Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.830.2025.1.MAP

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni w latach 2022-2024 odbywała aplikację radcowską (w 2022 r. i 2023 r. w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w …, w 2024 r. na skutek zmiany miejsca zamieszkania w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w …). Aplikacja stanowiła wymóg konieczny do przystąpienia do egzaminu radcowskiego.

W kwietniu 2025 r. Wnioskodawczyni złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin radcowski, w maju 2025 r. uzyskała wpis na listę radców prawnych, a 26 czerwca 2025 r. złożyła ślubowanie, które było koniecznym wymogiem do rozpoczęcia wykonywania zawodu radcy prawnego.

Od 5 lipca 2025 r. Wnioskodawczyni wykonuje zawód radcy prawnego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej - Kancelarii Radcy Prawnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybrała opodatkowanie podatkiem liniowym.

Koszty, które zostały poniesione przez Wnioskodawczynię związane z uzyskaniem przez Nią tytułu zawodowego radcy prawnego (który jest niezbędny do tego, aby możliwe było wykonywanie zawodu radcy prawnego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej) w roku podatkowym, w którym wskazana jednoosobowa działalność gospodarcza została założona, a poniesione przed dniem 5 lipca 2025 r., tj. przed rozpoczęciem prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej są następujące:

• opłata za egzamin radcowski uiszczona w wysokości 3 266 zł 20 gr na rachunek Ministerstwa Sprawiedliwości (podstawa prawna - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 20 listopada 2024 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłaty za udział w egzaminie radcowskim;
• opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną uiszczona na rachunek OIRP w … w wysokości 2 800 zł, tj. w wysokości 60% minimalnego wynagrodzenia za pracę;
• składki aplikanckie w wysokości 30 zł miesięcznie uiszczane na rachunek OIRP w … (po zakończeniu odbywania aplikacji tytuł aplikanta przysługuje do momentu złożenia wniosku o wpis na listę radców prawnych więc aplikant, pomimo zakończenia szkolenia był zobligowany do ich uiszczania);
• składki radcowskie - za miesiące maj i czerwiec 2025 r.;
• opłata za wydanie legitymacji radcowskiej w wysokości 32 zł.

Obecnie dokumentację podatkową Wnioskodawczyni prowadzi biuro rachunkowe w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Każdy z opisanych wydatków:

• opłata za egzamin radcowski na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości;
• opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną;
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako aplikant radcowski za okres styczeń - kwiecień;
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako radca prawny za okres maj - czerwiec;
• opłata za wydanie legitymacji radcowskiej,

został przez Wnioskodawczynię poniesiony w roku podatkowym 2025, tj. w roku, w którym założyła działalność gospodarczą, ale w okresie poprzedzającym założenie tej działalności. Wskazane we wniosku wydatki nie zostały Wnioskodawczyni zwrócone i nie będą Jej zwracane. Wnioskodawczyni posiada potwierdzenia przelewów, które dokumentują poniesione koszty.

Pytanie

Czy poniesione wydatki, tj.:

• opłata za egzamin radcowski na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości,
• opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną,
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako aplikant radcowski,
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako radca prawny,
• opłata za wydanie legitymacji radcowskiej,

mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, której otwarcie było planowane i która jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (indywidualnej kancelarii radcy prawnego)?

W razie pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, Wnioskodawczyni prosi o wskazanie, czy powinna zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodu w dacie rozpoczęcia działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.; dalej jako: „u.p.d.”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 u.p.d.

Zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1)pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2)nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 u.p.d.,

3)być właściwie udokumentowany.

W świetle powyższego, wskazać można, ze stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przed podjęciem prowadzenia działalności gospodarczej w formie indywidualnej kancelarii radcy prawnego konieczne jest poniesienie kosztów, które są związane z uzyskaniem formalnej możliwości wykonywania zawodu radcy prawnego. Członków samorządu radcowskiego obciąża obowiązek uiszczania składek - zarówno gdy są aplikantami, jak i radcami. W przypadku aplikantów jest to składka w wysokości 30 złotych miesięcznie, w przypadku radców prawnych jest to składka wynosząca 111 zł miesięcznie, powiększona o obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej - 19 zł miesięcznie (w sumie 130 zł miesięcznie). Uiszczanie przedmiotowej składki jest warunkiem utrzymywania się na liście odpowiednio aplikantów radcowskich lub radców prawnych.

Aby przystąpić do egzaminu radcowskiego konieczne jest uiszczenie opłaty egzaminacyjnej, a w dalszej kolejności, aby uzyskać wpis na listę radców prawnych - uiszczenie opłaty za wpis wraz z opłatą manipulacyjną.

Legitymacja radcowska stanowi zaś swoisty dokument tożsamości, z którego radca prawny korzysta legitymując się w sądzie.

Na uznanie zasługuje pogląd wyrażony w treści interpretacji indywidualnej Nr 0112-KDIL2-2.4011.895.2024.2.AG wyrażonej wobec zbliżonego pytania w stosunku do aplikanta adwokackiego którego ścieżka kariery i droga do uzyskania tytułu zawodowego jest tożsama, z którego wynika: „Natomiast wydatki poniesione przez Pana w roku rozpoczęcia tej działalności gospodarczej (czyli w 2024 r.), tj. obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie adwokackim jako aplikant adwokacki oraz opłata za egzamin adwokacki na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości, mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w dacie jej rozpoczęcia”.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wskazane we wniosku wydatki należy zatem po fakcie uznać za koszty uzyskania przychodu, albowiem gdyby nie zostały poniesione nie byłoby możliwe uzyskanie jakiegokolwiek w tym zakresie przychodu.

Z uwagi na fakt, że założenie przedmiotowej indywidualnej kancelarii radcy prawnego było możliwe dopiero po spełnieniu ustawowych warunków uzyskania tytułu zawodowego radcy prawnego, koszty które zostały poniesione przed jej założeniem, ale w roku podatkowym jej założenia mogą zostać zaliczone jako koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Podkreślam przy tym, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Ponadto dodaję, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy – poniesienie wydatku, który nie został wyłączony w art. 23 omawianej ustawy podatkowej, nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w latach 2022-2024 odbywała aplikację radcowską. Aplikacja stanowiła wymóg konieczny do przystąpienia do egzaminu radcowskiego. W kwietniu 2025 r. złożyła Pani z wynikiem pozytywnym egzamin radcowski, w maju 2025 r. uzyskała wpis na listę radców prawnych, a 26 czerwca 2025 r. złożyła ślubowanie, które było koniecznym wymogiem do rozpoczęcia wykonywania zawodu radcy prawnego. Od 5 lipca 2025 r. wykonuje Pani zawód radcy prawnego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej - Kancelarii Radcy Prawnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybrała Pani opodatkowanie podatkiem liniowym. Dokumentację podatkową prowadzi Pani w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Poniesione przez Panią koszty, związane z uzyskaniem przez Panią tytułu zawodowego radcy prawnego były następujące:

• opłata za egzamin radcowski na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości;
• opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną;
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako aplikant radcowski za okres styczeń - kwiecień;
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako radca prawny za okres maj - czerwiec;
• opłata za wydanie legitymacji radcowskiej.

Każdy z opisanych wydatków został przez Panią poniesiony w roku podatkowym 2025, tj. w roku, w którym założyła Pani działalność gospodarczą, ale w okresie poprzedzającym założenie tej działalności. Wskazane we wniosku wydatki nie zostały i nie będą Pani zwrócone. Posiada Pani potwierdzenia przelewów, które dokumentują poniesione koszty.

Wymienione wydatki nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak już wskazałem, dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować.

Odnosząc się zatem do cytowanego uprzednio art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opisu stanu faktycznego, stwierdzam, że wskazane we wniosku wydatki poniesione przez Panią w roku podatkowym, w którym istniało źródło przychodów jakim jest działalność gospodarcza, tj. w 2025 r. może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów – pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz treść wniosku stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Panią w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej (czyli w 2025 r.), tj.:

• opłata za egzamin radcowski na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości,
• opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną,
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako aplikant radcowski,
• obowiązkowe składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim, jako radca prawny,
• opłata za wydanie legitymacji radcowskiej,

mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w dacie jej rozpoczęcia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionych we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pani wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.