Interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.185.2025.1.AZE
Podjęcie przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki komandytowej bez likwidacji nie prowadzi do utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed formalnym rozwiązaniem spółki poprzez jej wykreślenie z KRS, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko jest prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2025r. wpłynął Państwa wniosek z 7 listopada 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca („Spółka”) jest Spółką komandytową zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, z siedzibą w (…), podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka komandytowa prowadzi działalność w zakresie sprzedaży pozostałych określonych towarów (…). Spółka komandytowa prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.).
Wnioskodawca od rozpoczęcia swojej działalności tj. od dnia (…)podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek („Ryczałt”), o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT, a zatem spełnia wszystkie warunki określone w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT.
W okresie opodatkowania Ryczałtem wspólnikami Spółki komandytowej były i są obecnie wyłącznie osoby fizyczne („Wspólnicy”).
Wspólnicy Spółki komandytowej planują podjąć w przyszłości (prawdopodobnie w roku (…)) uchwałę o rozwiązaniu Spółki komandytowej („Uchwała”) w trybie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.). Wspólnicy po podjęciu Uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej złożą do sądu rejestrowego wniosek o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców. Spółka komandytowa zakończy swój byt z momentem uprawomocnienia się orzeczenia o jej wykreśleniu. Do tego momentu Spółka komandytowa będzie spełniać przesłanki wskazane w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT.
Pytanie
Czy w związku z podjęciem Uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej (bez przeprowadzania likwidacji) przez Wspólników spowoduje utratę przez Spółkę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w rozumieniu Rozdziału 6b ustawy o CIT ?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, podjęcie przez Wspólników Uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego nie skutkuje utratą przez Spółkę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Spółka opiera swoje stanowisko na literalnym brzmieniu art. 28l ustawy o CIT, w którym taki przypadek nie został uwzględniony.
Z perspektywy przepisów Kodeksu spółek handlowych, w niniejszej sprawie nie mają zastosowania przepisy dotyczące likwidacji spółki komandytowej. Co więcej, żaden z przepisów Kodeksu spółek handlowych dotyczących rozwiązania spółki komandytowej nie odsyła nawet do odpowiedniego stosowania przepisów o likwidacji.
Zakres przedmiotowy wskazany w art. 28I ust. 1 ustawy o CIT stanowi zamknięty katalog zdarzeń, które prowadzą do utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. W związku z tym, jeżeli wskazany przepis nie obejmuje procedury likwidacji ani rozwiązania podatnika CIT, spółka opodatkowana ryczałtem, taka jak Wnioskodawca, nie może utracić prawa do tego sposobu opodatkowania po podjęciu uchwały wspólników o rozwiązaniu spółki komandytowej i zakończeniu jej bytu.
Dodatkowo nie jest możliwe w przedmiotowej sprawie odpowiednie zastosowanie art. 28k ustawy o CIT. Przepis ten odnosi się jedynie do podmiotów, które dopiero zamierzają zmienić formę opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek.
Przykładem na potwierdzenie powyższego stanowiska w zakresie art. 28I oraz art. 28k ustawy o CIT jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.630.2022.1.AK: „Wniesienie przez udziałowca aportem nieruchomości, które w trakcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek nie powoduje utraty prawa do ryczałtu od dochodów spółek w myśl art. 28I ustawy o CIT. Z kolei w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 28k ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 28 k ust. 2 ustawy o CIT, ponieważ spółka jest już opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Reasumując, w opisanej we wniosku sytuacji - wniesienia przez udziałowca w trakcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek aportu w postaci nieruchomości - nie powoduje utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zatem będą mieli Państwo prawo do kontynuowania tej formy opodatkowania.”
Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik może być opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli spełnia łącznie warunki wymienione w tym przepisie. Natomiast art. 28k ust. 1 ustawy o CIT określa katalog przesłanek, których wystąpienie powoduje utratę prawa do ryczałtu. Żaden przepis ustawy o CIT nie stanowi jednak, że samo podjęcie uchwały o rozwiązaniu spółki bez otwarcia likwidacji powoduje automatyczne zakończenie opodatkowania ryczałtem.
W ocenie Wnioskodawcy, utrata prawa do opodatkowania ryczałtem następuje dopiero z chwilą faktycznego zakończenia bytu prawnego spółki, tj. z dniem jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym w interpretacji z dnia 5 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP.2-1.4010.373.2023.1.MW, w której organ wskazał, że: „ W sytuacji, gdy spółka opodatkowana ryczałtem podejmie uchwałę o swoim rozwiązaniu, nie oznacza to utraty prawa do ryczałtu w momencie podjęcia uchwały. Utrata prawa do ryczałtu nastąpi dopiero z chwilą zakończenia opodatkowania ryczałtem, tj. w momencie rozwiązania spółki i jej wykreślenia z rejestru.”
W konsekwencji, do dnia rozwiązania (wykreślenia z KRS) Spółka komandytowa pozostaje podatnikiem ryczałtu i jest zobowiązana stosować przepisy rozdziału 6b ustawy o CIT.
Natomiast rozumowanie Wnioskodawcy w zakresie wykładni art. 28I ust. 1 ustawy o CIT, ustanawiającego zamknięty katalog zdarzeń powodujących utratę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek , potwierdzają poniższe interpretacje indywidualne:
• interpretacja indywidualna Organu z dnia 16 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.28.2023.1.RH: „Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przepisy prawa nie wyłączają możliwości dokonania restrukturyzacji (przekształcenia) w sytuacji korzystania już z opodatkowania ryczałtem. Ponadto przekształcenie spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest czynnością restrukturyzacyjną wymienioną w art. 28k ust. 1 pkt 5-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”
• interpretacja indywidualna Organu z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.286.2022.2.IN: „W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym Spółka akcyjna rozważa przekształcenie w Spółkę komandytowo-akcyjną. (...) Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym przekształcenie, o którym mowa we wniosku nie spowoduje braku możliwości dalszego opodatkowania ryczałtem w związku z art. 28k ust. 1 pkt 5 i 6 oraz ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile zostaną zachowane pozostałe przesłanki, o których mowa w art. 28j oraz art. 28k ustawy o CIT.”
• interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.698.2022.1.AW: „Przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek, w szczególności art. 28j oraz art. 28k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależniają możliwości opodatkowania ryczałtem od korzystania bądź nie w zależności od faktu dokonania czynności prawnej jaką jest zwolnienie z długu. Również w art. 28I ustawy CIT skorzystanie ze zwolnienia z długu nie jest wymienione jako przesłanka utraty prawa do ryczałtu. Zatem w przypadku, gdy Państwo zostaną zwolnieni z długu nie wiąże się to z utratą przez Państwa możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, tym samym będą mieli Państwo prawo do dalszego opodatkowania w ramach ryczałtu od dochodów spółek.”
Podsumowując, podjęcie przez Wspólników Uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej nie spowoduje utraty przez Spółkę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Spółka pozostanie opodatkowana Ryczałtem aż do zakończenia swojego bytu. Powyższe stanowisko jest spójne z wykładnią językową i celowościową przepisów rozdziału 6b ustawy o CIT oraz znajduje potwierdzenie w aktualnej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Podatnik, aby móc wybrać formę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest zobowiązany spełnić warunki określone w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). I tak zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1) (uchylony)
2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:
a) z wierzytelności,
b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
c) z części odsetkowej raty leasingowej,
d) z poręczeń i gwarancji,
e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,
f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;
3) podatnik:
a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
5) nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
6) nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;
7) złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.
Dodatkowo przepisy w tym rozdziale wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.
W myśl bowiem art. 28k ust. 1 ustawy o CIT:
1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
1) przedsiębiorstw finansowych, o których mowa w art. 15c ust. 16;
2) instytucji pożyczkowych w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;
3) podatników osiągających dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a;
4) podatników postawionych w stan upadłości lub likwidacji;
5) podatników, którzy zostali utworzeni:
a) w wyniku połączenia lub podziału albo
b) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
c) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
– w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia;
6) podatników, którzy:
a) zostali podzieleni przez wydzielenie albo
b) wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
– uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
– składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników
– w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.
Stosownie do art. 28l ust. 1 ustawy o CIT:
1. Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem:
1) roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 – w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem;
2) (uchylony)
3) roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 i 3;
4) roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym:
a) podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4–6,
b) podatnik nie prowadził ksiąg podatkowych lub dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie wyniku finansowego netto,
c) podatnik dokona przejęcia innego podmiotu w drodze łączenia albo podziału podmiotów lub otrzymania wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że:
– podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny jest opodatkowany ryczałtem albo
– podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny z dniem przejęcia lub wniesienia wkładu zamknie księgi rachunkowe, sporządzi sprawozdanie finansowe oraz dokona rozliczenia i ustaleń, o których mowa w art. 7aa, w zakresie transakcji pozostających w związku z przejmowanymi składnikami majątku,
d) podatnik zostanie przejęty przez inny podmiot w drodze łączenia lub podziału podmiotów, w tym podziału przez wydzielenie, lub wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że podmiot przejmujący jest opodatkowany ryczałtem.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka od rozpoczęcia swojej działalności tj. od 15 marca 2024 r. podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Wspólnicy Spółki planują podjąć w przyszłości (prawdopodobnie w roku 2026) uchwałę o rozwiązaniu Spółki komandytowej w trybie art. 58 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych. Wspólnicy po podjęciu uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej złożą do sądu rejestrowego wniosek o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców. Spółka komandytowa zakończy swój byt z momentem uprawomocnienia się orzeczenia o jej wykreśleniu. Do tego momentu Spółka będzie spełniać przesłanki wskazane w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej (bez przeprowadzania likwidacji) przez Wspólników spowoduje utratę przez Spółkę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w rozumieniu Rozdziału 6b ustawy o CIT.
Spółka komandytowa, jej powstanie, funkcjonowanie, likwidacja zostały uregulowane w przepisach ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: ksh).
Zgodnie z art. 103 § 1 ksh:
W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 58 ustawy ksh:
Rozwiązanie spółki powodują:
1) przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2) jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3) ogłoszenie upadłości spółki;
4) śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5) wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6) prawomocne orzeczenie sądu.
Stosownie do treści art. 67 § 1 ustawy ksh:
W przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.
W myśl art. 84 § 1 i 2 ksh:
§ 1. Likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach.
§ 2. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.
Jak wynika z powyższych przepisów, zasadniczo samo wystąpienie przyczyn rozwiązania spółki nie powoduje automatycznie zakończenia jej działalności. W sytuacji więc, gdy w toku działalności spółki zaistnieje jedna z opisanych wyżej sytuacji, konieczne jest podjęcie dalszych działań zmierzających do ustania bytu spółki – przeprowadzenie likwidacji lub rozwiązanie spółki bez przeprowadzania likwidacji.
Należy wskazać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, przeprowadzenie procesu likwidacji spółki jest podstawowym sposobem zakończenia jej bytu prawnego. Nie jest to jednak konieczne, gdy wspólnicy uzgodnią inny sposób zakończenia jej działalności. Uzgodnienie takie może mieć miejsce w uchwale o rozwiązaniu spółki bądź w odrębnym porozumieniu. Wspólnicy muszą określić, w jaki sposób zostanie zastąpiona procedura likwidacji.
Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy, należy wskazać, że z chwilą wykreślenia Spółki z rejestru następuje jej rozwiązanie, czyli utrata przez Spółkę bytu prawnego.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, iż zakres przedmiotowy art. 28l ust. 1 ustawy o CIT stanowi katalog zamknięty zdarzeń skutkujących utratą prawa do opodatkowania Ryczałtem. Procedura likwidacji bądź rozwiązanie spółki, nie jest wymieniona jako przesłanka utraty prawa do ryczałtu. W konsekwencji podjęcie uchwały o rozwiązaniu Spółki komandytowej (bez przeprowadzania likwidacji) nie powoduje do czasu jej rozwiązania utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Wynika to z literalnego brzmienia przepisu art. 28l ustawy CIT, który nie wskazuje na utratę prawa do opodatkowania ryczałtem w tej sytuacji.
W przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania także przepisy art. 28k ustawy o CIT, ponieważ Spółka jest już opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Wskazany przepis dotyczy bowiem wyłącznie podmiotów, które zamierzają dopiero przystąpić do ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych.
Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?