Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.621.2025.2.DM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego w tytułu uznania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej za opodatkowaną podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan pismem z 4 listopada 2025 r. (wpływ 5 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zgodnie z wnioskiem wierzyciela komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości (...) działkę nr A/1 i działkę nr A/2. Niezabudowana nieruchomość gruntowa obejmująca:

·działkę gruntu o numerze geodezyjnym A/1 o powierzchni (...) ha,

·działkę gruntu o numerze geodezyjnym A/2 o powierzchni (...) ha,

położone w mieście (...), ul. (…), jednostka ewidencyjna (...), obręb (…), gmina (...), powiat (...), woj. (…), zapisana w Księdze Wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...).

Działka nr A/1 nie jest zabudowana. Działka A/1 stanowi wąski pas gruntu (dłuższym bokiem przylega do działki nr A/2). Dłuższy bok ma około (...) m, a krótsze boki od około (...) cm do około (...) cm. Działka jest integralnie złączona z działką nr A/2.

Dla obu działek prowadzona jest Księga Wieczysta (...). W Księdze Wieczystej (...) Dział (...) działka nr A/1 wpisana jest jako – tereny mieszkaniowe (sposób korzystania).

Dłużnicy nabyli prawo do ww. nieruchomości w (...) r. – umowa sprzedaży z (…).

Dłużnik (...) wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej – drukarnia.

Data rejestracji p. (...) jako podatnika VAT to (...) r.

Data wykreślenia rejestracji jako podatnika VAT to (...) r.

Działalność gospodarcza została zawieszona (...) r.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem sprzedaży będzie działka niezabudowana nr A/1.

Działka nr A/1 stanowi wąski pan gruntu (dłuższy bok ma około (...) m, a krótsze boki od około (...) cm do około (...) cm), dłuższym bokiem przylega do działki nr A/2 i jest z działką nr A/2 integralnie złączona.

W przypadku sprzedaży, będzie sprzedawana tylko i wyłącznie z działką nr A/2. Dla obu działek prowadzona jest ta sama Księga Wieczysta nr (...). W Księdze Wieczystej (...) Dział (...) działka nr A/1 wpisana jest jako – tereny mieszkaniowe (sposób korzystania).

Dłużnicy nabyli prawo do ww. nieruchomości w roku (...) – umowa sprzedaży z (...).

Dłużnik (...) wykorzystywał nieruchomość (w tym niezabudowaną działkę nr A/1) do prowadzenia działalności gospodarczej – drukarnia.

Data rejestracji p. (...) jako podatnika VAT to (...) r.

Data wykreślenia rejestracji jako podatnika VAT to (...) r.

Działalność gospodarcza została zawieszona (...) r.

Dla objętej wyceną nieruchomości – działki nr A/1 – nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Według ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta (...) zatwierdzonego Uchwałą nr (...) Rady Miasta (...) nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Takie też będzie przeznaczenie działki nr A/1 na moment sprzedaży – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej

Na moment sprzedaży, działka nr A/1 będzie przeznaczona pod zabudowę.

Dla objętej wyceną nieruchomości – działki nr A/1 – nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Według ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta (...) zatwierdzonego Uchwałą nr (...) Rady Miasta (...) nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Dłużnik nabył prawo do nieruchomości w (…) r. – umowa kupna-sprzedaży z (...) – zakup zatwierdzony aktem notarialnym.

Komornik nie ma wiedzy, czy nabycie działki nr A/1 nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej od podatku, czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Komornik nie ma wiedzy, czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

Komornik nie ma wiedzy, czy z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Komornik nie ma wiedzy, czy działka nr A/1 była wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Komornik nie ma wiedzy, czy dłużnik wykonywał działalność na działce nr A/1, podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Działka nr A/1 jest niezabudowana.

Komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie (...) od (...) r. Podczas prowadzonego postępowania komornik przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. pkt 2, 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie ostatecznie sformułowane z 4 listopada 2025 r.

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej niezabudowanej nieruchomości – działka nr A/1 zapisanej w Księdze Wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...) czyniąc komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pana stanowisko w sprawie

Komornik sądowy uważa, że obowiązek podatkowy powstaje, a komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej, będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

W ocenie komornika nie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie od podatku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że komornik prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi z nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr A/1. Prawo do ww. nieruchomości zostało nabyte w roku (...). Dłużnik wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej – drukarnia. Data rejestracji dłużnika jako podatnika VAT – (...) r. Data wykreślenia z rejestracji jako podatnika VAT – (...) r.

W niniejszej sprawie wątpliwości Pana dotyczą obowiązku podatkowego w tytułu uznania transakcji sprzedaży nieruchomości niezabudowanej nr A/1 za opodatkowaną podatkiem VAT.

Aby ustalić czy Pan, jako komornik sądowy, będzie zobowiązany do opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, należy dokonać analizy, czy dłużnik w okolicznościach opisanych we wniosku będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku wykorzystywanego przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem w odniesieniu do sprzedaży w drodze egzekucji sądowej nieruchomości niezabudowanej, dłużnik będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa przez Pana jako komornika sądowego nieruchomości niezabudowanej nr A/1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 112:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Ponadto, jeżeli przy zbyciu nieruchomości niezabudowanej wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W okolicznościach opisanej we wniosku sprawy wskazać także należy na art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym:

Powyższe oznacza, że dostawa towarów dokonana w trybie egzekucji jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu braku informacji od dłużnika bezskuteczne.

Z opisu sprawy wynika, że komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości niezabudowanej. Wskazał Pan, że dłużnik wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej – drukarnia.

Ponadto poinformował Pan, że nie ma wiedzy, czy transakcja nabycia działki nr A/1 była opodatkowana podatkiem VAT i czy została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT. Nie posiada Pan wiedzy, czy w stosunku do nieruchomości niezabudowanej dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia i czy była ona wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Dla działki nr A/1 nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto z wniosku nie wynika z jakiego dokumentu na moment sprzedaży ww. działka będzie przeznaczona pod zabudowę.

Jednocześnie wskazał Pan, że podczas prowadzonego postępowania przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie ustawy.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym sądowym nieruchomości niezabudowanej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 lub pkt 2 ustawy, gdyż nie posiada Pan informacji (nie ma wiedzy), a które są niezbędne do dokonania takiej oceny.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy nieruchomości niezabudowanej nr A/1.

W konsekwencji sprzedaż w trybie egzekucji sądowej nieruchomości niezabudowanej nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stwierdzam, że w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji sądowej niezabudowanej nieruchomości nr A/1 (KW nr (...)) powstanie obowiązek podatkowy i wystąpi Pan w roli płatnika podatku VAT. Tym samym będzie Pan zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy ww. nieruchomości niezabudowanej.

Wobec tego stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Tym samym należy zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności, na informacji że „Dłużnik (…) wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej – drukarnia”. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem oceny.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.