Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.696.2025.2.MR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostaw towarów na statek. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 października 2025 r. (wpływ 15 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 15 października 2025 r.)

„A” prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży towarów w postaci urządzeń (…) na rzecz klientów biznesowych (przedsiębiorców).

„A” jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług (VAT).

„A” otrzymuje od klientów lub ich przedstawicieli zapytania ofertowe lub zamówienia dotyczące dostaw towarów w postaci urządzeń (…) przeznaczonych dla statków pełnomorskich (…), używanych do celów gospodarczych, przemysłowych lub połowów bądź wykonujących przewóz pasażerów za opłatą.

W przypadku, którego dotyczy złożony wniosek, nabywcą towaru ma być armator statku pełnomorskiego o nazwie X, spółka cypryjska „B” z W (Cypr).

W imieniu i na rzecz armatora zamówienie złoży podmiot polski – „C” .

Armator statku, spółka cypryjska „B” z W (Cypr), jest podatnikiem czynnym podatku VAT, zarejestrowanym na Cyprze.

Na fakturze VAT dokumentującej transakcję, jako sprzedawca towaru wskazana będzie „A” , a jako nabywca towaru wskazany będzie armator – „B”. Płatnikiem, czyli podmiotem, który dokona zapłaty na rzecz „A” ceny za zamówiony towar, będzie nie nabywca towaru, czyli nie armator statku, lecz podmiot polski działający w imieniu i na rzecz armatora, tj. „C”.

Dostawa towaru jest realizowana przez Wnioskodawcę poprzez przekazanie towaru podmiotowi polskiemu działającemu w imieniu i na rzecz armatora, tj. „C”, z przeznaczeniem na konkretny statek, tj. X. Następnie „B” we własnym zakresie, bez udziału „A” jako sprzedawcy, zorganizuje dostarczenie towaru na statek X.

Statek X pływa pod banderą cypryjską i posiada klasę nadaną przez Polski Rejestr Statków (PRS). X jest jednostką przeznaczoną do żeglugi na pełnym morzu i odbywa rejsy na pełnym morzu.

Przedmiotem sprzedaży mają być (…), używane również na statkach pełnomorskich.

Transakcja zostanie udokumentowana następującymi dokumentami:

1)zamówienie złożone przez „C” w imieniu i na rzecz armatora „B”, potwierdzające zlecenie dostawy towaru na rzecz armatora statku, obejmujące następujące dane:

a)dane identyfikacyjne:

-Zamawiający (płatnik): „C”,

-Dostawca (podmiot, do którego kierowane jest zamówienie): „A”,

-Nabywca towaru: „B”,

b)opis przedmiotu zamówienia:

-dostawa (…),

c)określenie wartości zamówienia, sposobu zapłaty (przelew), terminu płatności (30 dni) oraz sposobu przeliczenia waluty obcej na PLN (na podstawie kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dokonanie dostawy),

d)informacje dodatkowe takie jak: dane do faktury, sposób przesłania faktury (wersja elektroniczna + oryginał na adres siedziby), numer zamówienia, nazwa statku (X, bandera cypryjska), podmiot do kontaktu w kwestiach technicznych („C”); określenie miejsca dostarczenia towaru do siedziby („C”);

2)oświadczenie kapitana statku X, złożone w imieniu i na rzecz armatora „B” (nabywcy) „do celu stosowania podatku VAT w wysokości 0%”, obejmujące:

a)dane identyfikacyjne nabywcy, tj. „B”,

b)wskazanie PKWiU: 30.11.24.0 (dot. statków), CN (kodu celnego): (…), IMO (numer identyfikacyjny statku): (…),

c)treść oświadczenia, zgodnie z którym zamówiony przez „C” w firmie „A” towar będzie używany na statku morskim X oraz że jest on niezbędny do eksploatacji statku X,

d)powołanie się na art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2025 r., poz. 775),

e)pieczęć statku X i podpis kapitana statku X;

3)wydruki informacji z ogólnodostępnego publicznego portalu internetowego dotyczącego żeglugi morskiej: (…), prezentujące szczegółowe dane dotyczące:

(…);

4)wydruk z ogólnodostępnego portalu internetowego monitorującego trasy statków, takiego jak np. (…), zawierający raport dotyczący tras statku X, którego dotyczy dostawa, z którego wynika, że statek jest używany do celów żeglugi na pełnym morzu, tj. wykonuje rejsy na pełnym morzu;

5)dokument potwierdzający przekazanie towaru podmiotowi, który dokonał zamówienia danego towaru w imieniu i na rzecz armatora, tj. spółce „C”, która przekaże towar na statek X, np. protokół zdawczo -odbiorczy, protokół odbioru lub pokwitowanie;

6)dokument potwierdzający dostarczenie w określonej dacie przez „C” zakupionego od „A” towaru na statek X w Polsce;

7)faktura VAT, wystawiona przez „A” jako sprzedawcę, dokumentująca sprzedaż towaru nabywcy (armatorowi statku).

Według oświadczenia kapitana statku X „do celu stosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%”, które zostało opisane wyżej w punkcie 2, będący przedmiotem sprzedaży towar w postaci (…) będzie używany na wskazanej jednostce i będzie on służył jako towar do bezpośredniego zaopatrzenia statku zgodnie z ustawą o VAT, art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz że jest on niezbędny do eksploatacji statku X.

Transakcja ma na celu wyposażenie statku pełnomorskiego X w specjalistyczny sprzęt (…) niezbędny do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów (…). (…). Wnioskodawca nie ma jednak możliwości fizycznego zweryfikowania, gdzie będą zainstalowane zakupione (…) i w jakim faktycznie celu będą wykorzystywane na statku X. Sprzedawca polega w tej kwestii na oświadczeniu kapitana statku jako osoby uprawnionej do potwierdzenia przeznaczenia towaru oraz treści zamówienia.

Wnioskodawca będzie dysponował opisanym wyżej w pkt 2 oświadczeniem kapitana statku X potwierdzającym, że dostawa będzie służyła bezpośrednio zaopatrzeniu statku, w którym kapitan oświadcza, że zamówiony w firmie „A” towar (ze wskazaniem numeru zamówienia) będzie używany na jednostce X i wskazującym podstawę prawną: „Ustawa o VAT, art. 83 ust. 1 punkt 10 lit. a), dotyczy dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków a) używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów”. Z dokumentacji będzie zatem wynikało jednoznacznie, że towar będzie służył bezpośrednio zaopatrzeniu statku pełnomorskiego X. Zakupiony towar w postaci (…) zostanie przekazany firmie „C”, w celu przekazania go na statek X, co zostanie potwierdzone dokumentem, o którym mowa powyżej w pkt 5). Przekazanie towaru zostanie dokonane na terytorium Polski. Wnioskodawca będzie posiadał również dokument potwierdzający przekazanie sprzętu przez „C” na statek X w Polsce.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 października 2025 r.)

Czy w opisanym stanie faktycznym „A” jako sprzedawca ma prawo zastosowania do sprzedaży (…) na rzecz armatora „B” stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 15 października 2025 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym do sprzedaży przez „A” na rzecz armatora „B” (…) powinna być zastosowana stawka podatkowa 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”).

Opisane dokumenty, które będzie posiadał „A”, tj. zamówienie, oświadczenie kapitana statku X złożone w imieniu armatora tego statku („B”), wydruki informacji z ogólnodostępnego publicznego portalu internetowego o nazwie (…) dotyczącego żeglugi morskiej, wskazujące dane dotyczące statku, armatora i zarejestrowanego właściciela statku, wydruk z ogólnodostępnego portalu internetowego monitorującego trasy statków, takiego jak np. (…) zawierający raport dotyczący tras statku X i dokumentujący odbywanie przez ten statek rejsów na pełnym morzu, potwierdzenie odbioru towaru przez „C” jako firmę, która dokonała zamówienia danego towaru w imieniu i na rzecz armatora z przeznaczeniem na zaopatrzenie statku X, dokument potwierdzający dostarczenie towaru na statek X w (…) i faktura VAT, są wystarczające dla udokumentowania przez sprzedawcę jako podatnika VAT czynnego prawidłowości zastosowania stawki podatkowej 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10) lit. a) Ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Zgodnie z art. 83 ust. 2 Ustawy o VAT opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

W obowiązujących przepisach prawa brak jest określenia katalogu dokumentów, za pomocą których należy udokumentować spełnienie wymogów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10) lit. a) Ustawy o VAT. Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie skorzystał dotychczas z delegacji ustawowej z art. 83 ust. 16 pkt 4) Ustawy o VAT do określenia takich dokumentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty opisane w stanie faktycznym sprawy potwierdzają jednoznacznie, że spełnione są wszystkie wymogi zastosowania stawki 0% określone w art. 83 ust. 1 pkt 10) lit. a) Ustawy o VAT. Jednoznacznie ustalony jest nabywca towaru (armator) i jego dane, statek, w celu zaopatrzenia którego towar jest nabywany przez armatora, w tym numery IMO armatora i statku oraz typ statku, z którego wynika, że statek jest statkiem pełnomorskim, a zatem przeznaczonym do żeglugi na pełnym morzu, prawidłowo udokumentowane są również rejsy statku X na pełnym morzu.

Reprezentowanie zagranicznego armatora (w tym przypadku „B”) w Polsce przez wyspecjalizowaną polską firmę („C”) jest sytuacją typową, często spotykaną w żegludze międzynarodowej i w obsłudze statków (…) i nie ma żadnego wpływu na zastosowanie stawki 0% zgodnie z Ustawą o VAT.

Portal internetowy (…) jest renomowanym portalem zajmującym się żeglugą morską, którego założycielem była między innymi Komisja Europejska, pozyskującym dane z miarodajnych źródeł i udostępniającym je nieodpłatnie użytkownikom. Dane prezentowane i udostępniane zarejestrowanym użytkownikom przez (…) są powszechnie uznawane za w pełni wiarygodne, zwłaszcza jeżeli znajdują potwierdzenie w treści zamówienia złożonego przez polski podmiot działający w imieniu i na rzecz armatora statku oraz w oświadczeniu sygnowanym przez kapitana statku.

Ogólnodostępne portale, takie jak (…), umożliwiają monitorowanie pozycji statków w czasie rzeczywistym, jak również oferują użytkownikom raporty archiwalne o rejsach poszczególnych statków. Te funkcjonalności dają możliwość wiarygodnego zweryfikowania i wykazania ponad wszelką wątpliwość, że dany statek jest nie tylko przeznaczony do żeglugi na pełnym morzu, co wynika już z typu (rodzaju) statku, ale wykonuje rejsy na pełnym morzu, czyli jest używany do żeglugi na pełnym morzu. Zatem wydruki z jednego z tych portali są wystarczające do wykazania, że statek X wykonuje żeglugę na pełnym morzu.

Kapitan statku jest osobą uprawnioną do składania w imieniu armatora oświadczeń dotyczących przeznaczenia określonego towaru nabytego przez armatora dla danego statku w celu jego używania na tym statku, w tym do potwierdzenia, że towar służy bezpośrednio zaopatrzeniu statku i jest niezbędny do eksploatacji statku. Potwierdzenie odbioru towaru przez podmiot polski, który nie jest nabywcą towaru, ale działa w imieniu i na rzecz armatora, uprzednio dokonał zamówienia tego towaru w imieniu i na rzecz armatora, odbiera go od sprzedawcy i przekaże towar na określony w zamówieniu statek, w wystarczający sposób dokumentuje faktyczne dostarczenie towaru nabywcy jako zaopatrzenie określonego statku (X), a zatem realizację transakcji, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) Ustawy o VAT. Dodatkowo fakt dostarczenia towaru przez „C” na statek X również będzie potwierdzony dokumentem.

Przepisy nie określają, w jaki sposób i przez kogo nabyty towar powinien być „fizycznie” dostarczony na statek, przez kogo ma być przetransportowany, ani przez kogo odebrany od sprzedawcy. Brak jest zatem wymogu, aby „fizycznie” towar został odebrany przez jego nabywcę, tj. armatora, co zresztą w praktyce często nie byłoby możliwe, bowiem armator nie ma w Polsce swojego personelu, a jego interesy reprezentuje podmiot polski, a zatem w niniejszej sprawie spółka „C”, działający w jego imieniu i na jego rzecz. Brak również wymogu, aby odbiór towaru pokwitował członek załogi, a tym bardziej kapitan statku.

Zatem towar nie musi być dostarczony przez sprzedawcę bezpośrednio na statek X, a tym bardziej nie musi być dostarczony bezpośrednio armatorowi. Wystarczające jest przekazanie towaru reprezentującej armatora spółce „C”, a następnie przekazanie towaru przez ten podmiot na statek X.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa będzie dokonana z chwilą dostarczenia towaru spółce „C” reprezentującej armatora. Z uwagi na swoją rolę firma ta utrzymuje kontakt zarówno z armatorem, jak i statkiem i jego załogą, posiada wiedzę odnośnie harmonogramu rejsów statku i jego ewentualnych zmian (np. część statków wykonuje relatywnie krótkie rejsy (…)) czas i miejsce ich postoju w porcie, ramy czasowe, kiedy możliwe jest przewiezienie towaru na statek i jego odbiór przez uprawnionego członka załogi, a tymi informacjami nie dysponuje sprzedawca towaru. Co istotne, firma biorąca udział w przekazaniu towaru na statek, a zatem podmiot polski reprezentujący interesy armatora, nie nabywa towaru w imieniu własnym (w ogóle nie jest nabywcą, a jedynie przedstawicielem nabywcy). Nie dochodzi zatem do dostawy towaru w rozumieniu Ustawy o VAT na rzecz podmiotu polskiego – firmy biorącej udział w przekazaniu towaru na statek, bowiem firma ta na żadnym etapie nie jest uprawniona do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z uwagi na specyfikę i techniczną złożoność systemów informatycznych i komunikacyjnych statku pełnomorskiego oraz procedur ich używania, wymagających wysoko specjalistycznej wiedzy, a także zasady bezpieczeństwa i poufność wykluczającą wstęp sprzedawcy urządzeń na statek i dostęp do urządzeń statku, „A” jako sprzedawca nie ma możliwości weryfikacji (sprawdzenia), czy dostarczone (…) zostaną zainstalowane na statku X ani do jakich faktycznie celów będą na tym statku używane.

W tym zakresie sprzedawca będzie polegać na oświadczeniu kapitana statku X jako osoby uprawnionej do potwierdzenia zarówno tego, że towary będą używane na statku X oraz tego, że towary służą bezpośrednio zaopatrzeniu tego statku i są niezbędne do jego eksploatacji, oraz spójnym z tym oświadczeniem zamówieniem dokonanym przez „C”.

Zgodnie z oświadczeniem kapitana statku X, towar zakupiony od „A” ma być używany na tym statku i jest niezbędny do jego eksploatacji, a jako podstawę prawną w oświadczeniu wyraźnie wskazano art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) Ustawy o VAT i przywołano jego treść, a zatem w ocenie Wnioskodawcy nie zachodzą wątpliwości co do tego, że sprzedane armatorowi towary będą służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statku X i są niezbędne do jego eksploatacji.

Płatnikiem za towar objęty sprzedażą na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) Ustawy o VAT może być inny podmiot niż armator statku (nabywca towaru). Z przepisów Ustawy o VAT nie wynika, aby nabywca musiał sam zapłacić należność (cenę) za zakupiony towar. Może to zatem uczynić płatnik niebędący nabywcą. Dane płatnika mogą być wskazane na fakturze VAT jako element dodatkowy, obok obligatoryjnych danych wskazanych w art. 106e Ustawy o VAT.

Stronami transakcji udokumentowanej fakturą VAT pozostają: sprzedawca – podatnik (w tym przypadku „A”) oraz nabywca (w tym przypadku armator statku). Okoliczność, kto zapłaci za towar nie ma znaczenia dla zastosowania stawki 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na mocy art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jednocześnie stosownie do art. 83 ust. 2 ustawy:

Z kolei art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy stanowi, że:

Jak wynika z powyższych przepisów stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy ma zastosowanie tylko względem czynności polegających na dostawie towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Przy tym podatnik świadczący te czynności musi prowadzić dokumentację, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy.

Wobec braku w tym zakresie rozporządzenia wykonawczego do ustawy, warunkiem koniecznym jest posiadanie dokumentu potwierdzającego, że stawkę 0% zastosowano do dostawy towarów służącej bezpośrednio zaopatrzeniu statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10, z tym że dokumenty potwierdzające dokonanie ww. dostaw muszą mieć rangę dowodów, w związku z czym muszą w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktycznie przez nie dowodzoną. Aby skorzystać ze stawki 0% podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji.

Istotne znaczenie ma w tym przypadku użyte pojęcie „towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków”, które pozwala na zastosowanie 0% stawki podatku od towarów i usług wyłącznie do tych towarów, które dostarczone zostały bezpośrednio nabywcy (nie obejmuje to dostaw na wcześniejszym etapie obrotu, tj. dostaw na rzecz innego podmiotu niż podmiot używający dany statek) i które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu.

Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (t. j. Dz. U. 2023 poz. 1309):

W przypadku kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia wskazać należy, że stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy dostawa towarów służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów, pod warunkiem, że statki te używane są do żeglugi na pełnym morzu.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 148 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1, ze zm.), zwanej dalej dyrektywą 2006/112/WE:

Wskazać również należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w dyrektywie 2006/112/WE nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z dyrektywą 2006/112/WE stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków”, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w przywoływanym przepisie sformułowań. Zgodnie z definicjami zawartymi w „Słowniku języka polskiego” PWN, słowo „bezpośrednio” oznacza „bez pośrednictwa”, natomiast słowo „zaopatrzyć” oznacza „dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy; wyposażyć w odpowiednie urządzenia”.

Należy podkreślić, że oceniając, czy konkretna dostawa towarów służy bezpośrednio zaopatrzeniu statku, należy zawsze rozpatrywać każdą sprawę indywidualnie, mając na uwadze rodzaj statku, jego przeznaczenie lub ewentualnie charakter przewożonego towaru. Stawkę podatku w wysokości 0% można zastosować wyłącznie do towarów, które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu. Należy bowiem jeszcze raz wskazać, że towarami, których dostawa będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 0%, mogą być wyłącznie towary służące bezpośrednio do zaopatrzenia statków, tj. towary które są niezbędne do ich eksploatacji. Ponadto należy zwrócić uwagę, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% istotnym jest, aby dostawa towarów była dokonywana bezpośrednio na rzecz podmiotu, który używa dany statek.

Prawidłowość takiej wykładni – na zasadzie analogii – potwierdza również orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-181/04 i C-183/04 pomiędzy Elmeka NE, a Ypourgos Oikonomikom, w którym stwierdzono, że art. 15 pkt 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388 z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 145, z późn. zm.), a obecnie art. 148 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE, należy interpretować w ten sposób, iż zwolnienie przewidziane w tym przepisie dotyczy usług świadczonych bezpośrednio na rzecz armatora, przeznaczonych dla zaspokojenia bezpośrednich potrzeb statków morskich.

Jak wynika z orzecznictwa zarówno TSUE (np. wyroki: w sprawie C-185/89; w sprawie C-181/04 i C-183/04) jak i krajowych sądów administracyjnych (np. wyroki NSA: z 8 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1845/07; z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 873/12) „bezpośredniość zaopatrzenia” oznacza przede wszystkim, że dostawa dokonywana jest bez ogniw pośrednich.

Dalsze wyjaśnienia co do stosowania przepisów art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, stanowiących implementację art. 148 lit. a) dyrektywy 2006/112 zawiera wyrok TSUE z 3 września 2015 r. w sprawie C-526/13. Jak wskazano w pkt 29 tego wyroku: „(…) aby można było skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 148 lit. a) dyrektywy 2006/112, dostawa towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego powinna zostać dokonana na rzecz podmiotu eksploatującego statki przeznaczone do żeglugi na pełnym morzu, który je wykorzysta (…)”.

Wykładnia przepisów art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy była również przedmiotem orzeczeń krajowych sądów administracyjnych. W kontekście rozpatrywanej sprawy szczególnie należy zwrócić uwagę na prawomocny wyrok NSA z 25 kwietnia 2013 r. sygn. akt I FSK 873/12, z którego wynika, iż dostawy tuszów i tonerów koniecznych do funkcjonowania drukarek, zainstalowanych na statkach armatora spełnia warunki zaopatrzenia statku. Jak zauważył Sąd zwrot „towary służące zaopatrzeniu statków” nie został zdefiniowany na potrzeby VAT, stąd trafne jest odwołanie się w ramach wykładni językowej do potocznego rozumienia tych pojęć, co za tym idzie posłużenie się danymi słownikowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Państwo (Spółka) prowadzą działalność m.in. w zakresie sprzedaży towarów w postaci urządzeń (…) na rzecz klientów biznesowych. Otrzymują Państwo od klientów lub ich przedstawicieli zapytania ofertowe lub zamówienia dotyczące dostaw towarów w postaci urządzeń (…) przeznaczonych dla statków pełnomorskich (…), używanych do celów gospodarczych, przemysłowych lub połowów bądź wykonujących przewóz pasażerów za opłatą. W analizowanej sprawie, otrzymali Państwo zamówienie na (…), używane również na statkach pełnomorskich. W imieniu i na rzecz armatora zamówienie złoży podmiot polski – „C”, natomiast nabywcą towaru ma być armator statku pełnomorskiego o nazwie X, spółka cypryjska „B”. Przekazanie towaru zostanie dokonane na terytorium Polski. Będą Państwo posiadali również dokument potwierdzający przekazanie sprzętu przez „C” na statek X w Polsce. Zgodnie z oświadczeniem kapitana statku (działającego w imieniu i na rzecz armatora „B” (nabywcy), będący przedmiotem sprzedaży towar w postaci (…) będzie używany na wskazanej jednostce i będzie on służył jako towar do bezpośredniego zaopatrzenia statku zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy oraz, że jest on niezbędny do eksploatacji statku X.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy mają Państwo prawo zastosowania do sprzedaży (…) na rzecz armatora „B” stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w świetle analizowanych przepisów nie jest dopuszczalne stosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do dostawy towarów na rzecz innego podmiotu niż podmiot używający dany prom lub statek. W Państwa przypadku dostawy będą jednak wykonywane na rzecz armatora statku X. Tym samym spełniony zostanie warunek dokonania dostaw bezpośrednio na rzecz podmiotu, który używa dany statek. Ponadto towary będą przeznaczone są na statek używany do celów żeglugi na pełnym morzu, i który odbywa rejsy na pełnym morzu, w związku z czym spełniony zostanie również warunek, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy, dotyczący wymogu dostawy towarów na statki używane do żeglugi na pełnym morzu, używane do celów gospodarczych.

Jak wskazano w art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do „dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków”. W kontekście przywołanych w tej interpretacji aktów prawnych oraz wyroków TSUE oraz NSA towarami służącymi bezpośrednio zaopatrzeniu statków będą takie towary, które są niezbędne z punktu widzenia jego eksploatacji, w tym służące zaopatrzeniu statku w paliwo oraz zaopatrzenia ogólnego.

Jak już wyżej wskazano, przedmiotem sprzedaży przez Państwa mają być (…), używane również na statkach pełnomorskich. Transakcja ma na celu wyposażenie statku pełnomorskiego X w specjalistyczny sprzęt (…), niezbędny do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów (…). (…). Z posiadanej przez Państwa dokumentacji będzie wynikało jednoznacznie, że towar będzie służył bezpośrednio zaopatrzeniu statku pełnomorskiego X. Z zamówienia złożonego przez „C” w imieniu i na rzecz armatora „B” będzie wynikało, że Państwo są dostawcą towaru, natomiast nabywcą towaru jest armator. Zakupiony towar w postaci (…) zostanie przekazany firmie „C”, w celu przekazania go na statek X, co zostanie potwierdzone dokumentem potwierdzającym, np. protokołem zdawczo-odbiorczym, protokołem odbioru lub pokwitowaniem. Będą Państwo posiadali również m.in. dokument potwierdzający dostarczenie w określonej dacie przez „C” zakupionego od Państwa towaru na statek X w Polsce oraz fakturę VAT, wystawioną przez Państwa jako sprzedawcę, dokumentującą sprzedaż towaru nabywcy (armatorowi statku). Zgodnie z oświadczeniem kapitana statku (działającego w imieniu i na rzecz armatora „B” (nabywcy), będący przedmiotem sprzedaży towar w postaci (…) będzie używany na wskazanej jednostce i będzie on służył jako towar do bezpośredniego zaopatrzenia statku zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy oraz, że jest on niezbędny do eksploatacji statku X.

Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że dostawa (…) ma na celu wyposażenie statku pełnomorskiego X w specjalistyczny sprzęt (…), niezbędny do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów (…). (…). Tym samym, skoro ww. (…) stanowić będą wyposażenie służące do eksploatacji statku, przy posiadaniu dokumentacji wskazanej we wniosku, będą Państwo mieli prawo do zastosowania stawki w wysokości 0% dla dostawy tych towarów na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. art. 83 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że „A” jako sprzedawca będzie miała prawo zastosowania do sprzedaży (…) na rzecz armatora „B” stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślić przy tym należy, że to czy posiadane przez Spółkę dokumenty rzeczywiście będą potwierdzały wymagania określone w przedmiotowych regulacjach, może być ocenione jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.