Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.700.2025.2.MG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·braku uznania za podatnika podatku VAT z tytułu realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz braku prawa do zwrotu podatku VAT w zakresie wydatków związanych z realizacją Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo pismem z 1 grudnia 2025 r. (wpływ 1 grudnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Województwo A (dalej: „Województwo”, „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego powołaną do realizacji zadań publicznych o charakterze wojewódzkim.

Podstawą prawną działania Wnioskodawcy jest ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. Na zasadach przewidzianych w ustawach Województwo tworzy, zarządza i nadzoruje wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne.

W dniu (...) grudnia 2024 r. Zarząd Dróg (...) będący samorządową jednostką organizacyjną Wnioskodawcy w imieniu Województwa A złożył wniosek o dofinansowanie w ramach Programu Fundusze Europejskie dla A 2021-2027 na następujące inwestycje drogowe zwane dalej jako: „Inwestycje”.

Każda z inwestycji będzie oddzielnie nazywana w dalszej części wniosku jako „Projekt nr 1”, „Projekt nr 2” itd. według nadawanych im w śródtytułach definicji.

1.(...), dalej również jako „Projekt nr 1”.

W dniu (...) czerwca 2025 r., zgodnie z Uchwałą nr (...) Zarządu Województwa A, projekt uzyskał dofinansowanie w ramach Priorytetu (...), Programu Fundusze Europejskie dla A 2021-2027.

Przedmiotem inwestycji jest (...).

Celem głównym tej inwestycji jest zapewnienie niezbędnych połączeń (...) oraz zapewnienie niezbędnych, nieodpłatnych połączeń do terenów inwestycyjnych, centrów logistycznych.

W kontekście Gminy (...), a także w szerszym zakresie w regionie, takie połączenia mają istotne znaczenie zarówno dla mobilności ludzi, jak i efektywności transportu towarów.

Dzięki budowie (...) zwiększy się dostępność drogowa regionu oraz ma również dojść do poprawy bezpieczeństwa wszystkich użytkowników ruchu. Dodatkowo przyczyni się to do znaczących korzyści społecznych, ekonomicznych i środowiskowych oraz wpłynie pozytywnie na funkcjonalność układu drogowego. Dzięki realizacji inwestycji skróceniu ulegnie czas przejazdu, poprawi się komfort podróżowania i bezpieczeństwa użytkowników ruchu co wpłynie pozytywnie na mobilność mieszkańców.

Budową (...) zainteresowane są następujące grupy docelowe inwestycji:

1)użytkownicy dróg;

2)mieszkańcy gmin (...);

3)inwestorzy krajowi i zagraniczni.

Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

W ramach inwestycji Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów z udostępnienia kanału technologicznego. Budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Kanał będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

Ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywać się będzie na podstawie decyzji administracyjnej.

Taki bowiem kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Stosownie do treści art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych, decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1)imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2)lokalizację kanału technologicznego;

3)zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4)planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5)wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Zgodnie z art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Stosownie do brzmienia art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

2.(...) dalej również jako „Projekt nr 2”.

(...). Przedmiotowa Inwestycja zlokalizowana będzie (...).

Celem realizacji Inwestycji jest:

1.Usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego (...). (...).

2.Zwiększenie bezpieczeństwa ustawy o drogach publicznych. (...).

3.Poprawa jakości życia mieszkańców ustawy o drogach publicznych. (...).

Inwestycja rozwiąże istotne problemy mieszkańców regionu, w tym w szczególności społeczności zamieszkującej gminę (...), a także innych (...), w szczególności turystów i przedsiębiorców.

Budową (...) zainteresowane są następujące grupy docelowe inwestycji:

1)użytkownicy dróg,

2)mieszkańcy gminy (...),

3)inwestorzy krajowi i zagraniczni.

Przedmiotowa inwestycja przyczyni się do polepszenia warunków życia mieszkańców, wspomoże zrównoważony rozwój Gminy (...). Jest zgodna z celami Województwa, dążącymi do zapewnienia przestrzennej, gospodarczej i społecznej spójności regionu.

Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna.

Za przejazd (...) nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

W ramach inwestycji Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów z udostępnienia kanału technologicznego. Budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Kanał będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

Ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywać się będzie na podstawie decyzji administracyjnej.

Taki bowiem kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Stosownie do treści art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych, decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1)imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2)lokalizację kanału technologicznego;

3)zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4)planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5)wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Zgodnie z art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Stosownie do brzmienia art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

3.(...) dalej również jako „Projekt nr 3”.

(...). Przedmiotowa inwestycja zlokalizowana będzie (...).

Celem realizacji inwestycji jest:

1)usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego (...);

2)zwiększenie bezpieczeństwa – (...);

3)poprawa jakości życia mieszkańców – (...).

Inwestycja rozwiąże istotne problemy mieszkańców regionu, w tym w szczególności społeczności zamieszkującej (...), a także innych użytkowników (...), w szczególności turystów i przedsiębiorców.

Budową (...) zainteresowane są następujące grupy docelowe inwestycji:

1)użytkownicy dróg,

2)mieszkańcy gminy (...),

3)inwestorzy krajowi i zagraniczni.

Ta inwestycja przyczyni się do polepszenia warunków życia mieszkańców, wspomoże zrównoważony rozwój gminy (...). Jest zgodna z celami Województwa A, dążącymi do zapewnienia przestrzennej, gospodarczej i społecznej spójności regionu.

Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

W ramach inwestycji Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów z udostępnienia kanału technologicznego. Budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Kanał będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

Ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywać się będzie na podstawie decyzji administracyjnej.

Taki bowiem kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Stosownie do treści art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych, decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1)imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2)lokalizację kanału technologicznego;

3)zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4)planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5)wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Zgodnie z art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Stosownie do brzmienia art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

4.(...) dalej również jako „Projekt nr 4”.

(...).

Inwestycja obejmuje (...).

Celem inwestycji jest poprawa dostępności transportowej gminy (...), zwiększenie przepustowości drogi (...) oraz zapewnienie bezpiecznych i komfortowych warunków ruchu dla użytkowników drogi, w tym pieszych i rowerzystów. Realizacja inwestycji przyczyni się także do wzmocnienia spójności terytorialnej regionu oraz lepszej integracji z układem dróg powiatowych i gminnych.

(...).

Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

W ramach inwestycji Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów z udostępnienia kanału technologicznego. Budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Kanał będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

Ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywać się będzie na podstawie decyzji administracyjnej.

Taki bowiem kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Stosownie do treści art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych, decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1)imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2)lokalizację kanału technologicznego;

3)zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4)planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5)wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Zgodnie z art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Stosownie do brzmienia art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie skutków realizacji przedmiotowych Inwestycji na gruncie ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca zdecydował się wystąpić z niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Dyrektora KIS.

Uzupełnienie stanu faktycznego

1.Województwo A jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – NIP: (...).

2.Dokładne nazwy projektów, w ramach których otrzymane zostanie dofinansowanie z Programu Fundusze Europejskie dla A 2021-2027, brzmią:

1)Projekt nr 1: (...),

2)Projekt nr 2: (...),

3)Projekt nr 3: (...),

4)Projekt nr 4: (...).

3.Realizacja projektów wymienionych w odpowiedzi Wnioskodawcy na pytanie nr 2 stanowią przejaw wykonywania przez Województwo (ZDW) swojego zadania, jakim jest wymienione w art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 581 z późn. zm.) zadanie w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W myśl art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889), do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora. ZDW stosownie do art. 19 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg (...) – zarząd województwa.

Dodatkowo w związku z zadanym pytaniem Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie ze statutem ZDW (§ 2 ust. 1): „Zarząd Dróg (...) jest jednostką budżetową, finansowaną przez Samorząd Województwa A, jako samorządowa jednostka organizacyjna wykonującą zadania w zakresie planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony tych dróg, na podstawie ustawy o drogach publicznych”.

Powyższe informacje zawierają odpowiedź na pytanie zadane przez tut. Organ, przy czym Wnioskodawca nie przesądza, że Wnioskodawca działa w ramach wyłączenia z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Tut. Organ sam winien dokonać w tym zakresie oceny w ramach oceny stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

4.Zarząd Dróg (...) („ZDW”) to jednostka budżetowa. Nie jest to zakład budżetowy.

5.Zarząd Dróg (...) jest jednostką organizacyjną Województwa A podlegającą scentralizowanemu systemowi rozliczeń VAT, w ramach podatnika jakim jest Województwo A.

6.Województwo A jest beneficjentem Projektów, które zostały wymienione w odpowiedzi na pytanie nr 2.

7.Województwo A będzie właścicielem powstałej na skutek realizacji projektów infrastruktury.

8.Na pytanie o treści „Czy przystępując do realizacji opisanego we wniosku zadania inwestycyjnego Województwo działało z zamiarem wykorzystywania któregokolwiek z jego elementów w szczególności kanału technologicznego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”, wskazali Państwo, że: „Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytanie wskazuje, iż przystępując do realizacji opisanego we wniosku zadania inwestycyjnego (tzn. wymienionych we wniosku projektów) był świadom, że jego realizacja będzie się wiązała z opisanym we wniosku udostępnianiem kanału technologicznego. Skutki wykonania projektu były ZDW znane.

Jak bowiem wskazano w części faktycznej wniosku: Budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Kanał będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

Ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywać się będzie na podstawie decyzji administracyjnej.

Taki bowiem kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

Stosownie do treści art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1)imię I nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2)lokalizację kanału technologicznego;

3)zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4)planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5)wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Zgodnie z art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Stosownie do brzmienia art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

Z uwagi zatem na to, że budowa i udostępnianie kanału technologicznego wynikają z przepisów obowiązującego prawa, niemożliwym było, aby Wnioskodawca przystępując do realizacji opisanego we wniosku zadania inwestycyjnego nie był świadom, iż jego realizacja będzie prowadziła do budowy i w przyszłości również udostępniania kanału technologicznego. ZDW – jako podmiot działający na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889) – zna te przepisy i tym samym był świadom tego, jakie będą skutki wykonania Projektów. W szczególności wiedział, jakie obowiązki będą na nim ciążyły w zakresie powstałych kanałów technologicznych.

Wnioskodawca nie przesądza jednak samodzielnie, czy budowa kanału technologicznego w ramach prowadzonej inwestycji oraz jego późniejsze udostępnianie stanowią przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 z późn. zm.) (dalej: „ustawa o VAT”), bowiem powinno to zostać ocenione samodzielnie przez tut. Organ w ramach subsumpcji dokonywanej w celu odpowiedzi na pytanie zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia części faktycznej wniosku, a nie jego części prawnej. Stąd Wnioskodawca, kierując się przyjętym podziałem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na jego część faktyczną i część prawną, nie przesądza czy świadomość Województwa na etapie przystępowania do realizacji projektów, że w wyniku ich realizacji powstaną kanały technologiczne, które będą w przyszłości odpłatnie udostępniane, świadczy o działaniu w ramach sfery działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT.

Powyższe twierdzenie Wnioskodawcy wzmacnia fakt, że tut. Organ w przytoczonym pytaniu nr 8 bezpośrednio odwołał się do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zadane pytanie odnosi się więc nie do faktów, lecz do ich prawnej oceny. Temu służy inna część wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, aniżeli jego część faktyczna.

Warto nadmienić, że Wnioskodawca w pytaniu nr 1 wniosku zapytał bezpośrednio właśnie o kwestię interpretacji art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT. Do tego bowiem właśnie sprowadza się działanie w charakterze podatnika VAT. W efekcie, gdyby Wnioskodawca samodzielnie przesądził daną kwestię w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu, to nie osiągnąłby celu, dla którego wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego. Jednym z tych celów – wyrażonym w pytaniu nr 1 – było bowiem właśnie uzyskanie wiedzy o tym, czy Wnioskodawca w ramach projektu będzie działał w charakterze podatnika VAT, tj. w sferze działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT.

Wnioskodawcy bardzo zależy natomiast na tym, aby uzyskać kompletną interpretację, w ramach której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podda swej ocenie również tę kwestię. Wnioskodawca chce mieć bowiem pewność, że prawidłowo będzie się wywiązywać ze swych obowiązków na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym świadomość Wnioskodawcy o budowie kanału technologicznego oraz o jego przyszłym odpłatnym udostępnianiu w kontekście zastosowania art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinna zostać samodzielnie oceniona przez tut. Organ w ramach subsumpcji stanu faktycznego pod przepis ustawy podatkowej. To znaczy tut. Organ musi ocenić, czy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ma zastosowanie do aktywności Wnioskodawcy w ramach odpowiedzi na pytanie nr 1 wniosku.

9.Faktury dokumentujące zakup usług i dostawę towarów związane z realizacją ww. Projektów będą wystawiane w następujący sposób:

NABYWCA:

Województwo A

(...)

NIP: (...)

ODBIORCA:

Zarząd Dróg (...)

10.Na pytanie o treści „Czy ewentualne wprowadzenia do kanału technologicznego elementów infrastruktury stron trzecich odbywa się/odbywać się będzie wyłącznie na podstawie decyzji administracyjnej? Jeśli nie, to należy wskazać: (…)”, wskazali Państwo, że:

1)dla Projekt nr 1: (...) udostępnienie kanału będzie się odbywało na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej w oparciu o art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Zgodnie z powołanym przepisem, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału. W art. 39 ust. 7ad powołanej ustawy wskazano, iż do decyzji, o której mowa w ust. 7, stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 180 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów o milczącym załatwieniu sprawy;

2)dla Projekt nr 2 : (...) udostępnienie kanału będzie się odbywało na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej w oparciu o art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Zgodnie z powołanym przepisem, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału. W art. 39 ust. 7ad powołanej ustawy wskazano, iż do decyzji, o której mowa w ust. 7, stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 180 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów o milczącym załatwieniu sprawy;

3)dla Projekt nr 3 : (...) udostępnienie kanału będzie się odbywało na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej w oparciu o art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Zgodnie z powołanym przepisem, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału. W art. 39 ust. 7ad powołanej ustawy wskazano, iż do decyzji, o której mowa w ust. 7, stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 180 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów o milczącym załatwieniu sprawy;

4)dla Projekt nr 4: (...) udostępnienie kanału będzie się odbywało na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej w oparciu o art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Zgodnie z powołanym przepisem, zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału. W art. 39 ust. 7ad powołanej ustawy wskazano, iż do decyzji, o której mowa w ust. 7, stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 180 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów o milczącym załatwieniu sprawy.

11.Na pytanie o treści „Proszę o jednoznaczne wskazanie czy towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanych zadań inwestycyjnych związane będą z wykonywanymi przez Województwo czynnościami opodatkowanymi generującymi podatek należny? Informacji należy udzielić odrębnie dla „Projekt nr 1 ”, „Projekt nr 2”, „Projekt nr 3”, „Projekt nr 4”, wskazali Państwo, że: „Wnioskodawca wyjaśnia, że biorąc pod uwagę treść pytań postawionych przez niego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie może on udzielić odpowiedzi na tak sformułowane przez tut. Organ pytanie.

Wynika to stąd, że gdyby Wnioskodawca udzielił „jednoznacznej” odpowiedzi na to pytanie, to przesadziłby odpowiedź na pytanie nr 1 i 2, które zadał we wniosku. Wnioskodawca rozumie, iż tut. Organ musi poznać pewne okoliczności dla celów udzielenia odpowiedzi na te pytania. Niemniej jednak, okoliczności te powinny dotyczyć kwestii faktycznych, a nie ocen formułowanych na podstawie przepisów ustawy podatkowej. Zawarcie takich ocen (np. stwierdzenie, że dane czynności będą generowały podatek należny) w części faktycznej wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej powoduje, że wniosek złożony przez Województwo traci sens, bowiem to Wnioskodawca częściowo zastępuje tut. Organ w zakresie dokonywania oceny faktów.

Przykładowo, jeśli Wnioskodawca by wskazał, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanych zadań inwestycyjnych związane będą z wykonywanymi przez Województwo czynnościami opodatkowanymi generującymi podatek należny, to należałoby uznać, że działa on w charakterze podatnika VAT i przysługuje mu – choćby w części – prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jeśli Wnioskodawca wskaże odwrotnie, to należy uznać, że nie ma on prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Stąd Wnioskodawca, biorąc pod uwagę cel, dla którego złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (tj. uzyskanie odpowiedzi na swoje dwa pytania), nie chce oceniać na gruncie ustawy o VAT tego, czy wydatki nabywane w ramach realizacji projektów będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (tj. generujących podatek należny).

Wnioskodawca wskazuje jednak – zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym – że dzięki nabywanym towarom i usługom wykorzystanym do realizacji inwestycji zostaną osiągnięte następujące cele (wskazanie następuje dla każdego projektu osobno):

1)Projekt nr 1: (...):

a)celem głównym tej inwestycji jest zapewnienie niezbędnych połączeń (...) oraz zapewnienie niezbędnych, nieodpłatnych połączeń do terenów inwestycyjnych, centrów logistycznych,

b)dzięki budowie (...) zwiększy się dostępność drogowa regionu oraz ma również dojść do poprawy bezpieczeństwa wszystkich użytkowników ruchu. Dodatkowo przyczyni się to do znaczących korzyści społecznych, ekonomicznych i środowiskowych oraz wpłynie pozytywnie na funkcjonalność układu drogowego. Dzięki realizacji inwestycji skróceniu ulegnie czas przejazdu, poprawi się komfort podróżowania i bezpieczeństwa użytkowników ruchu co wpłynie pozytywnie na mobilność mieszkańców;

2)Projekt nr 2: (...):

a)usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego (...),

b)zwiększenie bezpieczeństwa – (...),

c)poprawa jakości życia mieszkańców – (...);

3)Projekt nr 3: (...):

a)usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego (...),

b)zwiększenie bezpieczeństwa – (...),

c)poprawa jakości życia mieszkańców – (...);

4)Projekt nr 4: (...):

a)celem inwestycji jest poprawa dostępności transportowej gminy (...) oraz zapewnienie bezpiecznych i komfortowych warunków ruchu dla użytkowników drogi, w tym pieszych i rowerzystów. Realizacja inwestycji przyczyni się także do wzmocnienia spójności terytorialnej regionu oraz lepszej integracji z układem dróg powiatowych i gminnych. W ramach wszystkich projektów powstaną również kanały technologiczne, które będą udostępniane odpłatnie na podstawie decyzji administracyjnej. Dotyczy to wszystkich projektów.

Wspominając o odpłatnym udostępnianiu Wnioskodawca ma na myśli, iż stosownie do art. 39 ust. 7ab pkt 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889), decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

Wedle art. 39 ust. 7g tej ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

Jak stanowi art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

Z uwagi na powyższe nabywane towary i usługi związane z realizacją projektów Wnioskodawca wykorzysta do wyżej określonych celów. Ta okoliczność w ocenie Wnioskodawcy pozwala tut. Organowi na ocenę, czy nabywane towary i usługi będą używane dla czynności generujących VAT należny, czy też nie.

Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, iż wyrażenie oceny stanowiącej odpowiedź na zadane przez tut. Organ pytanie nr 11 sprowadzałoby się nie do opisania faktów, lecz do zastosowania (subsumpcji) art. 15, art. 5 i art. 8 ustawy o VAT. Wezwanie tut. Organu dotyczy natomiast uzupełnienia części faktycznej wniosku, a nie części prawnej (tj. własnego stanowiska w sprawie)”.

12.Na pytanie o treści „Czy Województwo będzie z wykorzystaniem kanału technologicznego świadczyło usługi opodatkowane podatkiem VAT? Czy też kanał technologiczny zostanie przekazany innemu podmiotowi, który będzie świadczył usługi? Jeżeli kanał technologiczny zostanie przekazany innemu podmiotowi to proszę wskazać odpłatnie czy nieodpłatnie? Informacji należy udzielić odrębnie dla „Projekt nr 1”, „Projekt nr 2”, „Projekt nr 3”, „Projekt nr 4”, wskazali Państwo, że:

1)„Projekt nr 1: (...): Kanał technologiczny będzie przez Województwo (ZDW) udostępniany innym podmiotom na podstawie wydawanej decyzji administracyjnej. W zamian za to podmiot będzie uiszczał opłatę według stawek określonych rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego. Wydana decyzja administracyjna będzie określać zakres udostępnienia kanału technologicznego. Wynika to z art. 39 ust. 7ab ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Kanały technologiczne stanowią (za strona: https:// (…)): „ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji urządzeń infrastruktury technicznej lub linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych. Mogą one służyć zarówno do lokalizowania w nich kabli światłowodowych, będącej własnością przedsiębiorcy świadczącego usługi w zakresie dostępu do Internetu, jak również kabli linii elektroenergetycznych, stając się alternatywą dla budowania napowietrznych linii elektroenergetycznych”. Zatem będą one używane przez ich użytkowników m.in. do prowadzenia działalności w zakresie telekomunikacji. ZDW nie będzie ich używało do takiej działalności, ponieważ nie świadczy usług w zakresie telekomunikacji.

2)Projekt nr 2: (...): Kanał technologiczny będzie przez Województwo (ZDW) udostępniany innym podmiotom na podstawie wydawanej decyzji administracyjnej. W zamian za to podmiot będzie uiszczał opłatę według stawek określonych rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego. Wydana decyzja administracyjna będzie określać zakres udostępnienia kanału technologicznego. Wynika to z art. 39 ust. 7ab ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Kanały technologiczne stanowią (za stroną: https://(...)): „ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji urządzeń infrastruktury technicznej lub linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych. Mogą one służyć zarówno do lokalizowania w nich kabli światłowodowych, będącej własnością przedsiębiorcy świadczącego usługi w zakresie dostępu do Internetu, jak również kabli linii elektroenergetycznych, stając się alternatywą dla budowania napowietrznych linii elektroenergetycznych”. Zatem będą one używane przez ich użytkowników m.in. do prowadzenia działalności w zakresie telekomunikacji. ZDW nie będzie ich używało do takiej działalności, ponieważ nie świadczy usług w zakresie telekomunikacji.

3)Projekt nr 3: (...): Kanał technologiczny będzie przez Województwo (ZDW) udostępniany innym podmiotom na podstawie wydawanej decyzji administracyjnej. W zamian za to podmiot będzie uiszczał opłatę według stawek określonych rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego. Wydana decyzja administracyjna będzie określać zakres udostępnienia kanału technologicznego. Wynika to z art. 39 ust. 7ab ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Kanały technologiczne stanowią (za stroną: https://(...)): „ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji urządzeń infrastruktury technicznej lub linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych. Mogą one służyć zarówno do lokalizowania w nich kabli światłowodowych, będącej własnością przedsiębiorcy świadczącego usługi w zakresie dostępu do Internetu, jak również kabli linii elektroenergetycznych, stając się alternatywą dla budowania napowietrznych linii elektroenergetycznych”. Zatem będą one używane przez ich użytkowników m.in. do prowadzenia działalności w zakresie telekomunikacji. ZDW nie będzie ich używało do takiej działalności, ponieważ nie świadczy usług w zakresie telekomunikacji.

4)Projekt nr 4: (...): Kanał technologiczny będzie przez Województwo (ZDW) udostępniany innym podmiotom na podstawie wydawanej decyzji administracyjnej. W zamian za to podmiot będzie uiszczał opłatę według stawek określonych rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

Wydana decyzja administracyjna będzie określać zakres udostępnienia kanału technologicznego. Wynika to z art. 39 ust. 7ab ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889). Kanały technologiczne stanowią (za stroną: https://(...)): „ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji urządzeń infrastruktury technicznej lub linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych. Mogą one służyć zarówno do lokalizowania w nich kabli światłowodowych, będącej własnością przedsiębiorcy świadczącego usługi w zakresie dostępu do Internetu, jak również kabli linii elektroenergetycznych, stając się alternatywą dla budowania napowietrznych linii elektroenergetycznych’’. Zatem będą one używane przez ich użytkowników m.in. do prowadzenia działalności w zakresie telekomunikacji. ZDW nie będzie ich używało do takiej działalności, ponieważ nie świadczy usług w zakresie telekomunikacji.

W przypadku każdego Projektu w decyzji administracyjnej o udostępnieniu kanału technologicznego Wnioskodawca, będąc do tego zobowiązanym na podstawie przepisów prawa publicznego o charakterze bezwzględnie obowiązującym, naliczy adresatowi decyzji opłatę za udostępnienie. Wskaże również sposób jej uiszczenia.

Wnioskodawca wskazuje zarazem, iż w odpowiedziach na zadane przez tut. Organ pytania nie przesądzał kwestii oceny prawnej przedstawionych przez niego faktów w świetle przepisów ustawy podatkowej, albowiem zależy mu na tym, aby wydana interpretacja indywidualna faktycznie wyjaśniała jego wątpliwości w zakresie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz miała dla niego rzeczywistą moc ochronną. W takim celu Wnioskodawca składał wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Ponadto Wnioskodawca uważa, iż to przede wszystkim tut. Organ, z uwagi na posiadane kompetencje, powinien przesądzać kwestie prawne objęte częścią faktyczną wniosku.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w ramach realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie będzie działać w charakterze podatnika VAT?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zakresie wydatków związanych z realizacją Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4, opisanych w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie posiadać prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie będzie przysługiwać mu zwrot VAT w jakiejkolwiek formie?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie będzie działać w charakterze podatnika VAT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie wydatków związanych z realizacją Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4, opisanych w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie posiadać prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie będzie przysługiwać mu zwrot VAT w jakiejkolwiek formie.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy.

Ad 1.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak jednak wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Tym samym, zgodnie z przepisami ustawy o VAT organ władzy publicznej nie działa jako podatnik w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy jednak wskazać, że Dyrektywa VAT nieco inaczej przedstawia uznanie organów władzy publicznej za podatników VAT.

Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 Dyrektywy VAT, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, art. 15 ust. 6 ustawy o VAT powinien być interpretowany łącznie z powołanym art. 13 ust. 1 dyrektywy VAT.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, przedmiotem Inwestycji realizowanych przez Województwo będzie budowa oraz rozbudowa dróg publicznych. Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż działając w zakresie tych Inwestycji, działa w sposób władczy – w charakterze organu władzy publicznej, a niejako podatnik VAT.

Wnioskodawca w ramach planowanych Inwestycji będzie wykonywał swoje zadania publiczne. Wynika to bezpośrednio z art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa, zgodnie z którym, samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Drogi te będą służyć spełnianiu potrzeb publicznych, bowiem może z nich korzystać każdy obywatel. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zauważyć, że nie będzie pobierał żadnych opłat związanych z korzystaniem z mającej powstać w przyszłości infrastruktury.

Ponadto, Wnioskodawca będzie pobierał opłaty jedynie od udostępnienia kanału technologicznego na podstawie decyzji administracyjnej, a nie na podstawie umowy cywilnoprawnej. W konsekwencji, realizowane przez niego zadania, w tym również pobierane opłaty będą miały charakter publicznoprawny i wiązać się będą z działaniem Województwa jako organu władzy publicznej, a nie jako podatnika prowadzącego samodzielną działalność gospodarcza.

Przez wzgląd na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy w ramach przedmiotowych Inwestycji, nie będzie on działał w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany.

Ponadto wykluczenie Wnioskodawcy z kategorii podatników VAT nie doprowadzi w opisanej sprawie do zakłócenia warunków konkurencji, gdyż inwestycje w zakresie dróg publicznych należą do wyłącznej kompetencji władczych organów publicznych, a w zakresie dróg publicznych nie sposób odnaleźć rynek konkurencyjny względem działalności (zadań publicznych) prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Na potwierdzenie powyższych rozważań warto przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2023 r. (sygn. akt: I FSK1981/22), w którym NSA jasno wskazał, że skoro budowa i przebudowa dróg publicznych odbywa się w ramach władztwa publicznego gminy, a droga publiczna ze swojej istoty zaspokaja zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej i z tytułu jej wykorzystywania nie wiążą się żadne opodatkowane podatkiem od towarów i usług opłaty należne od członków tej wspólnoty, gmina, realizując inwestycje dróg publicznych, nie działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.).

Oprócz powyższego zdaniem Województwa należy również przytoczyć wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2021 r. (sygn. akt: I FSK 146/20), w którym NSA zauważył, że:

Podkreślono, że podejmując decyzję o wyznaczeniu i budowie drogi gminnej, gmina wykorzystuje instrumenty właściwe dla organu władzy publicznej, a także, że drogi gminne niezależnie od miejsca ich usytuowania służą zasadniczo lokalnym potrzebom i może z nich korzystać każdy. Nabywca działki budowlanej nie posiada roszczenia o budowę drogi gminnej przebiegającej w pobliżu jego posesji, zaś spowodowaną jego inwestycją przebudowę lub budowę drogi gmina realizuje jako swój obowiązek i finansuje z własnych środków. Tak więc budowa przez gminę, będących drogami gminnymi, dróg dojazdowych do działek będących przedmiotem przez gminę sprzedaży nie oznacza, że budowa tych dróg nastąpi w ramach prowadzonej przez gminę działalności gospodarczej (poza działalnością gminy jako organu władzy publicznej). Podjęcie przez Gminę decyzji o budowie dróg gminnych w określonej lokalizacji co do zasady jest działaniem racjonalnym, motywowanym określonymi względami, co jednak pozostaje bez wpływu tak na charakter drogi gminnej jako drogi publicznej i zakres korzystania z niej przez mieszkańców (każdego), jak również na konieczność wypełnienia technicznych i prawnych, wymogów koniecznych do powstania drogi gminnej (tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z 27 maja 2019 r. sygn. akt I FSK 577/17). Podobnie również NSA w wyroku z dnia 25 października 2024 r. sygn. I FSK 230/21, w której stwierdzone zostało, że skoro budowa i przebudowa dróg publicznych odbywa się w ramach władztwa publicznego gminy, a droga publiczna ze swojej istoty zaspokaja zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej i z tytułu jej wykorzystywania nie wiążą się żadne opodatkowane VAT opłaty należne od członków tej wspólnoty – gmina realizując inwestycje dróg publicznych nie działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 uptu.

W bardzo podobnej sprawie pozytywne stanowisko wyraził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2024 r. znak: 0114-KDIP4-2.4012.277.2024.1 .WH, w której stwierdził, że w konsekwencji, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że realizując powyższe projekty polegające na budowie oraz rozbudowie dróg nie będą działali Państwo jako podatnik podatku VAT. Należy podkreślić, że realizacja projektów odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, gdyż realizacja zadań wynikających z projektów dotyczących budowy i rozbudowy dróg stanowi czynności mieszczące się w ramach Państwa zadań własnych. Ponadto z wniosku nie wynika, aby w ramach realizacji projektów wykonywali Państwo czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Nie będą realizować Państwo projektów w celach komercyjnych rozumianych jako chęć uzyskania dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu VAT) lub zwiększenia dochodów opodatkowanych VAT. Głównym celem inwestycji będzie stworzenie lepszej jakości połączeń do europejskiej sieci transportowej ((...)), ważnych węzłów logistycznych (przejść granicznych, terminali intermodalnych, węzłów kolejowych), a także ułatwienie przewozów publicznego transportu zbiorowego. Tym samym realizując projekty, o których mowa we wniosku, dotyczące budowy i rozbudowy dróg nie będą Państwo występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie będą Państwo działać jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi również do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie w ramach realizacji projektów opisanych w zdarzeniu przyszłym nie będą Państwo wykonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazano powyżej celem realizowanych projektów będzie budowa oraz rozbudowa dróg. Przyszła infrastruktura drogowa będzie nieodpłatnie udostępniana do korzystania a zatem nie będą Państwo pobierać wynagrodzenia za korzystanie z dróg. Co więcej w analizowanym przypadku nie można wskazać bezpośredniego beneficjenta korzystającego z powstałej infrastruktury, gdyż jak wskazali Państwo, głównymi użytkownikami infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektów będą mieszkańcy ale także inwestorzy oraz osoby podróżujące drogami.

Podobnie również Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.272.2020.2.AZ, w której stwierdził, że zatem, budowa infrastruktury drogowej (jezdni, placów manewrowych o nawierzchni z kostki betonowej, chodników, zatok, kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, oświetlenia drogowego, telekomunikacyjnego kanału technologicznego), odbywa się/będzie się odbywać w ramach władztwa publicznego. Gmina budując infrastrukturę komunikacyjną przebiegającą przez strefy działa/będzie działać przede wszystkim jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie jest/nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. W przedstawionym przypadku, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ wybudowana przez Gminę infrastruktura związana ze skomunikowaniem stref ekonomicznych z innymi częściami Gminy oraz drogami krajowymi przez budowę dróg publicznych nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych, nie można pobierać opłat za korzystanie z powstałej infrastruktury. W ocenie tut. organu, związek ze sprzedażą opodatkowaną w chwili dokonywania zakupu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji drogowej nie będzie ani uchwytny, ani oczywisty, przede wszystkim dlatego, iż powstała inwestycja drogowa będzie publiczną drogą, udostępnianą nieodpłatnie wszystkim użytkownikom, a obowiązek jej budowy jest zadaniem publicznym gminy określanym przez ustawy. Fakt wzrostu wartości gruntów przeznaczonych do sprzedaży, po wybudowaniu dróg nie powoduje powstania związku podatku naliczonego przy ich realizacji z czynnościami opodatkowanymi w postaci sprzedaży działek. Niewątpliwie powstanie infrastruktury drogowej wpływa na atrakcyjność powstałych terenów inwestycyjnych jednak infrastruktura ta pozostanie własnością Gminy i przede wszystkim jest realizowana w ramach zadań własnych Gminy. Tak również:

1.Pismo z 27 lutego 2025 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-2.4012.103.2025.1.JS,

2.Pismo z 24 września 2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-2.4012.612.2024.1.MC,

3.Pismo z 4 września 2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP4-3.4012.418.2024.2.APR.

Wskazać przy tym należy, że również w zakresie pobieranych opłat za udostępnienie kanału technologicznego obecne interpretacje indywidualne wskazują, że w tym przypadku zarządca drogi (JST) nie działa w charakterze podatnika VAT. Przykładem takich interpretacji jest m.in.:

1.Pismo z 25 października 2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-2.4012.557.2023.2.MC Jak wynika z opisu sprawy w ramach Zadania 49., prowadzone były roboty polegające na budowie kanału technologicznego/teletechnicznego, który w części wykorzystywany będzie przez Miasto, natomiast w części może zostać udostępniony innym podmiotom komercyjnym. Ulica Zwierzyniecka objęta inwestycją, o której mowa we wniosku, jest drogą publiczną w rozumieniu ustawy o drogach publicznych. Podmioty zainteresowane, którym zostanie udostępniony kanał teletechniczny, o którym mowa w pytaniach wniosku, będą mogły z niego korzystać w ramach uiszczonej opłaty, o której mowa w art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych. Ww. opłata ustalana będzie na podstawie decyzji administracyjnej, w której określone zostaną warunki udostępnienia tego kanału oraz zostaną naliczone opłaty za udostępnienie kanału teletechnicznego, o którym mowa w pytaniach wniosku, w wysokości rocznych stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego określonej w załączniku nr 2 do Rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego. Podkreślenia wymaga, że realizując inwestycję objętą wnioskiem – jak Państwo podali – Miasto nie miało swobody w zakresie budowy kanału technologicznego oraz nie będzie miało swobody w zakresie doboru kontrahenta/kontrahentów oraz zasad udostępniania i wysokości pobieranych opłat. Wszystkie te warunki determinowane są bezpośrednio zapisami ustawy o drogach publicznych, co wiąże się z tym, że w odniesieniu do każdego z podmiotów spełniających warunki ustawowe, zarządca drogi – Miasto – nie będzie miało prawa odmowy udostępnienia kanału technologicznego. Zatem skoro będziecie Państwo pobierać opłatę od zainteresowanych podmiotów za udostępnienie kanału teletechnicznego zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych, to będziecie Państwo działać w odniesieniu do tych czynności jako organ władzy publicznej, w zakresie realizacji zadań własnych powierzonych Państwu na podstawie ww. ustawy o drogach publicznych. Tym samym z tytułu realizacji tych świadczeń będziecie Państwo wyłączeni z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, a pobierana opłata, której obowiązek uiszczenia wynika z ustawy o drogach publicznych, będzie miała charakter publicznoprawny i nie będzie stanowiła wynagrodzenia za usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.Pismo z 4 maja 2022 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-1.4012.93.2017.10.JK.

3.Pismo z 24 października 2017 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-2.4012.457.2017.1.MN.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1 winno zostać uznane za prawidłowe.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

A zatem, by danemu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT, to podatnik przy nabywaniu określonych towarów i usług musi działać w charakterze podatnika VAT oraz przeznaczać nabyte towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro Wnioskodawca w zakresie przedmiotowych Inwestycji nie będzie działał jako podatnik VAT oraz wykonywał czynności opodatkowanych (gdyż w zakresie planowanych Inwestycji będzie działał jako organ władzy publicznej), to równocześnie od wydatków związanych z nabyciem towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowych Inwestycji nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia VAT.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 15 stycznia 2018 r. (znak: 0112-KDIL2-2.4012.532.2017.1.AKR), zgodnie z którą:

Zatem, w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są/nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji inwestycji nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie ma/nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania inwestycyjnego nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn.: „(...)” należało uznać za prawidłowe. W konsekwencji – w ocenie Wnioskodawcy – w ramach przedmiotowych Inwestycji, nie będzie on uprawniony do odliczenia VAT czy też zwrotu VAT w jakiejkolwiek postaci od poczynionych przez niego wydatków, z racji na brak wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz braku występowania w charakterze podatnika VAT.

Dlatego na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 87 ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia oraz do ewentualnego zwrotu VAT od wydatków poczynionych w ramach przedmiotowych Inwestycji.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 winno zostać uznane za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy w ramach realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 działają Państwo w charakterze podatnika VAT.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 581 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:

Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że:

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 889):

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Według art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych, wskazuje, że:

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Stosownie do zapisu art. 20 pkt 1 ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy o drogach publicznych:

Z treści art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych wynika, że:

Zgodnie z art. 20 pkt 11 ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 39 ust. 6 ustawy o drogach publicznych:

W świetle art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych:

Na mocy art. 39 ust. 7a ustawy o drogach publicznych:

Według art. 39 ust. 7ab ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 39 ust. 7g ustawy o drogach publicznych:

W świetle art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych:

Zgodnie z art. 39 ust. 8 ustawy o drogach publicznych:

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Państwo realizując cztery inwestycje drogowe pn.:

1) Projekt nr 1: (...),

2) Projekt nr 2: (...),

3) Projekt nr 3: (...),

4) Projekt nr 4: (...),

w ramach których zostaną wybudowane także kanały technologiczne, o których mowa we wniosku, wykonują Państwo zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa, a także na podstawie art. 20 pkt 3 i art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych, w myśl których do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora, a zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg (...) – zarząd województwa oraz art. 39 ust. 6 i ust. 7 ustawy o drogach publicznych, na mocy których zarządca drogi jest obowiązany zlokalizować kanał technologiczny w pasie drogowym w trakcie budowy lub przebudowy dróg publicznych i udostępnić ww. kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem.

Jak wynika z opisu sprawy:

·Są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

·Zarząd Dróg (...) (ZDW), to jednostka budżetowa, jednostka organizacyjna Państwa podlegająca scentralizowanemu systemowi rozliczeń VAT.

·Są Państwo beneficjentem ww. Projektów.

·Będą Państwo właścicielem powstałej na skutek realizacji ww. Projektów infrastruktury.

·Faktury dokumentujące zakup usług i dostawę towarów związane z realizacją ww. Projektów będą wystawiane w następujący sposób: NABYWCA: Województwo A, (...), NIP: (...); ODBIORCA: Zarząd Dróg (...).

·Realizacja ww. Projektów stanowi przejaw wykonywania przez Państwa zadania, jakim jest wymienione w art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa, zadanie w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych. W myśl art. 20 pkt 3 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora. ZDW stosownie do art. 19 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg (...) – zarząd województwa.

·W ramach Projektu nr 1: Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

·W ramach Projektu nr 2: Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd (...) nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

·W ramach Projektu nr 3: Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

·W ramach Projektu nr 4: Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i nieodpłatna. Za przejazd drogą nie będą pobierane opłaty (infrastruktura będzie udostępniona bezpłatnie dla użytkowników).

·Dzięki nabywanym towarom i usługom wykorzystanym do realizacji inwestycji związanej z ww. Projektem nr 1, Projektem nr 2, Projektem nr 3 oraz Projektem nr 4 zostaną osiągnięte przez Państwa następujące cele:

-Projekt nr 1: zapewnienie niezbędnych połączeń (...) oraz zapewnienie niezbędnych, nieodpłatnych połączeń do terenów inwestycyjnych, centrów logistycznych, dzięki (...);

-Projekt nr 2: usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego w centrum miejscowości – (...);

-Projekt nr 3: usprawnienie transportu i redukcja ruchu tranzytowego w centrum miejscowości – (...);

-Projekt nr 4: celem inwestycji jest poprawa dostępności transportowej Gminy (...).

·W ramach wszystkich ww. Projektów powstaną również kanały technologiczne, które będą udostępniane odpłatnie na podstawie decyzji administracyjnej. Wspominając o odpłatnym udostępnianiu mają Państwo na myśli, iż stosownie do art. 39 ust. 7ab pkt 5 ustawy o drogach publicznych, decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania. Natomiast, wedle art. 39 ust. 7g tej ustawy o drogach publicznych, za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę. Z kolei, jak stanowi art. 39 ust. 7h ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego. W ramach, zgodnie z art. 39 ust. 7j ustawy o drogach publicznych, opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok. Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

·Stawki za udostępnienie kanału technologicznego określa rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego.

·Z uwagi na powyższe nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. Projektów wykorzystają Państwo do wyżej określonych celów.

·Z uwagi na to, że budowa i udostępnianie kanału technologicznego wynikają z przepisów obowiązującego prawa, niemożliwym było, aby Państwo przystępując do realizacji ww. zadania inwestycyjnego nie byli świadomi, iż jego realizacja będzie prowadziła do budowy i w przyszłości również udostępniania kanału technologicznego. ZDW – jako podmiot działający na podstawie przepisów ustawy o drogach publicznych – zna te przepisy i tym samym był świadom tego, jakie będą skutki wykonania Projektów, gdyż budowa kanału technologicznego podczas budowy drogi jest obowiązkiem nakładanym na Państwa przez przepisy prawa.

·Kanał technologiczny będzie udostępniony na takich samych zasadach dla wszystkich obywateli.

·Kanał technologiczny zarządca drogi jest obowiązany udostępnić na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału, zgodnie bowiem z art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz opis sprawy należy stwierdzić, że realizowane przez Państwa cztery inwestycje drogowe, w ramach ww. Projektów odbywają się w ramach władztwa publicznego i Państwo, wykonując to zadanie, działają jako organ administracji publicznej i mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Państwo bez wątpienia nie mogą być uznani za podatnika, gdyż realizują w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności.

Natomiast, w odniesieniu do budowy kanału technologicznego w ramach ww. Projektów należy stwierdzić, że skoro będziecie Państwo pobierać opłatę od zainteresowanych podmiotów za udostępnienie kanału teletechnicznego, zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych, to działają Państwo również w odniesieniu do tych czynności jako organ władzy publicznej, w zakresie realizacji zadań własnych powierzonych Państwu na podstawie ww. ustawy o drogach publicznych. Tym samym, z tytułu realizacji tych świadczeń są Państwo również wyłączeni z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, a pobierana opłata, której obowiązek uiszczenia wynika z ustawy o drogach publicznych, ma charakter publicznoprawny i nie stanowi wynagrodzenia za usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowanie

W ramach realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem, Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w zakresie wydatków związanych z realizacją Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie posiadają Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie przysługuje Państwu zwrot podatku VAT.

Należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak już wcześniej wskazano, w ramach realizacji Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, a czynność odpłatnego udostępniania kanałów technologicznych, które zostaną wybudowane w ramach ww. Projektów, ma charakter publicznoprawny i nie stanowi wynagrodzenia za usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego, ani do jego zwrotu w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4, w tym również na budowę kanałów technologicznych, które zostaną wybudowane w ramach ww. Projektów. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nie działają Państwo jako podatnik podatku VAT, a wydatki związane z realizacją ww. Projektów nie są/nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ani nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do jego zwrotu – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, nie mają Państwo również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1328 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ nie spełniają Państwo tych warunków, nie mają Państwo możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowanie

W zakresie wydatków związanych z realizacją Projektu nr 1, Projektu nr 2, Projektu nr 3 oraz Projektu nr 4 nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT.

Zatem, Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t .j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.