Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 listopada 2025 r., sygn. III SA/Łd 585/25

Dnia 5 listopada 2025 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędziowie Sędzia WSA Anna Dębowska, Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz (spr.), , Protokolant asystent sędziego Krystyna Adamczewska-Reguła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2025 roku sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Łódzkiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 28 maja 2025 roku nr NS HŚ.906.5.2025 w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 4 lutego 2025 roku o numerze 3/25.

Uzasadnienie

Decyzją z 28 maja 2025 r. Łódzki Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy lub ŁPWIS) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Tomaszowie Mazowieckim z 4 lutego 2025 r. w sprawie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego: postać kostno-stawowa, wymienionej w poz. 22.2 wykazu chorób zawodowych u Z. K. (dalej: strona, strona skarżąca lub skarżący).

W sprawie ustalono następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Zgłoszeniem z 15 czerwca 2021 r. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Ł. zawiadomił Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Tomaszowie Mazowieckim o podejrzeniu u strony choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego: postać kostno-stawowa, wymienionej w poz. 22.2 wykazu chorób zawodowych.

Zawiadomieniem z 1 lipca 2021 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Tomaszowie Mazowieckim wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia wskazanej powyżej choroby zawodowej.

W sprawie ustalono, że skarżący był zatrudniony kolejno: - od 27 marca 1984 r. do 30 kwietnia 2002 r. jako kierowca karetki pogotowia w Wojewódzkiej Kolumnie Transportu Sanitarnego w Ł., Oddział w P. (od 1 września 2002 r. Wojewódzka Stacja Ratownictwa Medycznego w Ł.); - od 18 lutego 2004 r. do 31 stycznia 2006 r. jako kierowca Oddziału Pomocy Doraźnej w T. w T.; - od 1 lutego 2006 r. do 31 stycznia 2007 r. jako kierowca Zespołów Wyjazdowych Ratownictwa Medycznego w T. w T. ; - od 1 lutego 2007 r. do 28 lutego 2007 r. jako kierowca Nocnej Pomocy Lekarskiej w T.w T.; - od 1 marca 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. jako kierowca Zespołów Wyjazdowych Ratownictwa Medycznego w T. w T.; — od 1 stycznia 2009 r. do 31 stycznia 2009 r. jako kierowca Nocnej Pomocy Lekarskiej i Pielęgniarskiej w Transporcie Sanitarnym w T. w T.; - od 1 stycznia 2009 r. do 5 kwietnia 2009 r. jako kierowca Zespołów Wyjazdowych Ratownictwa Medycznego w T. w T.; - od 6 kwietnia 2009 r. do 9 kwietnia 2009 r. jako kierowca w Zespołach Przewozowych w T. w T. ; - od 10 kwietnia 2009 r. do 28 maja 2010 r. jako kierowca Zespołów Wyjazdowych Ratownictwa Medycznego w T. w T. . Aktualnie przebywa na emeryturze. Ze wskazanymi powyżej. miejscami pracy wiązało się podejrzenie choroby zawodowej. Do obowiązków strony, zatrudnionej na stanowisku kierowcy w T. Sp. z o.o., należało kierowanie pojazdami uprzywilejowanymi marki Renault Master (średnio połowę czasu na zmianie roboczej). Pozostały czas pracy zajmowało oczekiwanie na zgłoszenie, przygotowanie pojazdu, wypełnianie/uzupełnianie dokumentacji. Praca odbywała się w systemie zmianowym 12-godzinnym, średnio 14-16 dyżurów w miesiącu. W trakcie 12-godzinnego dyżuru pracownik spędzał średnio 3-6 godzin za kierownicą. Pracownikowi przysługiwały w trakcie dyżuru dwie regulaminowe 15-minutowe przerwy. W okresie zatrudnienia skarżący objęty był szkoleniami z zakresu BHP oraz profilaktycznymi badaniami lekarskimi, w wyniku których nie orzekano przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy pojazdu uprzywilejowanego. Brak danych dotyczących charakterystyki i chronometrażu pracy w okresie zatrudnienia skarżącego w Wojewódzkiej Kolumnie Transportu Sanitarnego w Ł. - Oddział w P.