Interpretacja indywidualna z dnia 8 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.757.2025.2.KK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-nieuznania wywozu towarów z terytorium Polski do Wielkiej Brytanii za eksport towarów i niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jako eksport towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-sposobu wykazania w JPK_VAT sprzedaży towarów na rzecz kontrahentów na terytorium Wielkiej Brytanii po dokonaniu odprawy celnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo pismem z 5 listopada 2025 r. (wpływ 9 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka „A” S.A. (dalej jako „Spółka”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (...). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonywała i dokonuje dostaw towarów na rzecz odbiorcy z siedzibą Wielkiej Brytanii (dalej także jako „UK”) „B” (dalej jako „B”) będącym podatnikiem VAT.

Do momentu wyjścia Wielkiej Brytanii z UE (tzw. Brexit), „B” dla celów transakcji podawało właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez Wielką Brytanię. Dokonane dostawy wewnątrzwspólnotowe były dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz „B”.

Spółka rozpoznawała dostawy na rzecz „B” jako dostawy wewnątrzwspólnotowe opierając się także na wydanym w jej sprawie wyroku NSA z dnia (...) 2018 r. sygnatura akt (...) oraz interpretacji indywidualnej z (...) 2019 r. sygnaturą (…).

Stan faktyczny a w szczególności model logistyczny w jakim przemieszczane są towary dostarczane przez Spółkę do kontrahenta „B” pomimo nastąpienia Brexitu jest identyczny jak przed wyjściem UK z UE. Tym samym stan faktyczny w jakim zapadł wyrok NSA oraz wydano interpretację indywidualną dla Spółki jest identyczny w odniesieniu do modelu logistycznego i sposobu przemieszczania towaru z obecnie funkcjonującym (po wyjściu UK z UE).

Spółka podkreśla, iż na mocy decyzji belgijskiej administracji podatkowej była zwolniona z obowiązku rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Belgii na podstawie lokalnych przepisów. Zwolnienie to przysługiwało w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1)towary miały być przewożone przez Spółkę (lub dla Spółki) z Polski (lub z innego państwa członkowskiego UE) do Belgii;

2)wewnątrzwspólnotowe nabycie miało odbywać się w celu dalszej dostawy, która zgodnie z art. 39bis Kodeksu Podatku VAT zwolniona jest z podatku;

3)towary miały być magazynowane w Belgii jedynie tymczasowo, tzn. przez maksymalny okres 3 miesięcy;

4)towary nie mogły być poddawane w Belgii żadnej obróbce i zmianie (z wyjątkiem standardowego opakowania, oklejania lub etykietowania); nabyte towary zatem identyczne z dostarczonymi towarami;

5)jedynym klientem w Wielkiej Brytanii, do którego miały zostać dostarczone towary, miał być podatnik nabywający je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

6)wszystkie strony musiały być w stanie wystarczająco potwierdzić skuteczny transport wszystkich towarów, zarówno z państwa nadawcy (tu: Polska) do Belgii, jak i z Belgii do Wielkiej Brytanii;

7)spółka belgijska powinna była prowadzić szczegółową księgowość, umożliwiającą administracji identyfikację i śledzenie towarów dla danego producenta i dystrybutora (w tym Spółki), z uwzględnieniem miejsca magazynowania, daty przybycia i odjazdu. Bezsprzecznie stwierdzone powinno być również pochodzenie towarów oraz ich przepływ z państwa nadawcy do miejsca magazynowania oraz do miejsca docelowego;

8)europejscy producenci i dystrybutorzy, w tym Spółka, nie mogli wykonywać w Belgii żadnych innych opodatkowanych czynności, innych niż przedmiot wydanej decyzji o zwolnieniu z obowiązku rejestracji.

Powyższe warunki Spółka spełnia także obecnie.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Spółką a „B”, Spółka zobowiązana jest do utrzymania określonego w umowie poziomu zatowarowania magazynu znajdującego się na terytorium Belgii. Magazyn w Belgii jest obsługiwany przez belgijską spółkę „C” specjalizującą się w świadczeniu usług logistycznych. Towary Spółki znajdują się w magazynie belgijskiej spółki przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Towary nie są poddawane w magazynie żadnej obróbce czy zmianom. Możliwe jest co najwyżej ich opakowywanie, oklejanie czy etykietowanie. Transport towarów do Belgii realizowany i organizowany jest przez Spółkę. Za magazynowanie towaru Spółka jest obciążana przez belgijskiego operatora logistycznego „C”.

Operator logistyczny w Belgii wydaje towar „B” na podstawie danych z systemu, do którego dostęp ma także Spółka. Za pośrednictwem tego systemu, „B” informuje „C” (a tym samym także Spółkę), o zamiarze pobrania z magazynu określonej ilości towaru. W tym samym dniu (lub najpóźniej w dniu następnym) realizowany jest transport towarów z Belgii do Wielkiej Brytanii. „C” organizuje transport z Belgii do Wielkiej Brytanii i obciąża kosztami tego transportu Spółkę. „C” przekazuje Spółce raporty w pliku (...), z których wynika, jakie towary dotyczące konkretnego zamówienia w jakim dniu zostały wywiezione z magazynu w Belgii. Uzyskany raport stanowi podstawę do wystawienia przez Spółkę faktury na rzecz „B”.

Po uzyskaniu powyższych informacji Spółka organizuje kolejny transport towarów do Belgii w celu wywiązania się ze swojego zobowiązania do utrzymania określonego poziomu zatowarowania magazynu.

Ww. transakcje z „B” są realizowane w oparciu o warunki Incoterms DDP.

Belgijski operator logistyczny „C” oprócz organizacji transportu na rzecz Spółki z Belgii do UK organizuje także odprawę celną importową na terenie UK. Zatem „C” obciąża Spółkę nie tylko za magazynowanie w Belgii i realizację dostaw, lecz również za obsługę celną. Spółka pełni również rolę importera w Wielkiej Brytanii i jest tam zarejestrowana dla celów VAT. Sprzedaż na rzecz „B” jest opodatkowana brytyjskim podatkiem od wartości dodanej (na fakturach sprzedażowych widnieje brytyjski numer identyfikacji podatkowej i brytyjski podatek VAT).

Co istotne Spółka zgodnie z warunkami Incoterms DDP UK przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na „B” dopiero po odprawie celnej importowej na terytorium UK.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Gdyby sprzedaż towarów objętych przedmiotem wniosku podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski – Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z tą sprzedażą. Spółka w zakresie sprzedaży swojego asortymentu oferuje towary (produkty spożywcze) podlegające opodatkowaniu na terytorium kraju efektywną stawką VAT (nie podlegającą zwolnieniu z podatku VAT).

2.Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek podatku naliczonego ze sprzedażą towarów poza terytorium kraju (tu do „B”). Są to: umowa zawarta z „B”, zamówienia sprzedaży, faktury sprzedaży do „B”, faktury zakupu towarów i usług związanych z produkcją towarów będących związanych bezpośrednio lub pośrednio ze sprzedażą do „B”. Ponadto Spółka wykorzystuje w prowadzonej działalności system MES (system realizacji produkcji), który służy do zarządzania i monitorowania procesów produkcyjnych w czasie rzeczywistym. W tym systemie Spółka jest w stanie wskazać, z których konkretnie partii danego zakupionego wcześniej surowca została wyprodukowana konkretna partia wyrobu gotowego (także ta dla „B”). Spółka jest zatem w stanie powiązać w znacznej części w sposób bezpośredni związek nabyć towarów i usług (i związanego z tym podatku naliczonego) ze sprzedażą towarów.

Pytanie

1.CzywopisanymstaniefaktycznymprzemieszczenietowarówdokonywanezterytoriumPolskidoWielkiejBrytaniiprzezSpółkępodlegaopodatkowaniuVATwPolscejakoeksporttowarów?

2.CzywopisanymstaniefaktycznymsprzedażtowarównarzeczkontrahentaSpółkinaterytoriumWielkiejBrytaniipodokonaniuodprawycelnejpowinnabyćwykazanawJPK_VAT?Jeżelitak,towjakisposób?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

Ad 1.

Spółka stoi na stanowisku, że opisane przemieszczenie towarów z Polski do Wielkiej Brytanii nie stanowi eksportu towarów oraz nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym zdarzeniu przyszłym jest zobowiązana do wykazania sprzedaży na rzecz kontrahenta w JPK_VAT, jako dostawy towarów poza terytorium kraju, tj. w polu 11.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1.

Miejsce dostawy i ciągłość transportu

Jedna z zasad ogólnych obowiązujących w ramach systemu opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) obowiązującym na terytorium UE jest jego terytorialność. Powyższe oznacza, że jeśli dana czynność podlega opodatkowaniu w znaczeniu, że jest objęta przedmiotem opodatkowania VAT – może być opodatkowana tylko na jednym terytorium (w UE lub poza UE).

Tym samym dokonanie prawidłowej kwalifikacji transakcji z perspektywy podatku VAT powinno uwzględniać to czy dane zdarzenie mieści się w katalogu wskazującym zakres opodatkowania podatkiem VAT ujętym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie należy uwzględnić regulacje odnoszące się do określenia miejsca świadczenia opodatkowania danej dostawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie w myśl art. 5 ust. 1 VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega: odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju oraz eksport towarów.

Dla zidentyfikowania miejsca opodatkowania danej dostawy towaru kluczowe jest także określenie czy występuje tzw. ciągłość transportu w ramach takiej dostawy. Jest to istotne z uwagi na to, że przerwanie ciągłości transportu skutkowało będzie rozdzieleniem transakcji na co najmniej dwie dostawy a przez to inne będzie miejsce opodatkowania dla takich przemieszczeń towaru, które zostały podzielone na skutek rozdzielenia transportu.

Towar w ramach danej transakcji opisanej w stanie faktycznym jest przemieszczany w następujący sposób: transport towaru rozpoczyna się w Polsce, po czym jest przemieszczany do magazynu w Belgii należącym do belgijskiego podatnika VAT – spółki belgijskiej „C” – która wykonuje wyłącznie czynności obsługi logistycznej transportowanych towarów. Czynności te polegają wyłącznie na etykietowaniu towaru, opakowaniu. Towar przebywa w magazynie belgijskiego operatora w celu jego skomasowania według zapotrzebowania kontrahenta z UK, któremu zależy na przybyciu większej partii towaru (jednorazowo) niż na mniejszych i licznych dostawach.

W magazynie na terenie Belgii towar nie jest poddawany żadnej obróbce czy uszlachetnianiu.

Wszystkie czynności związane z magazynowaniem towaru w Belgii, jego dalszym transportem oraz odprawą celną eksportową w Belgii oraz importową w Wielkiej Brytanii są dokonywane w imieniu i na rzecz Spółki.

W ocenie Spółki przemieszczenie towaru rozpoczynające się w Polsce, z przerwą na magazynowanie tymczasowe w Belgii i zakończone transportem do Wielkiej Brytanii należy uznać, że dokonywane jest w warunkach ciągłości transportu i jego nieprzerwanego charakteru.

Przemawiają za tym następujące okoliczności:

·Na moment rozpoczęcia transportu jest z góry określony i ustalony nabywca towarów – „B” z Wielkiej Brytanii;

·Gestia transportowa jak i obowiązek rozliczenia formalności celnych wywozowych w UE jak i z tytułu importu w Wielkiej Brytanii spoczywa wyłącznie na jednym podmiocie, tj. Spółce;

·Przerwa w transporcie mająca miejsce na czas magazynowania towaru w magazynie podmiotu „C” w Belgii jest podyktowana wyłącznie względami logistycznymi. Taki obieg logistyczny towaru podyktowany jest specyficznymi wymogami dostaw narzuconymi przez „B”;

·Ani w trakcie transportu ani w trakcie magazynowania towar nie podlega żadnym przeróbkom, przetworzeniu ani uszlachetnianiu.

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż nieprzerwany i ciągły charakter transportu w opisanym schemacie transportowo-logistycznym został potwierdzony w interpretacji indywidualnej z (...) 2019 r. sygnaturą (…) wydanej na rzecz Spółki oraz orzeczeniu w sprawie Spółki wydanym w dniu (...) 2018 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny sygnatura akt (...).

Ponadto, w analogicznych stanach faktycznych wypowiadał się Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej również uznając zachodzącą ciągłość transportu, przykładowo zajmował takie stanowisko w interpretacjach:

·Interpretacja DKIS z dnia 30 stycznia 2023 r., sygn. nr 0113-KDIPT1-2.4012.756.2022.2.KT;

·Interpretacja DKIS z 28 listopada 2023 r., sygn. nr 0111-KDIB3-3.4012.331.2023.3.AM;

·Interpretacja DKIS z 4 października 2023 r., sygn. nr 0112-KDIL1-3.4012.382.2023.1.MR;

·Interpretacja DKIS z dnia 12 marca 2024 r., sygn. nr 0112-KDIL1-3.4012.610.2023.2.JŚ;

·Interpretacja DKIS z dnia 11 czerwca 2025 r., sygn. nr 0114-KDIP1-2.4012.298.2025.1.GK.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 4 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.382.2023.1.MR możemy przeczytać, że: „Spółka planuje dokonywać dostaw towarów na rzecz podmiotu z Luxemburga oraz na rzecz podmiotu z Niemiec (...) W przypadku podmiotu z Luxemburga towary mają być dostarczane do magazynu przeładunkowego w (...), którego nabywca nie jest właścicielem (prawdopodobnie najmuje magazyn), natomiast w przypadku podmiotu z Niemiec towary mają być dostarczane do magazynu przeładunkowego w (...). Po rozładunku w danym magazynie przeładunkowym produkty będą składowane w nim od jednego do kilkunastu dni zanim zostaną wywiezione z kraju (...). Zatem, w sytuacji, gdy po magazynowaniu dokonany zostanie transport towarów poza granice Polski do innego kraju UE (według informacji podanych przez Wnioskodawcę – wywóz ten nastąpi w terminie do 10 dni od otrzymania produktu przez nabywcę), a Wnioskodawca otrzyma dokumenty potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, uprawniające do zastosowania 0% stawki podatku, (tj. spełniony zostanie warunek określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, potwierdzający dostarczenie towaru do odbiorcy w innym kraju UE), wówczas Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanych dostaw wewnątrzwspólnotowych”.

Reasumując, przemieszczenie towaru rozumiane jako jego transport rozpoczynający się w Polsce i kończący się w Wielkiej Brytanii włącznie z przerwą logistyczną na magazynowanie towaru w Belgii należy ocenić jako jeden i nieprzerwany transport wykonywany w ramach pojedynczej transakcji (czynności).

W dalszej kolejności konieczne jest dla ustalenia skutków w VAT takiego przemieszczenia towaru będzie określenie jakiego rodzaju czynność będąca potencjalnie przedmiotem opodatkowania wystąpi.

Charakter transakcji

Niewątpliwie w omawianym przypadku następuje przemieszczenie towaru z terytorium kraju poza terytorium UE – do Wielkiej Brytanii. Stąd należy skutków podatkowych doszukiwać się jedynie w kontekście potencjalnego eksportu towarów. Następuje bowiem wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego.

Definicję eksportu towarów zawiera art. 2 pkt 8 VAT, zgodnie z nią przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Aby można mówić o eksporcie towarów jako o czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, konieczne byłoby zakwalifikowanie tej czynności jako dostawy.

Zgodnie z ar. 7 ust. 1 VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Analogiczną treść zawiera art. 14 Dyrektywy VAT „Dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Mając na względzie przepisy Dyrektywy, jak i ustawy VAT, dostawa towarów jest dokonana wtedy, gdy dochodzi do przeniesienia określonego prawa na nabywcę, tj. prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Przy dostawie istotą jest zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zostało zdefiniowane przez orzecznictwo – zarówno Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej), jak również sądów administracyjnych. Sądy te w wydawanych orzeczeniach podkreślają, że termin ten:

·oznacza przede wszystkim możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, czyli władania rzeczą jak właściciel, rozumiane jako przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwość dysponowania tą rzeczą (władztwo ekonomiczne), a

·nie możliwość rozporządzania, władania rzeczą w sensie prawnym (prawo własności).

Tak m.in.:

·NSA w wyroku z dnia 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1726/12: „Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. za dostawę towarów uznaje się „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”, przy czym musi mieć ona charakter odpłatny. Akcent sformułowanej definicji położony został głownie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Definicja ta jest zatem bardzo szeroka, wskazująca, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny, aspekt transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak w przypadku własności”;

·wyrok TSUE z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 Staats-secretaris van Financien v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV (orzeczenie wstępne), Rec. 1990, s. I-285: „Dostawa towarów” w rozumieniu art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby oznaczała przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym;

·TSUE w sprawie Dixons Retail pic v. Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs w wyroku z dnia 21 listopada 2013 r. o sygn. C-494/12: W istocie pojęcie dostawy towarów nie odnosi się do przeniesienia własności w formie przewidzianej we właściwych przepisach krajowych, lecz obejmuje każdą transakcję przekazania rzeczy przez stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzania tą rzeczą, jakby była ona jej właścicielem.

W związku z powyższym, skoro strony transakcji, tj. Spółka i „B” ustaliły warunki dostawy w oparciu o regułę Incoterms DDP czyli od momentu rozpoczęcia transportu w Polsce do momentu dostarczenia towaru we wskazane miejsce przez „B” w Wielkiej Brytanii – towar jest cały czas we władaniu Spółki (Spółka przez ten cały czas rozporządza towarem jak właściciel). Dopiero po odprawie celnej importowej na terytorium Wielkiej Brytanii następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na „B”. Inaczej mówiąc do dostawy towaru dochodzi na terytorium Wielkiej Brytanii – czyli poza UE, dostawa opodatkowana według regulacji prawa brytyjskiego a nie unijnego systemu podatku VAT.

Powyższe implikuje następujące wnioski:

1.Do dostawy towaru doszło dopiero po przemieszczeniu towaru do państwa trzeciego (UK) a zatem transakcja taka będzie poza opodatkowaniem VAT. Nie wystąpi bowiem dostawa towaru – nie można bowiem dokonać dostawy na rzecz „samego siebie” w ramach eksportu towarów. Skoro nie ma dostawy towaru to nie wystąpi także eksport towaru w rozumieniu podatku VAT. W odniesieniu do eksportu ustawodawca nie przewidział przepisu analogicznego do art. 13 ust. 3 VAT, który nakazywałby rozpoznanie eksportu w przypadku przemieszczenia towarów poza granice UE w ramach własnego przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje organów podatkowych wydane w podobnych sprawach, przykładowo:

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2025 r., sygn. nr 0113-KDIPT1-2.4012.1040.2024.2.MC;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2021 r., sygn. nr 0114-KDIP1-2.4012.175.2021.2.RM;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. nr 0115-KDIT1-3.4012.347.2018.2.AT;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 września 2024 r., sygn. nr 0112-KDIL1-3.4012.365.2024.2.KK;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2024 r., sygn. nr 0113-KDIPT1-2.4012.674.2024.1.MC;

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2017 r., sygn. nr 0114-KDIP1-2.4012.328.2017.1.KT;

·interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. nr IPPP3/4512-935/15-2/IG.

2.Skoro tak oceniane przemieszczenie towarów nalężących do Spółki nie stanowi eksportu stanowi jedynie wewnętrzne przesuniecie towarów z Polski do Wielkiej Brytanii. Niewątpliwie w dalszym ciągu ma nieprzerwany, ciągły charakter i powinno być oceniane jako jedno przemieszczenie rozpoczynające się w Polsce i kończące w Wielkiej Brytanii. Ciągłość transportu jest kategorią obiektywną nie uzależnioną od rodzaju czynności podlegającej opodatkowaniu VAT lub niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie w ocenie Spółki, jeżeli ma miejsce jedno i nieprzerwane (w warunkach zachowanej ciągłości transportu) przemieszczenie towarów nalężących do Spółki nie znajdzie zastosowania art. 13 ust. 4 pkt 4 VAT. Zgodnie z nim przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika.

Po pierwsze ma miejsce tylko jedno przemieszczenie towarów – rozumiane jako takie, w którym zachodzi ciągłość transportu i ma nieprzerwany charakter – z Polski do Wielkiej Brytanii. Przez to nie zachodzi wewnątrzunijne przemieszczenie w rozumieniu tego przepisu a zatem odpada podstawa prawna do stosowania tej regulacji.

Po drugie po tym przemieszczeniu nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu VAT. Wobec czego w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 13 ust. 4 pkt 4 VAT.

3.Do dostawy towaru doszło poza terytorium UE (poza terytorium kraju) – transakcja taka będzie stanowiła, głównie dla celów raportowania i rozliczenia w polskim rozliczaniu podatku VAT tzw. dostawę towarów poza terytorium kraju.

Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki, w opisanym stanie faktycznym dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Spółki z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii. Czynność ta nie stanowi eksportu towarów ani dostawy towarów – tym samym w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Jednocześnie Spółka dla celów raportowania i rozliczenia w Polsce będzie zobowiązana do wykazania jako dostawy towarów poza terytorium kraju, w związku z dostawą towarów mającą miejsce po odprawie celnej importowej w Wielkiej Brytanii.

Ad 2.

Polski podatek od towarów i usług jest daniną terytorialną. Oznacza to, że opodatkowane są nim wyłącznie te czynności, których miejsce świadczenia, zdefiniowane wg prawa podatkowego, znajduje się w kraju. Nadmienić należy, że fakt, iż miejsce opodatkowania nie znajduje się w Polsce nie przesądza o braku obowiązku prezentacji czynności w JPK_VAT (części deklaracyjnej jak i ewidencyjnej).

Zgodnie bowiem z obowiązującymi obecnie przepisami wykonawczymi, w każdym przypadku sprzedaży zagranicznej, bez względu na to, czy polski podatnik jest zarejestrowany w danym państwie czy nie, jak również czy jest to państwo członkowskie czy trzecie, jeżeli w odniesieniu do danej transakcji podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia VAT naliczonego w trybie art. 86 ust. 8 VAT, konieczne jest zaprezentowanie sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu w polskim JPK. Obowiązek taki wynika z § 4 pkt 1 lit. b), § 10 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988) w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Nie ulega wątpliwości, że gdyby sprzedaż towarów wysyłanych do państw trzecich odbywała się w Polsce, przysługiwałoby Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów materiałów/towarów związanych z działalnością gospodarczą Spółki. Nabyte towary (czy to na terytorium kraju czy to w ramach importu) byłyby przez Spółkę wykorzystywane do czynności opodatkowanych na terytorium kraju (np. sprzedaż lokalnym kontrahentom lub zużycie w ramach świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT).

Zgodnie z Broszurą informacyjną dot. struktury JPK_VAT z deklaracją [JPK_V7M(2), JPK_V7K(2)] (adres: https://www.gov.pl/attachment/d503c474-e8e5-4b95-ac7a-60db69fd6374). W JPK_VAT transakcje takie należy wykazywać w polu K_11 części ewidencyjnej oraz uwzględniać w polu P_11 części deklaracyjnej pliku JPK_VAT (jako sprzedaż poza terytorium kraju).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, czy przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską, lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii stanowi tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Natomiast eksport pośredni ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy).

Zatem, aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

a)musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

b)towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

c)wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zatem dla uznania danej czynności za eksport towarów niezbędne jest dokonanie dostawy towarów, czyli przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, oraz w wyniku tej dostawy wysłanie lub transport towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Niezaistnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 2 pkt 8 ustawy powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy), towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego. Przy czym, nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Jak wyżej wskazano, aby wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej mógł być uznany za eksport towarów, w ramach danej transakcji musi nastąpić dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, tj. musi nastąpić przeniesienie – z dostawcy na nabywcę – prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a w konsekwencji dokonanej dostawy musi nastąpić wywóz towarów z kraju poza terytorium Unii Europejskiej, który zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny.

Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonywała i dokonuje dostaw towarów na rzecz odbiorcy z siedzibą Wielkiej Brytanii (dalej także jako „UK”) „B” (dalej jako „B”) będącym podatnikiem VAT.

Spółka na mocy decyzji belgijskiej administracji podatkowej była zwolniona z obowiązku rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Belgii na podstawie lokalnych przepisów. Zwolnienie to przysługiwało w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1)towary miały być przewożone przez Spółkę (lub dla Spółki) z Polski (lub z innego państwa członkowskiego UE) do Belgii;

2)wewnątrzwspólnotowe nabycie miało odbywać się w celu dalszej dostawy, która zgodnie z art. 39bis Kodeksu Podatku VAT zwolniona jest z podatku;

3)towary miały być magazynowane w Belgii jedynie tymczasowo, tzn. przez maksymalny okres 3 miesięcy;

4)towary nie mogły być poddawane w Belgii żadnej obróbce i zmianie (z wyjątkiem standardowego opakowania, oklejania lub etykietowania); nabyte towary zatem identyczne z dostarczonymi towarami;

5)jedynym klientem w Wielkiej Brytanii, do którego miały zostać dostarczone towary, miał być podatnik nabywający je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

6)wszystkie strony musiały być w stanie wystarczająco potwierdzić skuteczny transport wszystkich towarów, zarówno z państwa nadawcy (tu: Polska) do Belgii, jak i z Belgii do Wielkiej Brytanii;

7)spółka belgijska powinna była prowadzić szczegółową księgowość, umożliwiającą administracji identyfikację i śledzenie towarów dla danego producenta i dystrybutora (w tym Spółki), z uwzględnieniem miejsca magazynowania, daty przybycia i odjazdu. Bezsprzecznie stwierdzone powinno być również pochodzenie towarów oraz ich przepływ z państwa nadawcy do miejsca magazynowania oraz do miejsca docelowego;

8)europejscy producenci i dystrybutorzy, w tym Spółka, nie mogli wykonywać w Belgii żadnych innych opodatkowanych czynności, innych niż przedmiot wydanej decyzji o zwolnieniu z obowiązku rejestracji.

Powyższe warunki Spółka spełnia także obecnie.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Spółką a „B”, Spółka zobowiązana jest do utrzymania określonego w umowie poziomu zatowarowania magazynu znajdującego się na terytorium Belgii. Magazyn w Belgii jest obsługiwany przez belgijską spółkę „C” specjalizującą się w świadczeniu usług logistycznych. Towary Spółki znajdują się w magazynie belgijskiej spółki przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Towary nie są poddawane w magazynie żadnej obróbce czy zmianom. Możliwe jest co najwyżej ich opakowywanie, oklejanie czy etykietowanie. Transport towarów do Belgii realizowany i organizowany jest przez Spółkę. Za magazynowanie towaru Spółka jest obciążana przez belgijskiego operatora logistycznego „C”.

Operator logistyczny w Belgii wydaje towar „B” na podstawie danych z systemu, do którego dostęp ma także Spółka. Za pośrednictwem tego systemu, „B” informuje „C” (a tym samym także Spółkę), o zamiarze pobrania z magazynu określonej ilości towaru. W tym samym dniu (lub najpóźniej w dniu następnym) realizowany jest transport towarów z Belgii do Wielkiej Brytanii. „C” organizuje transport z Belgii do Wielkiej Brytanii i obciąża kosztami tego transportu Spółkę. „C” przekazuje Spółce raporty w pliku (...), z których wynika, jakie towary dotyczące konkretnego zamówienia w jakim dniu zostały wywiezione z magazynu w Belgii. Uzyskany raport stanowi podstawę do wystawienia przez Spółkę faktury na rzecz „B”.

Po uzyskaniu powyższych informacji Spółka organizuje kolejny transport towarów do Belgii w celu wywiązania się ze swojego zobowiązania do utrzymania określonego poziomu zatowarowania magazynu.

Ww. transakcje z „B” są realizowane w oparciu o warunki Incoterms DDP.

Belgijski operator logistyczny „C” oprócz organizacji transportu na rzecz Spółki z Belgii do UK organizuje także odprawę celną importową na terenie UK. Zatem „C” obciąża Spółkę nie tylko za magazynowanie w Belgii i realizację dostaw, lecz również za obsługę celną. Spółka pełni również rolę importera w Wielkiej Brytanii i jest tam zarejestrowana dla celów VAT. Sprzedaż na rzecz „B” jest opodatkowana brytyjskim podatkiem od wartości dodanej (na fakturach sprzedażowych widnieje brytyjski numer identyfikacji podatkowej i brytyjski podatek VAT).

Spółka przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na „B” dopiero po odprawie celnej importowej na terytorium UK.

Gdyby sprzedaż towarów objętych przedmiotem wniosku podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski – Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z tą sprzedażą. Spółka w zakresie sprzedaży swojego asortymentu oferuje towary (produkty spożywcze) podlegające opodatkowaniu na terytorium kraju efektywną stawką VAT (nie podlegającą zwolnieniu z podatku VAT).

Spółka posiada dokumenty z, których wynika związek podatku naliczonego ze sprzedażą towarów poza terytorium kraju (tu do „B”). Są to: umowa zawarta z „B”, zamówienia sprzedaży, faktury sprzedaży do „B”, faktury zakupu towarów i usług związanych z produkcją towarów będących związanych bezpośrednio lub pośrednio ze sprzedażą do „B”. Ponadto Spółka wykorzystuje w prowadzonej działalności system MES (system realizacji produkcji), który służy do zarządzania i monitorowania procesów produkcyjnych w czasie rzeczywistym. W tym systemie Spółka jest w stanie wskazać, z których konkretnie partii danego zakupionego wcześniej surowca została wyprodukowana konkretna partia wyrobu gotowego (także ta dla „B”). Spółka jest zatem w stanie powiązać w znacznej części w sposób bezpośredni związek nabyć towarów i usług (i związanego z tym podatku naliczonego) ze sprzedażą towarów.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy przemieszczenie towarów dokonywane z terytorium Polski do Wielkiej Brytanii przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT w Polsce jako eksport towarów.

W pierwszej kolejności uznać należy, że transport towarów do Wielkiej Brytanii pomimo magazynowania go w magazynie w Belgii, ma nieprzerwany charakter. Wskazali Państwo, że towary znajdują się w magazynie belgijskiej spółki przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Towary nie są poddawane w magazynie żadnej obróbce czy zmianom. Możliwe jest co najwyżej ich opakowywanie, oklejanie czy etykietowanie. Zatem uznać należy, że pomimo, że dostawa ta ma nietypowy rozciągnięty w czasie przebieg, to stanowi ona jedną dostawę zakończoną na terytorium Wielkiej Brytanii.

Ponadto, z okoliczności sprawy wynika, że dopiero po dokonaniu importu na terenie Wielkiej Brytanii, dokonujecie Państwo sprzedaży towaru na rzecz „B”. Wskazali Państwo, że Spółka przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na „B” dopiero po odprawie celnej importowej na terytorium UK. Zatem wywóz towaru z Polski poza terytorium Unii Europejskiej nie nastąpi w wyniku transakcji dostawy towarów, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Towar do momentu sprzedaży należy do Państwa, natomiast sprzedaż ta (tj. dostawa towaru, z którą wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), następuje – zgodnie z warunkami transakcji ustalonymi z nabywcą z Wielkiej Brytanii – na terytorium Wielkiej Brytanii. Zatem, pomimo, że towar jest wywożony z Polski na terytorium państwa trzeciego (Wielkiej Brytanii) i wywóz ten potwierdzony jest przez właściwy organ celny, analizowana transakcja nie będzie stanowiła dla Państwa eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy – ponieważ w tym konkretnym przypadku, wywóz poza terytorium Unii Europejskiej, nie nastąpi w wyniku przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na Państwa kontrahenta, tj. „B”.

Tym samym, przemieszczenie towarów dokonywane przez Państwa z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce, jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta Spółki na terytorium Wielkiej Brytanii po dokonaniu odprawy celnej powinna być wykazana w JPK_VAT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Z treści art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Wskazane warunki dotyczące skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług odzwierciedlają zapisy art. 168 i art. 169 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, ze zm.).

Zgodnie z art. 169 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, poza prawem do odliczenia, o którym mowa w art. 168, podatnik ma prawo do odliczenia VAT określonego w tym artykule, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do następujących celów: transakcji podatnika, innych niż te, które są zwolnione zgodnie z art. 284, związanych z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, dokonywanych poza terytorium państwa członkowskiego, w którym podatek jest należny lub został zapłacony, w odniesieniu do których VAT podlegałby odliczeniu, gdyby transakcje te miały miejsce na terytorium tego państwa członkowskiego.

Regulacja ta rozszerza prawo podatnika do dokonywania odliczeń wyłącznie podatku związanego z działalnością opodatkowaną podatnika, wyrażoną w art. 168, o prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych następnie w takich transakcjach podatnika, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT w kraju nabycia (kraju odliczenia podatku naliczonego). Transakcjami, które nie podlegają opodatkowaniu w kraju nabycia, mogą być zarówno czynności wykonane za granicą w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą, jak i czynności wykonane w ramach działalności prowadzonej w kraju zakupu, w stosunku do których za miejsce powstania obowiązku podatkowego uważana jest zagranica.

Podkreślić również należy, że ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:

W świetle art. 99 ust. 11c ustawy:

Według art. 109 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Elementy JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:

Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż, która ma miejsce poza terytorium kraju.

W pkt I załącznika „Objaśnienia do deklaracji” wskazano w pkt 4.1., że w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Odnosząc się do kwestii sposobu wykazania w JPK_VAT sprzedaży towarów na rzecz „B” z Wielkiej Brytanii, wskazać należy, że w deklaracji i ewidencji JPK_V7M przewidziano dwa pola, w których wykazuje się sprzedaż opodatkowaną poza terytorium kraju, tj. K_11 i P_11.

W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju. W polu tym podaje się wartość netto dostaw towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w każdym przypadku, gdy w odniesieniu do nich przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Natomiast w polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.

W okolicznościach analizowanej sprawy – jak wyżej wskazano – przemieszczenie towarów dokonywane przez Państwa z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju (tj. w Polsce), jako eksport towarów. Ponadto podali Państwo, że:

-są zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT,

-gdyby sprzedaż towarów objętych przedmiotem wniosku podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski – przysługiwałoby Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych ze sprzedażą towarów do „B”, w zakresie sprzedaży swojego asortymentu oferują Państwo towary (produkty spożywcze) podlegające opodatkowaniu na terytorium kraju efektywną stawką VAT (nie podlegającą zwolnieniu z podatku VAT),

-posiadają Państwo dokumenty z, których wynika związek podatku naliczonego ze sprzedażą towarów poza terytorium kraju (do „B”).

Zatem, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług związanych ze sprzedażą towarów na terytorium Wielkiej Brytanii.

Mając zatem na uwadze powyższe uznać należy, że w okolicznościach analizowanej sprawy, mają Państwo obowiązek wykazania sprzedaży na rzecz „B” (klienta z Wielkiej Brytanii), w JPK_VAT, jako dostawy towarów poza terytorium kraju w polu K_11 (część ewidencyjna) oraz P_11 (część deklaracyjna) pliku JPK_V7M.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „ PPSA” ).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.