Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.603.2025.6.MC
Najem prywatny wykonywany przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości stanowi działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje obowiązkiem wliczenia dochodów z tego najmu do podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 24 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w związku ze świadczeniem usług najmu prywatnego mieszkania.
Uzupełniła go Pani, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 2 listopada 2025 r. (wpływ 3 listopada 2025 r.) oraz z 2 listopada 2025 r. (wpływ 13 listopada 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „(…)”, która jest opodatkowana podatkiem liniowym 19%.
Jest Pani też czynnym podatnikiem podatku VAT.
Przeważającym PKD Pani działalności jest PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
W dniu (…) 2025 r. otrzymała Pani od mamy drogą darowizny mieszkanie (akt notarialny (…)), które było już wcześniej przez Nią wynajmowane dla najemców (osób fizycznych). Najemcy ci – zgodnie z przeniesieniem własności – zostali Pani najemcami.
Wyżej wymienione mieszkanie, wynajmuje Pani dalej jako (…).
W uzupełnieniu do wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na zadane w wezwaniu przez Organ pytania:
1)Od kiedy prowadzi Pani działalność gospodarczą?
Odp. Działalność gospodarczą prowadzi Pani od (…) 2011 r.
2)Od kiedy wynajmuje Pani przedmiotowe mieszkanie?
Odp. Przedmiotowe mieszkanie wynajmuje Pani od (…) 2025 r.
3)Czy jest Pani jedynym właścicielem wynajmowanego mieszkania? Jeśli nie, proszę wskazać, kto jeszcze jest współwłaścicielem, jeśli współwłaścicielem mieszkania jest Pani mąż proszę o wskazanie:
·czy Pani mąż prowadzi działalność gospodarczą? Jeśli tak, proszę wskazać od kiedy i z jakiego tytułu i czy jest czynnym, zarejestrowanym podatkiem podatku VAT.
·czy mieszkanie zostało/zostanie przez Pani męża wprowadzone do majątku związanego z wykonywaniem Jego działalności gospodarczej.
·czy Pani małżonek rozlicza najem mieszkania w ramach swojej działalności gospodarczej.
Odp. Jest Pani jedynym właścicielem przedmiotowego mieszkania. Nie ma Pani męża.
4)Kto jest stroną umowy najmu mieszkania − tylko Pani, czy ktoś jeszcze (wskazać kto)?
Odp. Stroną umowy jest tylko Pani – (…).
5)Czy przedmiotowe mieszkanie jest wynajmowane w ramach najmu prywatnego? Jeśli tak, to przez kogo, Panią, Pani męża czy oboje z Państwa.
Odp. Mieszkanie jest wynajmowane w ramach najmu prywatnego, tylko przez Panią.
6)Czy wynajmuje Pani przedmiotowe mieszkanie we własnym imieniu i na własny rachunek?
Odp. Mieszkanie wynajmuje Pani we własnym imieniu i na własny rachunek.
7)Czy mieszkanie będące przedmiotem zapytania jest samodzielnym lokalem mieszkalnym zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048)?
Odp. Przedmiotowe mieszkanie jest samodzielnym lokalem mieszkalnym zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).
8)Jeśli mieszkanie będące przedmiotem zapytania spełnia definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego, czy posiada Pani zaświadczenie starosty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w ww. art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali?
Odp. Mieszkanie posiada księgę wieczystą (…), przeznaczenie lokalu – lokal mieszkalny.
9)Czy z zapisów umowy zawieranej z najemcami wynika, że wynajmowane mieszkanie jest/będzie wykorzystywane wyłącznie w celach mieszkaniowych tych najemców? Jeśli nie, to proszę opisać jaki cel wynajmu został wskazany w umowie.
Odp. Z zapisów umowy jasno wynika, że mieszkanie wynajmowane będzie wyłącznie na cele mieszkaniowe.
10)Czy osoby wynajmujące mieszkanie będą w nim realizować wyłącznie własne cele mieszkaniowe? Jeśli nie, to proszę opisać jakie cele będą realizować wynajmujący w przedmiotowym mieszkaniu.
Odp. Osoby wynajmujące mieszkanie będą w nim realizowały wyłącznie cele mieszkaniowe.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 2 listopada 2025 r.
Czy w związku z tym, że prowadzi Pani działalność pod nazwą „(…)” z przeważającym PKD 68.20.Z – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – to dochód z wynajmu prywatnego mieszkania powinna Pani wliczyć do podstawy opodatkowania swojej działalności gospodarczej, zgodnie z artykułem 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 2 listopada 2025 r.
Pani zdaniem, dochodu z wynajmowanego prywatnie mieszkania nie powinna Pani wliczać do podstawy opodatkowania swojej działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy jednoznacznie wynika, iż pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma ciągłość wykorzystywania majątku. Wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani od (…) 2011 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „(…)”, która jest opodatkowana podatkiem liniowym 19%. Jest Pani też czynnym podatnikiem podatku VAT. Przeważającym PKD Pani działalności jest PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W dniu (…) 2025 r. otrzymała Pani od mamy drogą darowizny mieszkanie, które było już wcześniej przez Pani mamę wynajmowane dla najemców (osób fizycznych). Najemcy ci – zgodnie z przeniesieniem własności – zostali Pani najemcami od (…) 2025 r. Jak wynika z opisu sprawy, jest Pani jedynym właścicielem przedmiotowego mieszkania. Stroną umowy najmu mieszkania jest tylko Pani. Przedmiotowe mieszkanie jest wynajmowane w ramach najmu prywatnego, tylko przez Panią. Mieszkanie wynajmuje Pani we własnym imieniu i na własny rachunek. Mieszkanie będące przedmiotem zapytania jest samodzielnym lokalem mieszkalnym zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Mieszkanie posiada księgę wieczystą (…), przeznaczenie lokalu – lokal mieszkalny. Z zapisów umowy zawieranej z najemcami jasno wynika, że mieszkanie wynajmowane będzie wyłącznie na cele mieszkaniowe. Osoby wynajmujące mieszkanie będą w nim realizowały wyłącznie cele mieszkaniowe.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z tym, że prowadzi Pani działalność z przeważającym PKD 68.20.Z – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – to dochód z wynajmu prywatnego mieszkania powinna Pani wliczyć do podstawy opodatkowania swojej działalności gospodarczej, zgodnie z artykułem 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem zadanego pytania, w pierwszej kolejności należy wskazać, że umowa najmu jest umową cywilnoprawną, nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Należy wskazać, że umowa najmu jest umową cywilnoprawną, nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.
W konsekwencji, najem nieruchomości (zarówno o charakterze mieszkalnym, jak i komercyjnym) należy uznać za świadczony w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i stanowi on odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym, skoro świadczy Pani usługi najmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym za wynagrodzeniem, to w kontekście powołanych przepisów ustawy, najem ten stanowi, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie usług, w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, jest Pani podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu ww. najmu. Ponadto, jak Pani wskazała, jest Pani też czynnym podatnikiem podatku VAT. Przeważającym PKD Pani działalności jest PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
Jak wskazano w niniejszej interpretacji, najem nieruchomości (zarówno o charakterze mieszkalnym, jak i komercyjnym), należy uznać za świadczony, w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i stanowi on odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Natomiast, zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy:
W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.
Stosownie do treści z art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W myśl art. 2 ust. 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W okolicznościach niniejszej sprawy na gruncie ww. przepisów należy więc stwierdzić, że czynność najmu przez Panią mieszkania z majątku prywatnego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. Przedmiotowe mieszkanie stanowi Pani majątek wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej – wykorzystywane jest do najmu.
Bez znaczenia, dla uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu podatku VAT z tytułu najmu przedmiotowego mieszkania, pozostaje okoliczność jego wynajmu w ramach tzw. „najmu prywatnego”. Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (w tym przypadku mieszkania) w sposób ciągły dla celów zarobkowych z tytułu tej czynności.
Tym samym, skoro świadczy Pani usługi najmu mieszkania za wynagrodzeniem, to w kontekście powołanych przepisów ustawy, najem ten stanowi, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji jest Pani podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu ww. najmu.
Zatem, świadczone przez Panią usługi najmu mieszkania, stanowiące odpłatne świadczenie usług, wykonywane są w ramach prowadzonej w tym zakresie przez Panią działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem stanowią wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podsumowując, najem przedmiotowego mieszkania, stanowi zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynność ta podlega opodatkowaniu podatnikiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, wskazać należy, iż podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej usługi najmu mieszkania, stanowi wszystko co stanowi zapłatę, którą otrzyma Pani z tytułu sprzedaży (tj. z tytułu świadczenia przez Panią usługi najmu) od najemcy.
Tym samym, Pani stanowisko uznano za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku.
Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania), tj. art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?