Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.844.2025.1.KKA
Podatnik, mogący zidentyfikować cenę nabycia papierów wartościowych sprzedawanych z określonej transzy zakupowej, jest uprawniony do ustalania kosztów uzyskania przychodów na podstawie tej ceny, bez konieczności stosowania zasady FIFO, obowiązującej jedynie w przypadkach nieokreślonej ceny nabycia.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 listopada 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „PIT”) zamieszkującym w Polsce oraz podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Wnioskodawca posiada konto u zagranicznego maklera, obsługiwane on-line (dalej: „Konto”), na którym inwestuje w akcje i ETF-y (dalej: „Papiery wartościowe”). Każde nabycie Papierów wartościowych ewidencjonowane jest odrębnie na Koncie jako konkretna transza zakupowa.
Dla każdej transzy zakupowej ewidencjonowana jest, co najmniej:
·wartość jednostkowa nabywanego Papieru Wartościowego z dnia nabycia,
·ilość nabytych Papierów Wartościowych w ramach danego nabycia.
Przy sprzedaży Papierów wartościowych Konto posiada opcję umożliwiającą wybór zbywanego w danej transakcji konkretnego pakietu Papierów Wartościowych nabytych w danej transzy zakupowej.
Wybór możliwy jest spośród m.in. następujących metod:
·First in - First out (FIFO) – metoda polega na zbywaniu w pierwszej kolejności Papierów wartościowych nabytych chronologicznie najwcześniej;
·Last In - First Out (LIFO) – metoda polegająca na zbywaniu w pierwszej kolejności Papierów wartościowych nabytych chronologicznie najpóźniej;
·Highest Cost – metoda polegająca na zbywaniu w pierwszej kolejności Papierów wartościowych nabytych za najwyższą cenę. Wybór metody Highest Cost pozwala każdorazowo na sprzedaż pakietu Papierów wartościowych z transzy zakupowej, w której Papiery wartościowe zostały nabyte po najwyższej cenie.
Pytania
Czy ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbywaniem Papierów wartościowych, gdy jest możliwe zidentyfikowanie, z której konkretnie transzy zakupowej Papiery wartościowe są sprzedawane, należy zastosować wartość nabycia Papierów z konkretnej transzy zakupowej, a nie wartość zgodnie z metodą FIFO?
Pana stanowisko w sprawie
Ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbywaniem Papierów wartościowych, gdy jest możliwe zidentyfikowanie, z której konkretnie transzy zakupowej Papiery wartościowe są sprzedawane, należy zastosować wartość nabycia Papierów z konkretnej transzy zakupowej, a nie wartość zgodnie z metodą FIFO.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.; dalej: „ustawa o PIT”), dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
Zgodnie z art. 5a pkt 11 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o (…) papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 722 i 1863 ).
Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 722), ilekroć w ustawie jest mowa o (…) papierach wartościowych - rozumie się przez to: (…) a) akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne, bankowe prawa pochodne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 2488) i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.
Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się (…) przychody z (…) odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych (…):
1)z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (…),
2)z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) (…)
-podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy o PIT, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:
1)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f, 1g lub 1gc, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (…),
4)różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c
-osiągnięta w roku podatkowym.
Równocześnie zgodnie z art. 24 ust. 10 ustawy o PIT, jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach i nie jest możliwe określenie ceny nabycia zbywanych papierów wartościowych, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku papierów wartościowych.
Zgodnie z powyższym, wskazana w art. 24 ust. 10 ustawy o PIT, zasada First in, First out (FIFO):
·dotyczy wyłącznie przypadków, w których podatnik nabywał papiery wartościowe po różnych cenach, a na moment zbycia nie jest w stanie określić po jakiej cenie nabył sprzedawany (konkretny) papier wartościowy,
·nie dotyczy przypadków, w których podatnik nabywał papiery wartościowe po różnych cenach, a na moment zbycia jest w stanie określić po jakiej cenie nabył sprzedawany (konkretny) papier wartościowy.
Ponieważ na Koncie Wnioskodawcy dla każdej transzy zakupowej ewidencjonowana jest co najmniej:
·wartość jednostkowa nabywanego Papieru Wartościowego z dnia nabycia,
·ilość nabytych Papierów Wartościowych w ramach danego nabycia
-Wnioskodawca na moment zbycia jest w stanie określić po jakiej cenie nabył sprzedawany (konkretny) papier wartościowy.
W związku z powyższym, Wnioskodawca ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbywaniem Papierów wartościowych, może stosować wartość nabycia Papierów z konkretnej transzy zakupowej – np. nabyty po najwyższej cenie, aby zmniejszyć ryzyko sprzedaży po niskiej cenie.
W podobny sposób wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przykładowo, w następujących interpretacjach:
·z 15 maja 2025 r. o sygn. 0112-KDWL.4011.2.2025.1.TW, w której wskazał, że: „Reasumując, z ogółu okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca sprzedał w styczniu 2024 r. akcje Spółki kupione w grudniu 2023 r. od Sprzedającego. W tej sytuacji zasada FIFO nie ma zastosowania, gdyż prymat należy przyznać nadrzędnej zasadzie ustalenia faktycznego kosztu nabycia konkretnych papierów wartościowych stanowiących przedmiot sprzedaży”;
·z 26 lipca 2024 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.460.2024.1.JK, w której wskazał, że: „W konsekwencji powyższego w Pana przypadku zasada, o której mowa w art. 24 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania, a co za tym idzie w przypadku omawianej sprzedaży będzie Pan uprawniony do ustalenia kosztów uzyskania przychodu zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 30b ust. 2 cyt. ustawy, którymi to kosztami będzie cena nabycia sprzedawanych walorów”;
·15 czerwca 2023 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.346.2023.1.JK, w której wskazał, że: „Podsumowując, z uwagi na wskazaną przez Pana możliwość identyfikacji sprzedawanych przez siebie udziałów, ma Pan prawo samemu dokonać wyboru, które udziały mają być przedmiotem odpłatnego zbycia i na tej podstawie ustalić koszty uzyskania przychodu powstałego w wyniku zbycia udziałów”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
