Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.746.2025.2.ESZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, że transakcja sprzedaży działek nr 1/2, 2/2, 3/2, 4/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 22 października 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A.A.

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• B.B

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są małżeństwem. Obowiązuje ich ustawowa wspólność majątkowa małżeńska.

14 listopada 2016 r. aktem notarialnym Rep. A (…) umowa o dział spadku, Zainteresowany będący Stroną postępowania nabył m.in. udział ½ w działce nr 1 (pow. działki 0, 0689 ha).

25 kwietnia 2017 r. aktem notarialnym Rep. A (…) umowa sprzedaży, umowa darowizny, Zainteresowany będący stroną postępowania wraz z żoną kupił do majątku wspólnego działkę ewidencyjną nr 2 o powierzchni 1202 m² oraz udział 1/2 w działce nr 1.

Działka nr 2 to działka przyległa do działki nr 1 .

Jednocześnie tym samym aktem notarialnym zainteresowany będący stroną postępowania darował z majątku osobistego udział o wielkości 1/2 części w prawie własności działki 1 na rzecz swoją i swojej żony z przeznaczeniem do ich majątku wspólnego. Darowany do majątku wspólnego udział w działce nr 1 Wnioskodawca będący stroną postępowania posiadał w majątku osobistym na podstawie wskazanej wyżej umowy o dział spadku z dnia 14 listopada 2016 r .

28 grudnia 2017 r. aktem notarialnym Rep. A (…) Wnioskodawcy zakupili do majątku wspólnego działkę nr 3 o pow. 1057 m². Działka nr 3 jest przyległa do działki nr 2.

Jednocześnie tym samym aktem notarialnym Wnioskodawcy zawarli ze sprzedającą przyrzeczoną umowę sprzedaży działki nr 4 o pow. 504 m² m.in. pod warunkiem stwierdzenia prawa własności tej działki na rzecz sprzedającej. Zakup działki 3/2 (pierwotnie 3), uzależniony był od deklaracji zakupu działki 4.

Właściciel działki 3 nie chciał sprzedać działki 3 jako pojedynczej, gdyż zarówno działka 3, jak i 4 to działki wąskie i ich sprzedaż różnym osobom nie była dla sprzedawcy atrakcyjna. Sprzedaż ta musiała jednak zostać opóźniona z uwagi na fakt, iż działka ta była przedmiotem postępowania sądowego w ramach stwierdzenia zasiedzenia. Stąd też w akcie notarialnym z 28 grudnia 2017 r. zawarto zapis, iż przyrzeczona umowa sprzedaży działki 4 uzależniona jest od stwierdzenia prawa własności na rzecz sprzedającej.

Po uzyskaniu przez sprzedającą w roku 2021 prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu zasiedzenia, 12 maja 2022 r. aktem notarialnym Rep. A (…) Wnioskodawcy w wykonaniu umowy sprzedaży przedwstępnej zakupili od dwóch współwłaścicieli działki wszystkie przysługujące im udziały w działce 4 o pow. 477 m² z przeznaczeniem do majątku wspólnego.

Działka 4/1 powstała z podziału działki 4 zgodnie z decyzją Wojewody (…) z 2 listopada 2018 r. Zgodnie z tą decyzją działka nr 4 została podzielona na działki nr 4/1 i 4/2, z czego działka 4/1 została wywłaszczona na rozbudowę drogi.

Zgodnie z decyzja Wojewody (…) z 2 listopada 2018 r.:

• działka nr 1 została podzielona na działki nr 14/1 i nr 1/2. Działka 1/1 została wywłaszczona na rozbudowę drogi, obecnie działka 1/2, której Wnioskodawcy są właścicielami ma powierzchnię 667 m²,
• działka nr 2 została podzielona na działki nr 2/1 i nr 2/2. Działka 2/1 została wywłaszczona na rozbudowę drogi, obecnie działka 2/2, które j Wnioskodawcy są właścicielami ma powierzchnię 1154 m²,
• działka nr 3 została podzielona na działki nr 3/1 i nr 3/2. Działka 3/1 została wywłaszczona na rozbudowę drogi, obecnie działka 3/2, której Wnioskodawcy są właścicielami ma powierzchnię 1005 m².

Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT i prowadzą swoje indywidualne działalności gospodarcze, w których przeważającym PKD jest 68.20.Z „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”.

Lokale, które są wynajmowane w ramach indywidualnych działalności gospodarczych są objęte wspólnością majątkową małżeńską i są w posiadaniu Wnioskodawców od kilkunastu lat. Wnioskodawcy nie zajmują się handlem nieruchomościami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawcy dokonywali nabycia wskazanych wyżej działek 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2 do majątku prywatnego. Żadna z transakcji nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona.

Zainteresowany będący stroną postępowania nabył jako pierwszy w ramach działu spadku udział w działce 1. Zakup pozostałej części udziału w tej działce oraz zakup działek 2 i 3, oraz darowizna udziału w działce 1 do majątku wspólnego małżeńskiego dokonywany był przez Wnioskodawców z zamiarem prywatnej budowy domu dla córki. Z kolei deklaracja zakupu działki 4 była warunkiem zakupu działki 3.

Przez środek działek przebiega linia średniego napięcia, która składa się m.in. z 8 kabli o dużej rozpiętości. Dodatkowo kształt pojedynczych działek 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2 znacznie ogranicza swobodę projektowania zabudowy.

Wnioskodawcy dokonywali sukcesywnego nabycia wskazanych wyżej działek z uwagi na fakt, iż indywidualnie są to działki wąskie. Dopiero jako całość na gruncie stanowią zwarty obszar, na którym można było planować budowę. Biorąc jednak pod uwagę, że przez działki przebiega linia elektryczna średniego napięcia, na etapie planowania budowy okazało się, że linia ta znacznie ogranicza walory użytkowe działki, a tym samym ogranicza jej atrakcyjność pod kątem budowy domu jednorodzinnego.

Wnioskodawcy postanowili sprzedać działki nr 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2. Z uwagi jednak na przebiegającą linię średniego napięcia, aby uzyskać zadawalającą cenę ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawcy postanowili poszukać rozwiązania, które korzystnie wpłynie na postrzeganie i atrakcyjność nieruchomości.

W tym celu podjęli działania w celu opracowania projektu budowlanego, który mógłby harmonijnie wpisać się w otoczenie i podkreślić walory nieruchomości, a tym samym wpłynąć na możliwość dokonania sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawców.

Decyzją nr (…) z 5 września 2024 r. wydaną na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania Prezydent Miasta (…) zatwierdził projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno-budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku usługowego (w tym usługi handlu o pow. sprzedaży 253 m²), budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz dwóch murów oporowych na działkach nr 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2.

Obecnie Wnioskodawcy zamierzają sprzedać zwarty obszar gruntu składający się z działek nr 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W momencie nabycia działek nr 1,2,3,4 zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania jak i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania byli zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w ramach prowadzenia jednoosobowych działalności gospodarczej.

Z wnioskiem o podział działek wystąpił Wojewoda Świętokrzyski zgodnie z decyzją NR (…) z 2 listopada 2018 r. znak: (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi wojewódzkiej nr (…). Podział działek nie nastąpił z inicjatywy Zainteresowanego będący stroną postępowania ani Zainteresowanej niebędąca stroną postępowania.

Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie wykorzystują i nie wykorzystywali posiadanych udziałów w działkach przed podziałem ani po ich podziale w prowadzonych indywidualnych działalnościach gospodarczych w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Działki nr 1, 2, 3, 4 przed ich podziałem jak i po ich podziale, od momentu ich nabycia, nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania ani przez Zainteresowaną niebędąca stroną postępowania. Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania korzystają z przedmiotowych działek dla swoich celów osobistych, poprzez sporadyczne cele rekreacyjne (spacer, wyjście ma działkę). Działki zostały zakupione z zamiarem prywatnej budowy domu dla córki, jednak okazało się, że przebiegająca przez działki linia energetyczna znacznie ogranicza atrakcyjność działki pod kątem budowy domu jednorodzinnego.

W okresie posiadania działek przed ich podziałem jak i po ich podziale nie były zawierane odpłatne umowy najmu, dzierżawy i inne umowy o podobnym charakterze. Również obecnie umowy takie nie są zawarte.

Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie występowali o scalenie posiadanych gruntów.

Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie występowali dla tych działek (zarówno przed jak i po ich podziale) o uchwalenie ani o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do tych działek nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany będący stroną postępowania udzielił pełnomocnictwa na rzecz osoby trzeciej zajmującej się zawodowo projektami budowlanymi do uzyskania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Dla działki zostały wydane warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Celem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu było uzyskanie wiedzy odnośnie warunków zabudowy. Celem uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt architektoniczno-budowlany było zapewnienie możliwości dokonywania na działkach budowy zgodnej z warunkami zabudowy. Celem uzyskania projektu budowlanego, było uzyskaniu przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, pewności, że przy planowanych zmianach prawa budowlanego i po wejściu w życie planu ogólnego na działce będzie możliwość budowy i działka nie utraci wartości.

Przed nabyciem działek, jedna z działek posiadała już dostęp do sieci wodociągowej. Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania w stosunku do przedmiotowych działek w okresie ich posiadania zapewnili nieruchomości dostęp do kanalizacji miejskiej. Z uwagi na generalny remont drogi wojewódzkiej przebiegającej obok przedmiotowych działek, nawierzchnia nowo wybudowanej drogi miała podlegać wieloletniej gwarancji, stąd późniejsze podłączenie kanalizacji (po zakończeniu remontu tej drogi) byłoby wręcz niemożliwe. Poza tym Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie dokonywali innych czynności typu uzbrojenie działki w inne przyłącza np. gazowe i elektroenergetyczne. Zainteresowany będący stroną postępowania jak Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie występowali z wnioskiem o dokonywanie przyłączy innych niż wskazana wyżej kanalizacja. Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie dokonywali ogrodzenia terenu, wydzielenia drogi wewnętrznej oraz innych niż wskazane we wniosku o interpretację działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Schemat poruszania po działkach z uwzględnieniem drogi wewnętrznej wskazany jest jednak w planie zagospodarowania działki w projekcie budowlanym.

Zainteresowany będący stroną postępowania występował natomiast do zakładu energetycznego celem uzyskania opinii o ograniczeniach zabudowy działek spowodowanej przebiegającą przez działki linią średniego napięcia oraz zlecił odpowiednie pomiary.

Zainteresowany będący stroną postępowania występował także z zapytaniem do odpowiednich dostawców mediów o możliwość późniejszego podłączenia do działek prądu i gazu. Było to spowodowane trwającym remontem drogi wojewódzkiej i obawą o możliwość późniejszego przeciągnięcia przyłączy. Po uzyskanie informacji, że przyłącza mogą być dokonane po zakończeniu remontu drogi wojewódzkiej Zainteresowany będący stroną postepowania nie wykonał tych przyłączy i nie składał wniosków o wykonanie tych przyłączy.

Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania w celu znalezienia nabywcy/nabywców na działki nie podejmowali i nie będą podejmować aktywnych działań marketingowych w zakresie sprzedaży działek, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia o ich sprzedaży, poza ogłoszeniami na publicznych portalach do publikacji prywatnych ogłoszeń dotyczących zamiaru sprzedaży.

Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie zamierzają zawierać umowy przedwstępnej/umów przedwstępnych. Potrzeba zawarcia takiej umowy/umów będzie mogła wynikać jednak z okoliczności, iż kupujący będzie nabywał działki finansując zakup kredytem. Wtedy umowa finalna zostanie odroczona do czasu finalizacji wymogów kredytowych z bankiem.

Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie planują udzielać nabywcom bądź innym osobom trzecim pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek umocowania prawnego do działania w ich imieniu i na ich rzecz w związku ze sprzedażą działek. Zainteresowany będący stroną postępowania wyjaśnia jednak, że udzielił w przeszłości pełnomocnictwa na rzecz osoby trzeciej zajmującej się zawodowo projektami budowlanymi, do uzyskania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz celem uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno-budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę. Celem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy było uzyskanie wiedzy odnośnie warunków zabudowy.

Zainteresowany będący stroną postępowania i zainteresowana niebędąca stroną postępowania dokonywali wcześniej zbycia innych nieruchomości niż te o których mowa we wniosku. Zbycie to dokonywane było w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W ramach tych wcześniejszych transakcji zainteresowany będący stroną postępowania i zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie występowali jako podatnicy VAT czynni, były to transakcje nie podlegające pod regulacje ustawy o podatku od towarów i usług

Pytanie

Czy zbycie przez Wnioskodawców działek nr 1/2, 2/2, 3/2, 4/2 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców, transakcja sprzedaży działek nr 1/2, 2/2, 13/2, 4/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności VAT - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

a. po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

b. po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlowa” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawców za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Aktywność Wnioskodawców w zakresie sprzedaży nieruchomości, nie będzie wykraczać poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawcy są osobami fizycznymi, będącą współwłaścicielami działek gruntu na zasadzie wspólności majątkowej. Grunt, będący przedmiotem zapytania, nie był wykorzystywany w żaden sposób w działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

Jak zostało wskazane, warunkiem opodatkowania danej czynności VAT - w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawców - w związku z dostawą gruntu - za podatników VAT. Wobec powyższego należy uznać, że zbycie przez Wnioskodawców opisanych we wniosku działek gruntu, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W rozpatrywanej sprawie dostawę gruntu należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawcy będą korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku VAT nie mają zastosowania.

Planowana przez Wnioskodawców sprzedaż działek, nie ma przesłanek pozwalających na uznanie aktywności w przedmiocie zbywania nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem w tym zakresie. Działki były kupowane z myślą o budowie domu dla córki. Nie były nabywane z zamiarem odsprzedaży czy handlu nieruchomościami. Zakup miał charakter „rodzinnej inwestycji prywatnej”.

Wnioskodawcy nie prowadzą działalności polegającej na obrocie nieruchomościami. PKD w działalności (68.20.Z – wynajem) Wnioskodawców dotyczy lokali od dawna posiadanych, a nie kupna i sprzedaży gruntów. Wnioskodawcy w przeszłości nie dokonywali handlu działkami, czy innymi nieruchomościami.

Posiadane działki pojedynczo są wąskie i nieprzydatne do samodzielnej zabudowy – dopiero razem tworzą funkcjonalny teren. Przez działki przebiega linia średniego napięcia, co w powiązaniu z kształtem pojedynczych działek uniemożliwia racjonalną zabudowę. Okoliczności te znacząco ograniczają ich potencjał inwestycyjny. Wnioskodawcy dopiero po scaleniu gruntów mogli rozważać ewentualną budowę. Ostatecznie z powodu przeszkód technicznych odstąpili od realizacji inwestycji prywatnej.

Sam fakt, iż wydano decyzję zatwierdzającą projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno-budowlany i udzielono pozwolenia na budowę również nie świadczy o prowadzeniu działalności gospodarczej. Został uzyskany jedynie w celu podniesienia atrakcyjności nieruchomości i znalezienia kupca.

Zakup działki nr 3/2 (pierwotnie nr 3) był uzależniony od nabycia działki nr 4. Sprzedający nie wyraził zgody na sprzedaż działki 3 jako odrębnej nieruchomości, gdyż zarówno działka 3, jak i działka 4 mają niekorzystny – wąski – kształt, co ogranicza możliwości ich samodzielnej zabudowy i czyni sprzedaż osobom trzecim nieatrakcyjną.

Ponadto działki były nabywane do majątku wspólnego małżeńskiego, nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej żadnego z małżonków i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, sprzedaż takiego majątku ma charakter wyłącznie prywatny. Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, planowana sprzedaż działek nr 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2 będzie stanowić rozporządzanie majątkiem prywatnym i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie będą działać w tym zakresie w charakterze podatników VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które cechuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że:

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest zatem, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu podkreślić należy, że:

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że:

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy planowane zbycie przez Państwa działek nr 1/2, 2/2, 3/2, 4/2 będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W opisanej sprawie należy rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do planowanej przez Państwa czynności sprzedaży działek nr 1/2, 2/2, 3/2 będą Państwo spełniać (tj. Pan i Małżonka) przesłanki do uznania Państwa za podatników podatku od towarów i usług, tj. czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania opisanej sprzedaży na podstawie przedstawionych czynności podjęli lub podejmą Państwo aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania każdego z Państwa odrębnie za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jak podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że planowana przez Państwa sprzedaż działek nr 1/2, 2/2, 3/2, 4/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tymi transakcjami uznać Państwa za podatników podatku od towarów i usług.

Skala Państwa zaangażowania w odniesieniu do planowanej sprzedaży ww. działek nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży ww. Nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił i wystąpi bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że planowana przez Państwa sprzedaż ww. dwóch Nieruchomości wypełni przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Pan i Pana żona jesteście zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w ramach prowadzenia jednoosobowych działalności gospodarczej. Nabyli Państwo działki nr 1, 2, 3, 4 do majątku prywatnego. Transakcje nabycia działek nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Działki zostały nabyte w ramach spadku, darowizny lub zakupu z zamiarem prywatnej budowy domu.

Sukcesywnie nabywali Państwo działki, ponieważ są to działki wąskie i dopiero jako całość stanowią zwarty obszar na którym mogliby Państwo planować budowę domu dla córki.

Działki w całym okresie posiadania nie były wykorzystywane przez Pana i Pan żonę w żaden sposób, korzystają Państwo z działek dla swoich osobistych celów, poprzez sporadyczne cele rekreacyjne.

W 2018 r. Wojewoda wystąpił o podział działek w związku z realizacją inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi wojewódzkiej w wyniku czego powstały działki o nr 1, 2/2, 3/2, 4/2 będące przedmiotem sprzedaży.

Postanowili Państwo sprzedać ww. działki z uwagi na to, że przebiega przez nie linia średniego napięcia, która znacznie ogranicza walory użytkowe działki, a tym samym ogranicza jej atrakcyjność pod kątem budowy domu jednorodzinnego.

Udzielił Pan pełnomocnictwa na rzecz osoby trzeciej zajmującej się zawodowo projektami budowlanymi do uzyskania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Celem uzyskania decyzji zatwierdzającej projekt architektoniczno – budowlany było zapewnienie możliwości dokonywania na tych działkach budowy zgodnej z warunkami zabudowy. Dla nieruchomości zostały wydane warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, celem uzyskania tych decyzji było uzyskanie wiedzy odnośnie warunków zabudowy. Zapewnili Państwo nieruchomości dostęp do kanalizacji miejskiej. Występował Pan do zakładu energetycznego celem uzyskania opinii o ograniczeniach zabudowy działek spowodowanej przebiegającą przez działki linia średniego napięcia oraz zlecił Pan odpowiednie pomiary. Występował Pan z zapytaniem do odpowiednich dostawców mediów o możliwość późniejszego podłączenia do działek prądu i gazu w celu uzyskania informacji, że przyłącza te mogą być w przyszłości dokonane. Po uzyskaniu tych informacji nie wykonywał Pan tych przyłączy i nie składał wniosków o ich wykonanie.

Działki nie były i nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek w świetle powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek nr 1/1, 2/1, 3/1 i 4/1 występować będą Państwo w charakterze podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z tytułu planowanej sprzedaży ww. działek będą Państwo korzystać z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skala zaangażowania przez Państwa, w odniesieniu do planowanej sprzedaży ww. Nieruchomości nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem z tytułu przedmiotowej transakcji nie będą Państwo występować w charakterze podatników podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że planowana przez Państwa sprzedaż działek nr 1/2, 2/2, 3/2 i 4/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1) z zastosowaniem art. 119a;

  2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.