Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.535.2025.4.KC; 0111-KDIB2-3.4015.339.2025.3.AD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od spadków i darowizn i podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani matka – darczyńca jest obywatelką Białorusi, nieposiadającą obywatelstwa polskiego, niezamieszkującą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie posiada polskiego zezwolenia na pobyt stały/czasowy.

Jest Pani obywatelką Białorusi, posiada kartę pobytu czasowego w Polsce, faktycznie i stale zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (centrum interesów życiowych).

W Polsce przebywa Pani nieprzerwanie od 17 września 2023 r.: początkowo na podstawie wizy pracowniczej, następnie w okresie oczekiwania na kartę pobytu, a obecnie na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy potwierdzony kartą pobytu wydaną (...) 2024 r., ważną do (...) 2027 r. Udzielono Pani zezwolenia w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jest Pani wspólnikiem i członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), a także wykonuje Pani pracę na podstawie umowy zlecenia w tej spółce.

Mieszka Pani w Polsce wraz z małoletnim dzieckiem, które obecnie chodzi do zerówki. Pani centrum interesów życiowych znajduje się w Polsce.

W Polsce składa Pani zeznania PIT, a plany życiowe i zawodowe rodziny są związane wyłącznie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Planuje Pani przyjęcie darowizny pieniężnej od matki i zamierza dopełnić formalności z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (zgłoszenie SD-Z2 w terminie 6 miesięcy oraz udokumentowanie przelewu od darczyńcy na Pani rzecz).

Pani matka planuje Pani przekazać darowiznę pieniężną poprzez kilka przelewów pieniężnych bankowych z własnego konta bankowego na Białorusi na Pani rachunek bankowy prowadzony w Polsce. Będzie Pani dysponować wyciągiem bankowym potwierdzającym nadawcę (Pani matkę), odbiorcę (Panią), datę i kwotę wpływu.

Pytanie

Czy planowane otrzymanie darowizny pieniężnej od Pani matki, przekazanej poprzez kilka bankowych przelewów pieniężnych bezpośrednio na Pani rachunek bankowy prowadzony w Polsce, podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn (jako „prawo majątkowe wykonywane na terytorium RP”) i korzysta ze zwolnienia z art. 4a ww. ustawy (grupa „0” – po zgłoszeniu SD-Z2 i udokumentowaniu przelewu), a w konsekwencji nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, darowizna pieniężna przekazana na rachunek bankowy w Polsce stanowi nabycie prawa majątkowego wykonywanego na terytorium RP i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce. Jednocześnie – jako darowizna od wstępnego na rzecz zstępnej – nabycie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (po zgłoszeniu SD-Z2 i udokumentowaniu przelewu).

W konsekwencji – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychody podlegające ustawie o podatku od spadków i darowizn nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.).

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – jednostronnej, jako nieprzynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jak wynika z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn – co do zasady – podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych znajdujących się/wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże w art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawodawca przewidział wyjątek od tej zasady.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

·nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (za wyjątkiem sytuacji określonej w cyt. powyżej art. 3 pkt 1 ustawy) lub

·nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; ale w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej. Wyjątek od tej zasady został określony w art. 3 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych lub praw znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia zarówno nabywca, jak i darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia w szczególności wynika, że jest Pani obywatelką Białorusi, posiada kartę pobytu czasowego w Polsce, faktycznie i stale zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (centrum interesów życiowych). W Polsce przebywa Pani nieprzerwanie od 17 września 2023 r. Początkowo na terenie Polski przebywała Pani na podstawie wizy pracowniczej, następnie w okresie oczekiwania na kartę pobytu, a obecnie na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy potwierdzony kartą pobytu. Udzielono Pani zezwolenia w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jest Pani wspólnikiem i członkiem zarządu spółki z o.o., a także wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia w tej spółce. Mieszka Pani w Polsce wraz z małoletnim dzieckiem, które obecnie chodzi do zerówki. Pani centrum interesów życiowych znajduje się w Polsce. W Polsce składa Pani zeznania PIT. Pani plany życiowe i zawodowe rodziny są związane wyłącznie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Planuje Pani przyjęcie darowizny pieniężnej od matki i zamierza dopełnić formalności z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (zgłoszenie SD-Z2 w terminie 6 miesięcy oraz udokumentowanie przelewu od darczyńcy na Pani rzecz). Pani matka planuje Pani przekazać darowiznę pieniężną poprzez kilka bankowych przelewów pieniężnych z własnego konta bankowego na Białorusi na Pani rachunek bankowy prowadzony w Polsce. Będzie Pani dysponować wyciągiem bankowym potwierdzającym nadawcę (Pani matkę), odbiorcę (Panią), datę i kwotę wpływu.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot darowizny, który stanowią środki pieniężne, w chwili dokonania darowizny będzie znajdował się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku bowiem wynika, iż w chwili zawarcia umowy darowizny środki pieniężne będą znajdowały się na Białorusi. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy jednak wskazać, że na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu podkreślić należy, iż przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.

Kwestie pobytu cudzoziemców reguluje ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.).

Zgodnie z art. 98 pkt 1 ww. ustawy:

Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo - w przypadkach, o których mowa w art. 160, art. 181 i art. 187 - można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Natomiast warunki udzielania zezwolenia na pobyt stały zostały wymienione w art. 195 i następnych tej ustawy.

Zatem przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.

Tym samym skoro – jak wynika z wniosku – nie będzie Pani obywatelką polski i nie będzie Pani miała miejsca stałego pobytu na terytorium Polski, to nabycie przez Panią środków pieniężnych w darowiźnie, znajdujących się poza terytorium RP, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Odnosząc się do Pani wątpliwości związanych z opodatkowaniem darowizny na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśniam, że na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a omawianej ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie natomiast z obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadą powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy zatem rozumieć także takie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Mając na uwadze, że otrzyma Pani darowiznę środków pieniężnych z Białorusi, to do jej opodatkowania zastosowanie znajdują przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 lit. a) tej umowy w Rzeczypospolitej Polskiej umowa dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa nie wymienia wprost w żadnym z artykułów dochodów związanych z darowizną środków pieniężnych, zatem zastosowanie w sprawie znajduje art. 21 ust. 1 tej umowy, w myśl którego:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Z tego względu otrzymane przez Panią w darowiźnie środki pieniężne, stosownie do art. 21 ust. 1 tej umowy, będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, tj. w państwie w którym Pani zamieszkuje i jako rezydent podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak już wcześniej wyjaśniłem, nabycie przez Panią środków pieniężnych otrzymanych z tytułu darowizny nie będzie podlegało przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Oznacza to, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymanie środków pieniężnych w drodze darowizny, stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Darowizna jest umową, przez którą należy rozumieć zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Skoro zatem nieodpłatnie otrzyma Pani od darczyńcy środki pieniężne, to niewątpliwie skutkiem tego zdarzenia będzie uzyskanie przez Panią korzyści kosztem innego podmiotu.

W Polsce przychód ten na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Zgodnie z tym przepisem:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W konsekwencji uznać należy, że w związku z otrzymaniem środków pieniężnych w drodze darowizny, uzyska Pani przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten, będzie Pani zobowiązana wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym otrzyma Pani darowiznę, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W części B.4 poz. 33 wniosku ORD-IN „Adres do doręczeń w systemie ePUAP albo adres do doręczeń elektronicznych” wskazany został adres e-mail. Na ten adres korespondencja w sprawie nie może być wysłana, gdyż przez pojęcie „adres elektroniczny” należy rozumieć adres elektroniczny w systemie teleinformatycznym, służącym do obsługi doręczeń, za pomocą którego organ podatkowy może doręczyć dokumenty elektroniczne i otrzymać wymagane przepisami elektroniczne urzędowe potwierdzenie doręczenia. Adres e-mail nie wypełnia definicji adresu elektronicznego i nie może służyć do przesyłania pism urzędowych.

W związku z powyższym, w celu zachowania należytej ochrony Pani danych osobowych, korespondencja w sprawie będzie przesyłana drogą elektroniczną za pośrednictwem platformy ePUAP, z którego wpłynął wniosek.

Jeżeli jednak jest Pani użytkownikiem e-Urzędu Skarbowego i wyraziła zgodę na doręczanie korespondencji przez ten system, to zobowiązani jesteśmy całą korespondencję kierować na Pani konto w e-US.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.