Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.747.2025.3.AK 0111-KDIB2-3.4015.344.2025.3.BZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

·podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe,

·podatku od spadków i darowizn – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Pozostawała Pani w związku nieformalnym (konkubinacie). Od 2018 r. zamieszkali Państwo wspólnie w ... W kwietniu 2019 r. urodził się Państwa syn. W październiku 2019 r. Pani partner zakupił w ... mieszkanie na kredyt hipoteczny, którego kredytobiorcą i właścicielem w całości był on. Ustalili Państwo, że kredyt będzie spłacany przez partnera, natomiast Pani będzie ponosiła wydatki związane z codziennym utrzymaniem gospodarstwa domowego. Ze swoich środków finansowych poniosła Pani również nakłady na wykończenie i wyposażenie mieszkania, którego właścicielem jest Pani partner. Nakłady te obejmowały m.in. zakup materiałów budowlanych, zakup sprzętów AGD, mebli oraz elementów wyposażenia. Posiada Pani faktury i rachunki jedynie na niewielką część tych nakładów. Nie gromadziła Pani systematycznie faktur. W związku z tym wysokość zwrotu została ustalona przez strony umownie i potwierdzona w ugodzie, jako sprawiedliwe rozliczenie poniesionych kosztów. Związek zakończył się w 2023 r. W związku z koniecznością rozliczenia poniesionych przez Panią nakładów, 18 lutego 2025 r. zawarła Pani z byłym partnerem ugodę cywilnoprawną (porozumienie w sprawie poniesionych nakładów po konkubinacie) w formie pisemnej, której podpisy zostały poświadczone przez notariusza. W treści ugody partner zobowiązał się do zwrotu na Pani rzecz kwoty ... zł tytułem zwrotu nakładów poczynionych przez Panią na jego nieruchomość. Kwota ta ma zostać spłacona w dwóch ratach: ... zł do 31 grudnia 2025 r., ... zł do 31 grudnia 2026 r.

Do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani jeszcze żadnych kwot wynikających z tej ugody. Wniosek obejmuje zatem zarówno zaistniały stan faktyczny (zawarcie ugody), jak i zdarzenie przyszłe (wypłata ustalonych kwot w kolejnych latach).

Pytanie

Czy kwota ... zł, którą ma Pani otrzymać od byłego partnera na podstawie pisemnej ugody z podpisami poświadczonymi notarialnie, tytułem zwrotu poniesionych przez Panią nakładów na jego nieruchomość, stanowi: Pani przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem kwota ... zł, którą ma Pani otrzymać od byłego partnera na podstawie pisemnej ugody z podpisami poświadczonymi notarialnie, tytułem zwrotu poniesionych przez Panią nakładów na jego nieruchomość, nie stanowi Pani przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani darowizny podlegającej podatkowi od spadków i darowizn. Otrzymane środki są jedynie zwrotem wydatków, które poniosła Pani na cudzą nieruchomość. Nie dochodzi w ten sposób do przysporzenia majątkowego po Pani stronie, lecz do wyrównania poniesionych przez Panią kosztów. Podstawą prawną jest art. 405 Kodeksu cywilnego (bezpodstawne wzbogacenie), a nie przepisy o przychodach czy darowiźnie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie:

·podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe,

·podatku od spadków i darowizn – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika, że:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są „inne źródła”.

Definicja ta, dla potrzeb opodatkowania dochodów uzyskiwanych z innych źródeł została uzupełniona w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – o przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega zatem dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się natomiast kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot, pod warunkiem, że ów zwrot rzeczywiście odpowiada kwocie uprzednio poniesionych kosztów.

Powyższe potwierdza również orzecznictwo, np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 2253/15 oraz w wyroku z 31 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 2076/15 stwierdził, że:

Przychód nie występuje, gdy podatnik uzyskuje zwrot poniesionych nakładów. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym. W przypadku zwrotu już poniesionego wydatku nie dochodzi do zwiększenia aktywów (podatnik odzyskuje aktywa, które wcześniej posiadał). Nie ma więc przedmiotu opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że w październiku 2019 r. Pani partner zakupił w ... mieszkanie na kredyt hipoteczny, którego kredytobiorcą i właścicielem w całości był on. Ustalili Państwo, że kredyt będzie spłacany przez partnera, natomiast Pani będzie ponosiła wydatki związane z codziennym utrzymaniem gospodarstwa domowego. Ze swoich środków finansowych poniosła Pani również nakłady na wykończenie i wyposażenie mieszkania, którego właścicielem jest Pani partner. Nakłady te obejmowały m.in. zakup materiałów budowlanych, zakup sprzętów AGD, mebli oraz elementów wyposażenia. Posiada Pani faktury i rachunki jedynie na niewielką część tych nakładów. Nie gromadziła Pani systematycznie faktur. W związku z tym wysokość zwrotu została ustalona przez strony umownie i potwierdzona w ugodzie, jako sprawiedliwe rozliczenie poniesionych kosztów. Związek zakończył się w 2023 r.

Kwestia zwrotu przez Konkubenta poniesionych przez Panią nakładów na jego mieszkanie została ujęta w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 1071; dalej: Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 405 Kodeksu cywilnego:

Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

Zgodnie z art. 410 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia stosuje się w szczególności do świadczenia nienależnego.

§ 2. Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Jak wskazuje się powszechnie w doktrynie prawa cywilnego, roszczenie zwrotu z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia jest na gruncie Kodeksu cywilnego powszechnie akceptowanym mechanizmem rozliczeń między konkubentami (por. J. Ciszewski. P. Nazaruk (red). „Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany”, 2022).

Jak wskazano przykładowo w Wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 23 maja 2018 r. sygn. akt V ACa 724/17:

Zerwanie konkubinatu stanowi odpadnięcie podstawy prawnej dokonanego przez powódkę świadczenia, które doprowadziło do wzbogacenia pozwanego, zatem uprawnione jest oparcie roszczenia na treści art. 410 k.c. Ustanie konkubinatu definitywnie uniemożliwia realizację wspólnego celu jakim było pozostawanie w związku, co pozwala odwołać się do konstrukcji świadczenia nienależnego, z uwagi na nieosiągnięcie zamierzonego przez strony celu świadczenia (condictio causa data causa non secuta).

Bezsporne jest to, że z uwagi na ponoszenie przez Panią nakładów na mieszkanie Pani partner się wzbogacił.

Jednocześnie, mając na względzie zawarte porozumienie w sprawie poniesionych nakładów po konkubinacie, doszło do skonkretyzowania się Pani wierzytelności względem Konkubenta. W treści ugody Pani partner zobowiązał się do zwrotu na Pani rzecz kwoty ... zł tytułem zwrotu nakładów poczynionych przez Panią na jego nieruchomość. Kwota ta ma zostać spłacona w dwóch ratach: ... zł do 31 grudnia 2025 r., ... zł do 31 grudnia 2026 r.

Tego rodzaju świadczenie nie skutkuje jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym, gdyż ma charakter zwrotny.

Taka kwalifikacja zwrotu korzyści z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia znajduje również potwierdzenie na gruncie orzecznictwa sądów administracyjnych. Jak wskazał przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 164/15:

O tym, że dokonany na podstawie art. 405 i art. 406 k.c. zwrot korzyści z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia nie może zostać zaliczony do przychodów z innych źródeł przychodów przesądza zwrotny charakter tego świadczenia. Skoro bowiem zwrot z tytułu bezpodstawnego świadczenia nie może zostać uznany za przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., to odpada konieczność analizy, do którego ze źródeł przychodów powinien zostać zaliczony. (...) Ponownie podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tym samym, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. W tym wypadku brak tego rodzaju przysporzenia, a jedynie zwrot korzyści na rzecz zubożonego przez bezpodstawnie wzbogaconego, przesądza o tym, że do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu tego rodzaju zwrotu.

Zatem zwrot poniesionych nakładów jest formą rozliczenia pomiędzy dwiema stronami.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że kwota pieniężna, którą ma Pani otrzymać od byłego partnera na podstawie pisemnej ugody z podpisami poświadczonymi notarialnie, tytułem zwrotu poniesionych przez Panią nakładów na jego nieruchomość, nie stanowi dla Pani przysporzenia majątkowego. Tym samym nie spowoduje u Pani powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko w podatku dochodowym od osób fizycznych jest zatem prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem” podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem:

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2)darowizny, polecenia darczyńcy;

3)zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Podkreślić należy, że katalog tytułów nabycia podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna” (do której Pani się odwołuje), dlatego w tym zakresie należy sięgnąć do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Z treści wniosku wynika, że pozostawała Pani w związku nieformalnym – konkubinacie. W październiku 2019 r. Pani partner zakupił na kredyt hipoteczny mieszkanie w ..., którego kredytobiorcą i właścicielem w całości był Pani partner. Ustalili Państwo, że kredyt będzie spłacany przez partnera, natomiast Pani będzie ponosiła wydatki związane z codziennym utrzymaniem gospodarstwa domowego. Ze swoich środków finansowych poniosła Pani również nakłady na wykończenie i wyposażenie mieszkania, którego właścicielem jest Pani partner. W związku z koniecznością rozliczenia poniesionych przez Panią nakładów, 18 lutego 2025 r. zawarła Pani z byłym partnerem pisemną ugodę cywilnoprawną (porozumienie w sprawie poniesionych nakładów po konkubinacie). W treści ugody partner zobowiązał się do zwrotu na Pani rzecz środków pieniężnych w wysokości ... zł tytułem zwrotu nakładów poniesionych przez Panią na jego nieruchomość płatnych w dwóch ratach.

Ma Pani wątpliwości czy otrzymane środki pieniężne podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Pani zdaniem, otrzymane środki pieniężne nie będą stanowić darowizny podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że skoro środki pieniężne, które ma Pani otrzymać dokonane będą tytułem zwrotu poniesionych przez Panią nakładów na nieruchomość partnera (nakłady na wykończenie i wyposażenie mieszkania), to nie sposób uznać je za darowiznę w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że środki pieniężne otrzymane od partnera tytułem zwrotu poniesionych przez Panią nakładów na nieruchomość partnera nie stanowią darowizny podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, Pani stanowisko w podatku od spadków i darowizn również uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję, że nie analizuję załączników dołączonych do wniosku. Analiza załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.