nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych. W tym stanie rzeczy podatnik obliczył rzeczoną ulgę jako równowartość 50% kosztu zakupu tego urządzenia. Właściwy miejscowo Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego zakwestionował wysokość zastosowanego odliczenia wskazując, iż w jego ocenie wartość ta winna odpowiadać poniesionym kosztom podatkowym poniesionym w roku podatkowym (…) związanym z tym zakupem o których mowa w art. 15 ust. 6 w/w ustawy o CIT, a zatem wartości naliczonej amortyzacji oraz wezwał podatnika do złożenia stosownej korekty złożonej deklaracji w zakresie wskazanym wyżej. Podatnik z ostrożności dokonał wymaganej korekty, jednak stanowisko rzeczonego organ podatkowego w świetle powołanej wyżej normy art. 38eb ust. 2 punkt litera a w/w ustawy budzi jego wątpliwości.

Pytanie

Czy dla obliczenia wartości tzw. „ulgi na robotyzację” kosztem nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, jest cena zakupu/wydatku (netto) czy też koszt amortyzacji tego środka trwałego poniesiony przez podatnika w roku podatkowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Podatnik stoi na stanowisku, iż zgodnie z powołaną wyżej normą art. 38eb ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Jednocześnie dyspozycja art. 38eb ust. 2 punkt 1 rzeczonej ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku stanowi, iż za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się koszt nabycia fabrycznie nowych:

a) robotów przemysłowych,

b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych.

Vide:

1. Art. 38eb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na gruncie powyższego, stanowiąca przepis lex specjalis do w szczególności art. 15 ust. 6 ustawy, powołana uprzednio norma prawna stanowi definicję legalną pojęcia kosztu uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Kosztem tym, jak wynika wprost z tej normy pozostaje koszt nabycia (wydatku) poniesionego w związku z zakupem fabrycznie nowego środka trwałego - robota przemysłowego.

Należy podnieść, iż ustawodawca w żadnym razie nie odniósł tego pojęcia kosztu na grunt kosztów amortyzacji (odpisów zużycia) zakupionych rzeczy ruchomych w żadnym razie nie zawężając w ten sposób kręgu kosztów poniesionych w związku z tym zakupem w roku podatkowym. W przeciwnym bowiem razie niezasadnym byłoby wprowadzanie definicji legalnej kosztu związanego z zakupem fabrycznie nowego robota przemysłowego wyrażonej w powołanym wyżej art. 38eb ust. 1 ustawy konkurującej niejako z pojęciem kosztu przewidzianym dyspozycją art. 15 ust. 6 tej ustawy.

Na zasadność prezentowanego wyżej stanowiska wskazuje wprost także dyspozycja art. 38eb ust. 6 powołanej uprzednio ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach której to normy ustawodawca nałożył na podatnika który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione wyżej (w tym robot przemysłowy) przed końcem okresu ich amortyzacji obowiązek w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 38eb ust. 2 ww. ustawy:

za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

a) robotów przemysłowych,

b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

W świetle art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT:

przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT:

Art. 38eb ust. 7 ustawy o CIT stanowi zaś, że:

Zgodnie z art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia sposobu obliczenia wysokości „ulgi na robotyzację”, tj. czy kosztem nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, jest cena zakupu/wydatku (netto), czy też koszt amortyzacji tego środka trwałego poniesiony przez podatnika w roku podatkowym?

Jak wskazali Państwo we wniosku, urządzenie o którym mowa we wniosku spełnia definicję robota przemysłowego, zawartą w art. 38eb ust. 3. Kwestia ta nie jest przedmiotem oceny i stanowi niepodlegający ocenie element opisu sprawy.

Ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania, przez podatnika uzyskującego przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Powyższe wynika wprost z uzasadnienia do ustawy nowelizującej, gdzie wskazano: „Projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podatnikowi, prowadzącemu działalność przemysłową (produkcyjną), będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie będzie mogło przekroczyć 50% wysokości kosztów.”

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 16f ust. 1 ustawy o CIT:

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

Ponadto, należy mieć także na względzie aby przedmiotowe wydatki nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Podkreślić należy, że naczelną zasadą stosowania ulgi na robotyzację jest uznanie określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujących ulgę na robotyzację kategorii kosztów, za koszty uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, za który przysługuje odliczenie w ramach tejże ulgi (art. 38eb ust. 1 w związku z ust. 5 ustawy o CIT). Zgodnie bowiem z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik (…) może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT).

Reasumując, mogą Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wskazanego we wniosku robota w latach 2022-2026, ale nie mogą Państwo odliczyć jednorazowo od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia ww. urządzenia.

Z przepisu art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy:

- dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu,

- ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację,

- ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 roku, do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 roku.

W przypadku, gdy składniki majątku (roboty) uznawane są za środki trwałe, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT).

Z uwagi na powyższe nie można twierdzić, że podatnik, który nabył robota stanowiącego środek trwały, mógł jednorazowo w roku jego zakupu odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków. A zatem, nie będzie możliwe jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia urządzenia. Z tego względu, że spełnia ono definicję środka trwałego, koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT, stanowią/stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytego przez Państwa środka trwałego, i to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych mogą Państwo dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania.

Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się,jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.