Interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.682.2025.2.AK
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2025 r. (data wpływu 2 grudnia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od dnia (…) 2022 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą:
(…), NIP: (…), REGON: (…), z przeważającą działalnością pod kodem PKD 81.30.Z - działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni. W zakres Pana usług wchodzi: usługi ogrodnicze, usługi sprzątania budynków, usługi odśnieżania.
Z prowadzonej działalności osiąga Pan przychody opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i składa Pan zeznania roczne PIT-28.
Nie prowadzi Pan działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
Od dnia rozpoczęcia działalności nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i tym samym korzystał Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
(…) 2022 roku przekroczył Pan limit pozwalający skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Niestety biuro rachunkowe, z którego usług Pan korzysta nie poinformowało, iż limit został przekroczony w proporcji do okresu prowadzonej działalności w 2022 r.
W 2025 roku dostał Pan wezwanie dot. przekroczenia limitu do zwolnienia i za 2022 i 2023 był Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i złożyć zaległe deklaracje.
(…) 2025 r. złożył Pan VAT-R, tym samym zarejestrował się Pan do VAT z mocą wsteczną od (…) 2022 r.
W dniach (…) 2025 r. zostały złożone jednolite pliki kontrolne za okresy wsteczne – (…) 2022 r. oraz od stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r.
Zaległy podatek wraz z należnymi odsetkami został zapłacony. Dokonał Pan również korekty zeznań podatkowych PIT-28 za lata 2022 oraz 2023.
W roku 2023 przychody z działalności gospodarczej wyniosły (…) zł netto, co wskazuje na nie przekroczenie kwoty 200 000 zł.
Limit obrotu w wysokości 200 000 zł, uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, został przez Pana przekroczony dopiero (…) 2024 roku.
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, utrata prawa do zwolnienia następuje dopiero z chwilą przekroczenia limitu obrotu, dlatego od dnia następnego po jego przekroczeniu, tj. od (…) 2024 r., prowadzona działalność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z powyższym w obowiązującym terminie, tj. (…) 2024 r złożył Pan rejestracyjny VAT-R.
W okresie od 1 stycznia 2024 roku do dnia przekroczenia limitu, tj. do (…) 2024 r., przysługiwało Panu prawo do korzystania ze zwolnienia z VAT, dlatego w dniu (…) 2025 r. złożył Pan VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego wyboru możliwości korzystania ze zwolnienia w myśl ustawy o VAT art. 113 ust. 1 tj. od początku roku czyli od 1 stycznia 2024 r.
1.W okresie od 1 stycznia 2024 r. do (…) 2024 r.:
a)nie wystawiał Pan faktur VAT z podatkiem należnym,
b)nie składał Pan deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
c)nie odprowadzał Pan podatku należnego,
d)nie dokonywał Pan odliczeń podatku VAT od nabytych towarów i usług.
2.W okresie od 1 stycznia 2024 r. do (…) 2024 r. nie dokonywał Pan dostawy towarów i nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.).
3.W roku 2023 nie dokonywał Pan dostawy towarów i nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.).
Pytanie
Czy ma Pan prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 113 ustawy o VAT od 1 stycznia 2024 r. pomimo niezłożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w terminie?
Pana stanowisko w sprawie
Jak stanowi art. 113 ust. 11 ustawy o podatku towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”): „Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1”.
Przepis ten nie przewiduje żadnych dodatkowych wymogów formalnych warunkujących możliwość ponownego skorzystania ze zwolnienia. Jedynie art. 113 ust. 4 ustawy o VAT wprowadza obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego na piśmie o zamiarze rezygnacji ze zwolnienia - odpowiednio przed początkiem miesiąca, w którym rezygnacja ma nastąpić, bądź - w przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego - przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej.
W konsekwencji, fakt niezłożenia w terminie formularza VAT-R w zakresie zawiadomienia o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, które to zdarzenie było efektem przeoczenia, nie powinien skutkować brakiem możliwości skorzystania z tegoż zwolnienia, jeżeli zostały spełnione kryteria do zwolnienia wynikające z treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT.
Powyższe stanowisko znajduje oparcie w utrwalonej praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych interpretacyjnej oraz praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, o której mowa w art. 14n § 5 i § 6 Ordynacji podatkowej (dalej: „O.p.”). Przepis ten wyraźnie stanowi, że utrwaloną praktykę interpretacyjną stanowią dominujące wyjaśnienia zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, zawarte w interpretacjach indywidualnych wydanych w takich samych stanach faktycznych oraz w tym samym stanie prawnym, w okresie 12 miesięcy poprzedzających rozpoczęcie okresu rozliczeniowego.
W analogicznych sprawach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie podkreślał, że o statusie podatnika VAT decydują przesłanki materialnoprawne, a nie samo dopełnienie obowiązków formalnych związanych z rejestracją. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 4 listopada 2022 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.402.2022.2.BG) wskazano wprost że, jeżeli podatnik od dnia, w którym wybrał zwolnienie podmiotowe dla drobnego przedsiębiorcy, zachowuje się jak podatnik zwolniony, to złożenie aktualizacji VAT-R po upływie terminu nie powinno mieć wpływu na skuteczność dokonanego wyboru.
Jednocześnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 stycznia 2024 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.560.2023.2.DS) podkreślono, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia podatnika prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia. Tym samym Wnioskodawca, pomimo złożenia deklaracji VAT-R, w której zadeklarował chęć korzystania ze zwolnienia od momentu, w którym zaprzestał wystawiania faktur z podatkiem VAT, z uchybieniem 7 dniowego terminu, posiada prawo do korzystania z powyższego zwolnienia.
Powyższe stanowisko zostało również wielokrotnie potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2019 r. (sygn. VIII SA/Wa 82/19), stwierdzono, że za wadliwe należało uznać założenie organów podatkowych obu instancji, które niezasadnie przyjęły, iż błąd formalny popełniony przez skarżącego na etapie dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego ma charakter nieodwracalny, tj. decydujący o statusie skarżącego na kilkadziesiąt okresów rozliczeniowych. O statusie danego podmiotu jako podatnika VAT lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia od VAT decydują bowiem względy materialnoprawne, a nie formalne. Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r. (sygn. I FSK 1487/19) podkreślił, że wiodące znaczenie należy przypisać działaniom, które wypełniają materialną stronę zarówno bycia podatnikiem VAT, jak też korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Charakter czynności rejestracyjnych jest wtórny wobec posiadania statusu podatnika VAT, stąd egzekwowanie praw ze składanych w tym zakresie przez podatników dokumentów nie może być realizowane w sposób nieproporcjonalny do celu, któremu procedura rejestracyjna służy.
W związku z powyższym należy uznać, że samo niedopełnienie obowiązków formalnych w zakresie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R nie może prowadzić do pozbawienia podatnika prawa do zwolnienia podmiotowego, jeżeli spełnia on przesłanki materialne przewidziane w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.
W Pana ocenie, w świetle przywołanych interpretacji oraz jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, zasadne jest przyjęcie, że ma Pan prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 113 ustawy o VAT od 1 stycznia 2024 r. pomimo niezłożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w terminie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
Jak wynika z art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Według art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Stosownie do art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu,
3) (uchylony).
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako:
1) „podatnika VAT czynnego”,
2) „podatnika VAT zwolnionego” - w przypadku podatnika, o którym mowa w:
a) ust. 3 i 3c,
b) art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE
- i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie.
Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Jak wynika z 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, ponowny wybór tego zwolnienia, po spełnieniu określonych warunków. Przepis ten nie określa, w jakim terminie podatnik jest zobowiązany poinformować urząd o zamiarze wyboru zwolnienia. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikającą z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.
Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Z opisu sprawy wynika, że od (…) 2022 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą: działalność usługową związaną z zagospodarowaniem terenów zieleni. Nie prowadzi Pan działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Od dnia rozpoczęcia działalności nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i tym samym korzystał Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art 113 ust. 1 ustawy o VAT.
We wniosku wskazał Pan, że (…) 2022 r. przekroczył Pan limit pozwalający skorzystać ze zwolnienia, lecz biuro rachunkowe, z którego usług Pan korzysta, nie poinformowało Pana, że limit został przekroczony w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2022.
W 2025 r. otrzymał Pan wezwanie dotyczące przekroczenia limitu do zwolnienia, w związku z czym za rok 2022 i 2023 był zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i złożyć zaległe deklaracje. (…) 2025 r. dokonał Pan rejestracji do VAT z datą wsteczną od (…) 2022 r., następnie złożył Pan jednolite pliki kontrolne za okresy wsteczne – (…) 2022 r. oraz od stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r. i uregulował Pan zaległy podatek wraz z odsetkami. W roku 2023 Pana przychody z działalności gospodarczej wyniosły (…) zł netto, co wskazuje na nie przekroczenie kwoty 200 000 zł. W roku 2023 nie dokonywał Pan dostawy towarów i nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
Natomiast w okresie od 1 stycznia 2024 r. do dnia przekroczenia limitu, tj. do (…) 2024 r., przysługiwało Panu prawo do korzystania ze zwolnienia z VAT, dlatego w dniu (…) 2025 r. złożył Pan VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego wyboru możliwości korzystania ze zwolnienia w myśl ustawy o VAT art. 113 ust. 1 tj. od początku roku czyli od 1 stycznia 2024 r.
Wskazał Pan, że w okresie od 1 stycznia do (…) 2024 r. nie dokonywał Pan dostawy towarów i nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy oraz nie wystawiał Pan faktur VAT z podatkiem należnym, nie składał Pan deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, nie odprowadzał Pan podatku należnego i nie dokonywał Pan odliczeń podatku VAT od nabytych towarów i usług.
Limit obrotu w wysokości 200 000 zł został przez Pana przekroczony dopiero (…) 2024 roku, dlatego od dnia następnego po jego przekroczeniu, prowadzona przez Pana działalność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z powyższym w obowiązującym terminie, tj. (…) 2024 r. złożył Pan zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.
Pana wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia, czy ma Pan prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 113 ustawy o VAT od 1 stycznia 2024 r. pomimo niezłożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w terminie.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że w związku z tym, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2023 oraz w okresie od 1 stycznia 2024 r. do (…) 2024 r. nie wykonywał Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a Pana przychody z działalności w 2023 r. oraz do (…) 2024 r. nie przekroczyły limitu 200 000 zł, to na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 1 stycznia 2024 r. przysługiwało Panu prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Zatem w analizowanej sprawie, uzyskując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2024 r., powinien był Pan złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie 7 dni licząc od dnia, w którym nabył Pan prawo do tego zwolnienia. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Pana prawa do wyboru przysługującego Panu zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Zatem, może Pan korzystać ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2024 r., pomimo złożenia zawiadomienia aktualizacyjnego VAT-R o zmianie (…) 2024 r.
Podsumowując, stwierdzam, że przysługuje Panu prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy, od początku roku, tj. od 1 stycznia 2024 r. Złożenie zgłoszenia aktualizacyjnego (…) 2024 r. nie pozbawiło Pana prawa do korzystania z ww. zwolnienia.
Tym samym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy wskazać, że rozstrzygnięcia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.
Odnosząc się natomiast do powołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Pana argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
