Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.545.2025.2.PJ

Interpretacja indywidualna- stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 28 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług wpłynął tego samego dnia do (...) 26 sierpnia 2025 r. i zostało przekazane pismem z 1 września 2025 r. zgodnie z właściwością do Krajowej Informacji Skarbowej (data wpływu tego samego dnia). Uzupełnili go Państwo pismem z 7 października 2025 r. (wpływ tego samego dnia), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 30 września 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu)

X. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał eksportu towarów z terytorium Polski na terytorium Sri Lanki.

W maju 2025 r. Wnioskodawca wystawił dwie faktury VAT dokumentujące niniejszą dostawę.

Wnioskodawca nie otrzymał dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (dalej: „UE”) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za maj 2025 r., wobec czego nie wykazał tej transakcji w majowej ewidencji sprzedaży na poziomie JPKV7M.

Wnioskodawca podjął szereg działań, mających na celu uzyskanie dokumentu potwierdzającego wywóz towarów. Z uwagi na to, że przewoźnik dokonał odprawy celnej w Niemczech, to uzyskanie potwierdzenia IE599/CC599C, jak i wygenerowanie komunikatu CC599C jest niemożliwe. W dniu (...) lipca 2025 r. Wnioskodawca otrzymał od (...) elektroniczne zaświadczenie MRN potwierdzające przejście procedury wywozowej (dalej: „MRN”), który nie zawierał jednak informacji dotyczącej nazwy i siedziby eksportera towarów. Natomiast w dniu (...) sierpnia 2025 r. Wnioskodawca otrzymał elektroniczny dokument celny z urzędu celnego Sri Lanki, potwierdzający zwolnienie przesyłki z urzędu celnego (dalej: „Dokument celny”). Jest to dokument w formie elektronicznej wygenerowany przez BOI (The Board of Investment of Sri Lanka). Dokument ten zawiera nazwy oraz adresu siedziby eksportera towarów (poz. „2” Exporter) oraz określenie towarów i ich ilości (poz. 31/32 „Packages and Description of Goods” „Marks and numbers, Containers No, Number and kind”). Dokument został wygenerowany przez urząd BOI Sri Lanka odpowiedzialny za wydawanie tego rodzaju potwierdzeń wywozu towarów.

Wnioskodawca zgromadził również dokumenty alternatywne, tj. potwierdzenia odbioru towarów przez przewoźnika (listy przewozowe CMR), potwierdzenia zapłaty za dostarczone (wyeksportowane) towary, dokumenty potwierdzające fizyczne opuszczenie terytorium UE przez towary.

Spółka wykazała dostawę towarów ze stawką 23% w rozliczeniu za czerwiec 2025 r.

Spółka powzięła wątpliwość w zakresie możliwości wykazania niniejszego eksportu ze stawką 0% w zakresie okresu, w którym niniejsza stawka powinna być wykazana.

Przedstawiony stan faktyczny dotyczy jednorazowej dostawy.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu)

Czy Spółka ma prawo wykazać eksport ze stawką 0% w rozliczeniu za sierpień 2025 r. poprzez dokonanie odpowiedniej korekty tego okresu na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT czy powinna skorygować rozliczenie za czerwiec 2025 r. w związku z wcześniejszym otrzymaniem MRN?

Państwa stanowisko (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu)

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 41 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

 1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

 2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

 3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 8 ustawy o VAT przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Powyższe oznacza, że przesunięcie terminu wykazania transakcji ze stawką VAT 0% jest możliwe, wyłącznie gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu. W przeciwnym wypadku podatnik zobligowany jest do wykazania w miesiącu następnym dostawy opodatkowanej stawką krajową.

Zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Zatem oznacza to, że aby opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% Wnioskodawca powinien posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium UE. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Jak wyjaśnił jednak Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2023 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.175.2023.1.GK: „… że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty »urzędowe«, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE”.

Jak wyjaśniono w opisie stanu faktycznego, eksport towarów został dokonany przez Wnioskodawcę w maju 2025 r., natomiast MRN został otrzymany przez spółkę (...) lipca 2025 r., a Dokument celny w dniu (...) sierpnia 2025 r.

Art. 41 ust. 6a ustawy o VAT nie precyzuje, jakie dane powinien zawierać dokument, aby spełniać przesłanki uznania go za dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE. Wskazać należy w tym miejscu jednak na regulacje ustawy o VAT dotyczące transportu międzynarodowego, gdzie w art. 83 ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, pojawia się „dowód wywozu towarów” przez eksportera, który - według art. 83 ust 6 ustawy o VAT powinien zawierać co najmniej:

- nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów;

- określenie towarów i ich ilości;

- potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny.

Zakładając racjonalność ustawodawcy należy uznać, że pojęcie „dowód wywozu towarów przez eksportera” oraz „dokument potwierdzający wywóz towarów” powinny być rozumiane analogicznie, co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o CIT również powinien zawierać wyżej wskazane dane.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, Wnioskodawca zgodnie z art. 41 ust. 6 i 7 ustawy VAT:

- nie wykazał eksportu towarów w rozliczeniu za maj 2025 r. (okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce transakcja), co wynika z faktu, że do dnia 25 czerwca 2025 r. nie otrzymał dokumentu potwierdzającego wywóz towarów;

- w rozliczeniu za czerwiec 2025 r. (okres następny) wykazał dostawę jako opodatkowaną według stawki 23% - z uwagi na nieotrzymanie właściwego dokumentu potwierdzającego wywóz towarów do dnia 25 lipca 2025 r. (MRN uznany został przez Spółkę jako dokument niewystarczający dla zastosowania stawki 0%).

W związku z otrzymaniem przez Spółkę w dniu (...) sierpnia 2025 r. Dokumentu celnego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że - na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT - Spółka może zastosować stawkę 0% w odniesieniu do niniejszego eksportu towarów poprzez dokonanie stosownej korekty w rozliczeniu za sierpień 2025 r., tj. wykazanie z minusem poprzednio wykazanej dostawy opodatkowanej według stawki podstawowej 23% i równoczesne wykazanie eksportu towarów z zastosowaniem stawki 0%. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest bowiem możliwe skorygowanie rozliczenia za czerwiec 2025 r. na podstawie otrzymanego wcześniej MRN.

Biorąc pod uwagę powyżej zaprezentowane regulacje oraz wyjaśnienia, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Dokument celny otrzymany z urzędu celnego Sri Lanki jest najbardziej odpowiadający obowiązującym przepisom i mogącym stanowić podstawę wyżej wskazanej korekty na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT:

Według art. 41 ust. 7 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy o VAT:

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy o VAT:

Aby czynność mogła być uznana za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

- ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni - art. 2 pkt 8 lit. a ustawy) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni - art. 2 pkt 8 lit. b ustawy),

- wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z ww. przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał eksportu towarów z terytorium Polski na terytorium Sri Lanki. Wnioskodawca nie otrzymał dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za maj 2025 r., wobec czego nie wykazał tej transakcji w majowej ewidencji sprzedaży na poziomie JPKV7M. W dniu (...) lipca 2025 r. Wnioskodawca otrzymał elektroniczne zaświadczenie MRN potwierdzające przejście procedury wywozowej MRN, który nie zawierał jednak informacji dotyczącej nazwy i siedziby eksportera towarów. Natomiast w dniu (...) sierpnia 2025 r. Wnioskodawca otrzymał elektroniczny dokument celny z urzędu celnego Sri Lanki, potwierdzający zwolnienie przesyłki z urzędu celnego. Wnioskodawca zgromadził również dokumenty alternatywne, tj. potwierdzenia odbioru towarów przez przewoźnika (listy przewozowe CMR), potwierdzenia zapłaty za dostarczone (wyeksportowane) towary, dokumenty potwierdzające fizyczne opuszczenie terytorium UE przez towary. Spółka wykazała dostawę towarów ze stawką 23% w rozliczeniu za czerwiec 2025 r.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest wykazanie eksportu ze stawka 0% w rozliczeniu za sierpień 2025 r. poprzez dokonanie odpowiedniej korekty tego okresu na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT bądź też dokonania korekty rozliczenia za czerwiec 2025 r. w związku z wcześniejszym otrzymaniem MRN.

Rozpatrując powyższe wątpliwości należy w pierwszej kolejności ocenić czy w opisanym stanie faktycznym doszło do eksportu towarów. Należy zatem ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”. Zatem mogą to być dokumenty, które wskazane są w przepisach celnych. W konsekwencji mogą to być dokumenty potwierdzone przez polskie organy celne, ale również przez organy celne z innych państw członkowskich UE.

Odnośnie zaś do zastosowania do eksportu towarów stawki podatku VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Przy czym, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w ustawie zwrot „w szczególności”, nie można uznać, że jakikolwiek dokument potwierdzający wywóz towarów lub ich dostawę na terytorium państwa trzeciego, oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w ww. przepisie.

Należy zauważyć, że wymienionych w opisie stanu faktycznego dokumentów (elektronicznego zaświadczenia MRN, potwierdzenia odbioru towarów przez przewoźnika - listu przewozowego CMR, potwierdzenia zapłaty za dostarczone/wyeksportowane towary) nie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny, nie są one więc dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy o VAT. Za dokument, o którym w mowa wyżej, nie można uznać również dokumentu wystawionego przez organy celne państwa przeznaczenia towaru, potwierdzającego wwóz towarów na terytorium państwa docelowego (nienależącego do UE).

Zatem pomimo tego, że towar jest wysyłany z terytorium Polski do kraju trzeciego to przedmiotowa transakcja nie będzie spełniała normy wynikającej z art. 2 pkt 8 ustawy umożliwiającej zastosowanie stawki VAT 0%, gdyż opisane wyżej dokumenty nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku nie mogą Państwo uznać przedmiotowej transakcji jako eksport towarów opodatkowany stawką VAT 0%

Wobec powyższego w opisanej sytuacji znajduje zastosowanie przepis art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6 (posiadania dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy), nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy.

Ponadto dokument ten nie został przez Państwa otrzymany przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy, co uprawniałoby do wykazania dostawy w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%.

Tym samym - stosownie do zdania drugiego tego przepisu - mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Należy zatem uznać, że słusznie wykazali Państwo dostawę towarów na terytorium Sri Lanki ze stawką właściwą, dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji za miesiąc, w którym dokonana została dostaw nie posiadali Państwo bowiem dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy. Takim dokumentem - co sami Państwo zauważają, określając je jako niewystarczające - nie było zaświadczenie MRN potwierdzające przejście procedury wywozowej.

Nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym w związku z otrzymaniem elektronicznego dokumentu celnego z urzędu celnego Sri Lanki, na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT Spółka może zastosować stawkę 0% w odniesieniu do niniejszego eksportu towarów poprzez dokonanie stosownej korekty w rozliczeniu za sierpień 2025 r. Nie mają więc Państwo prawa wykazać eksportu ze stawką 0% w rozliczeniu za sierpień 2025 r. poprzez dokonanie odpowiedniej korekty tego okresu na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.