Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.724.2025.3.KK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie wskazania:

-czy z tytułu nabycia wielofunkcyjnych łodzi – statków będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

-czy z tytułu nabycia części do jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek, dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków oraz usług związanych z obsługą tych jednostek, będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a w stosunku do usług importu usług.

Uzupełnili go Państwo pismem z 3 listopada 2025 r. (wpływ 3 listopada 2025 r.) oraz pismem z 2 grudnia 2025 (wpływ 2 grudnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 3 listopada 2025 r.)

Wnioskodawca zamówił u dostawcy jednostki pływające, które aktualnie są w budowie. Dostawcą jest podmiot z Unii Europejskiej. Wnioskodawca po odebraniu jednostek być może będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Jednostki pływające stanowią zakres rzeczowy Zadania pn. „(…)”, projektu „(…)”, dla którego A złożyła do X w dniu (…) czerwca 2025 r. wniosek o dofinansowanie w ramach naboru (…).

Przedmiotowy projekt „(…)” jest operacją o znaczeniu strategicznym w rozumieniu art. 2 ust. 5 Rozporządzenia UE 2021/1060. Data identyfikacji: 13 września 2023 r. Zakres projektu zawarty jest w (…). Projekt polega na realizacji zadań publicznych wynikających z przepisów odrębnych oraz ma strategiczne znaczenie dla społeczno-gospodarczego rozwoju kraju.

W dokumentacji zamówienia Wnioskodawca posługiwał się określeniami „jednostka” oraz „łódź”.

Wnioskodawca, mając na względzie ustawowe zobowiązanie (ustawa z 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2025 r. poz. 883), w którym głównym zadaniem A jest zarówno ratowanie życia na morzu jak i zwalczanie zanieczyszczeń środowiska morskiego, zamówił jednostki wielofunkcyjne, a w zamówieniu i specyfikacji wskazywał na „specjalistyczny” charakter zamawianych jednostek. Zgodnie ze Wspólnym Słownikiem Zamówień (CPV) dla zamawianych jednostek właściwe są numery zgodnie z główną klasyfikacją CPV: 34521000-5 Łodzie specjalistyczne 34520000-8 Łodzie 34513000-6 Kutry połowowe, jednostki ratownicze i inne jednostki specjalne.

Objęte odpowiednio grupowaniem CN 8905 90 i 8906 90 jako używanych na morzu statków ratowniczych, statków udzielających pomocy na morzu, i łodzi ratunkowych.

Zamówione jednostki są wielozadaniowe i przeznaczone do:

1)współpracy w zakresie zwalczania zanieczyszczeń olejowych na morzu z innymi specjalistycznymi jednostkami do zwalczania zanieczyszczeń, polegającej w głównej mierze na holowaniu zapór przeciwolejowych,

2)aktywnego zwalczania zanieczyszczeń olejowych na wodach płytkich i osłoniętych, polegającego na mechanicznym zbieraniu oleju z powierzchni wody, przy użyciu urządzeń specjalistycznych dostarczonych wraz z nimi,

3)udziału w akcjach związanych z poszukiwaniem i ratownictwem życia na wodach płytkich i osłoniętych,

4)holowania małych (do 15 m długości) jednostek pływających.

W związku z funkcjami jakie mają pełnić te jednostki, będą one wyposażone m.in. (…). Jednostki będą miały maksymalną długość (…) i zgodnie z zapewnieniami producenta zostaną zarejestrowane jako jednostki, które będą posiadały (…). (…).

Jednostki te będą zarejestrowane w Polskim Rejestrze Statków (PRS) jako łódź przybrzeżna (…).

Zamawiane jednostki będą posiadały (…). (…).

Intencją Wnioskodawcy jest wykorzystywanie wyżej wymienionych jednostek specjalistycznych również jako łodzi ratowniczych do prowadzenia akcji poszukiwawczych i ratowania życia, w przypadku, gdy normalnie znajdujące się w pogotowiu ratowniczym jednostki pływające zostaną wyłączone na skutek awarii, planowanego remontu lub będzie potrzebne dodatkowe ich wsparcie.

Jednostki te będą udzielały pomocy na morzu w ramach ratownictwa morskiego, w zakresie obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę przez ustawodawcę.

Zgodnie z ustawą z 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim będą to statki służby państwowej specjalnego przeznaczenia (art. 5 pkt 6 Dz. U. 2025 r. poz. 883), obejmujące swą funkcjonalnością zarówno statki do ratowania życia na morzu jak i statki do zwalczania rozlewów olejów i substancji szkodliwych lub zanieczyszczających środowisko naturalne pełniące służbę w stałym pogotowiu.

Wnioskodawca został powołany do poszukiwania i ratowania życia na morzu, dodatkowo do jego obowiązków należą inne zadania związane z bezpieczeństwem morskim i zwalczaniem zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, określone przepisami odrębnych ustaw oraz może on wykonywać, w ramach prowadzonych akcji ratowniczych, działania z zakresu ratownictwa morskiego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.

(…).

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.W odpowiedzi na pytanie: Czy są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?

wskazali Państwo:

2.W odpowiedzi na pytanie: Czy są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT-UE?

wskazali Państwo:

3.W odpowiedzi na pytanie: Czy podmioty dokonujące dostaw towarów, których dotyczą zadane przez Państwa pytania oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 1 i 2, będą podatnikami, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, lub podatnikami podatku od wartości dodanej?

wskazali Państwo:

4.W odpowiedzi na pytanie: Czy podmioty świadczące usługi, których dotyczy zadane przez Państwa pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2, będą podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju?

wskazali Państwo:

5.W odpowiedzi na pytanie: Czy towary, których dotyczą zadane przez Państwa pytania oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 1 i 2, będą wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu?

wskazali Państwo:

6.W odpowiedzi na pytanie: Czy wielofunkcyjne łodzie – statki, których dotyczy zadane przez Państwa pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 1, stanowią towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit b ustawy?

wskazali Państwo:

7.W odpowiedzi na pytanie: Czy nabywane przez Państwa towary, których dotyczy zadane przez Państwa pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2, stanowią towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit b ustawy?

wskazali Państwo:

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 3 listopada 2025 r.)

1.Czy Wnioskodawca z tytułu nabycia wielofunkcyjnych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne), udzielania pomocy na morzu statkom będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?

2.Czy Wnioskodawca z tytułu nabycia części do jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek, dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu oraz usług związanych z obsługą – remontów, konserwacji tych jednostek – specjalistycznych wielofunkcyjnych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne), udzielania pomocy na morzu statkom będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a w stosunku do usług importu usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 3 listopada 2025 r.)

W ustawie o podatku od towarów i usług – art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawodawca przewidział zastosowanie obniżonej do 0% stawki na dostawę używanych na morzu statków ratowniczych (CN ex 8905 90) i łodzi ratunkowych (CN ex 8906 90).

Zapis ten stanowi implementację art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w którym ustalono, że Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a)dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, jak również statków ratowniczych i udzielających pomocy na morzu oraz jednostek pływających przeznaczonych do rybołówstwa przybrzeżnego, z wyłączeniem, w przypadku tych ostatnich, dostaw prowiantu na pokład;

c)dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem jednostek pływających, o których mowa w lit. a) oraz dostawę, wynajem, naprawę i konserwację sprzętu, łącznie ze sprzętem rybackim, będącego częścią tych jednostek lub służącego ich eksploatacji.

Jednocześnie, ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 2006/112/WE, nie definiują na własne potrzeby pojęcia „statku”. Pojęcie „statek” jest zdefiniowane w ustawie z dnia 18 września 2001 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1309) Kodeks morski, gdzie w art. 2 § 1 ustawodawca wskazał, że statkiem morskim jest każde urządzenie pływające przeznaczone lub używane do żeglugi morskiej, zwane dalej „statkiem”, a w art. 3 § 2 rozwinął, że morskim statkiem handlowym jest statek przeznaczony lub używany do [...] holowania, ratownictwa morskiego [...].

Podobnie ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2025 r. poz. 883), w art. 5 definiuje pojęcie statku i wskazuje w pkt 1), że ilekroć w ustawie jest mowa o statku – należy przez to rozumieć urządzenie pływające używane w środowisku morskim [..], dodatkowo w pkt 6) definiuje statki służby państwowej specjalnego przeznaczenia – przez które należy rozumieć statki używane wyłącznie do: b) ratowania życia na morzu, c) zwalczania rozlewów olejów i substancji szkodliwych lub zanieczyszczających środowisko naturalne [...].

W Rozporządzeniu Ministra infrastruktury i rozwoju z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki morskie (Dz. U. 2021 r. poz. 1840 z późn. zm.), zamówione przez Wnioskodawcę jednostki pływające ujęte są jako statki w poz. 15 załącznika nr 1 dotyczącego liczby, rodzaju i rozmieszczenia środków i urządzeń ratunkowych na statkach, pkt V regulujący wyposażenie w środki i urządzenia ratunkowe statków specjalistycznych o pojemności brutto (GT) poniżej 500 jednostek i statków służby państwowej specjalnego przeznaczenia, pod nazwą własną „Łodzie służby państwowej specjalnego przeznaczenia o długości do 15 m”.

Kolejny raz w tożsamy sposób pojęcie statku zostało zdefiniowane w ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2024 r. poz. 1786), gdzie w art. 4 czytamy, że:

1)statek – oznacza urządzenie pływające używane w środowisku morskim, [...]”.

Powyższe definicje ustawowe wskazują jednolicie, że statkiem jest urządzenie pływające używane w środowisku morskim. Statkiem jest zarówno łódź ratownicza, jak i statek. Zgodnie z wyjaśnieniami do Nomenklatury Scalonej (CN) w Uwagach dodatkowych do kodu 89 znajdujemy informację, że 1. podpozycje 8901 10 10, 8901 20 10, 8901 30 10, 8901 90 10, 8902 00 10, 8903 91 10, 8903 92 10, 8904 00 91 i 8906 90 10 dotyczą jedynie jednostek pływających, zaprojektowanych jako pełnomorskie, posiadających całkowitą długość kadłuba (wyłączając wszelkie wystające części) nie mniejszą niż 12 m. Jednak łodzie rybackie i łodzie ratunkowe, zaprojektowane jako pełnomorskie, należy uważać za pełnomorskie jednostki pływające, niezależnie od ich długości.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 20 czerwca 2019 r. C-291/18 w sprawie Grup Servicii Petroliere SA przeciwko Agenția Națională de Administrare Fiscală – Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor w pkt 23 orzeczenia wyjaśnił, „że wyrażenie »jednostki pływające przeznaczone do żeglugi« zawarte w art. 148 lit. a) dyrektywy VAT oznacza w sposób konieczny, iż konstrukcje pływające, o których mowa, są wykorzystywane do żeglugi. Tymczasem jednostka pływająca może zostać uznana za »przeznaczoną« do żeglugi tylko wtedy, gdy jest wykorzystywana, przynajmniej głównie lub w przeważającej mierze, do przemieszczania się w obszarze morskim”. Zaś w pkt 19 wskazał, że „[...] zwolnienia przewidziane w art. 148 dyrektywy VAT stanowią autonomiczne pojęcia prawa Unii, które w konsekwencji powinny podlegać jednolitej wykładni i jednolitemu stosowaniu w całej Unii Europejskiej (wyrok z dnia 3 września 2015 r., Fast Bunkering Klaipėda, C-526/13, EU:C:2015:536, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo), co oznacza, że zwolnienie określonej transakcji z VAT nie zależy od jej klasyfikacji w prawie krajowym (zob. podobnie w szczególności wyrok z dnia 18 października 2007 r., Navicon, C-97/06, EU:C:2007:609, pkt 28)”.

Ratownictwo morskie ustawodawca zdefiniował w Kodeksie morskim, gdzie w art. 231, wskazuje, że ratownictwem morskim [...] jest udzielanie pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie na jakichkolwiek wodach oraz ratowanie znajdującego się na nim lub z niego pochodzącego mienia, jak również ratowanie innego mienia znajdującego się na morzu i niepołączonego trwale i celowo z wybrzeżem. Do obowiązków ratującego zgodnie z art. 238 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu morskiego, należy prowadzenie działań ratowniczych z należytą starannością oraz dołożenie należytej staranności w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów. Jednocześnie w art. 248 wskazano, że przepisy działu o ratownictwie morskim stosuje się do działań ratowniczych kontrolowanych lub organizowanych przez organy administracji rządowej i samorządowej.

Wnioskodawca działa, jako jednostka budżetowa Skarbu Państwa, powołana do zapewnienia działań mających na celu poszukiwanie i ratowanie życia na morzu, zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, sporządzonej w Hamburgu dnia 27 kwietnia 1979 r. (Dz. U. z 1988 r. poz. 184 i 185), zwanej dalej „Konwencją SAR”.

A jest państwową jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej. A wykonuje także inne zadania związane z bezpieczeństwem morskim i zwalczaniem zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, określone przepisami odrębnych ustaw oraz może wykonywać, w ramach prowadzonych akcji ratowniczych, działania z zakresu ratownictwa morskiego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.

W oparciu o art. 24 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2024 r. poz. 1786), zostało wydane rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobu organizacji zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu z dnia 8 sierpnia 2017 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 216 z późn. zm.), w którym zarządzono, że Dyrektor A, w porozumieniu z dyrektorami urzędów morskich, opracowuje w ramach współpracy międzynarodowej i udostępnia na stronie Biuletynu Informacji Publicznej A informacje o organizacji i gotowości do zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na polskich obszarach morskich oraz zapewnia ich bieżącą aktualizację. Informacje te zawierają m.in. dane o specjalnych morskich statkach do zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń, posiadanych urządzeniach do zbierania zanieczyszczeń z powierzchni wody na morzu i brzegu morskim, zasadach i warunkach udzielania pomocy, a informacje, o których mowa powyżej, Dyrektor A udostępnia w szczególności Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego (ERCC) oraz Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA).

Ratownictwo morskie „jest działalnością polegająca na udzielaniu pomocy ludziom, statkom i innym obiektom znajdującym się w niebezpieczeństwie na morzu lub na brzegu, wydobywaniu wraków i mienia oraz usuwaniu szkód ekologicznych na morzu i na wodach z nim połączonych. Wyróżnia się ratowanie: ludzi – bezpłatne ratowanie życia lub zdrowia pasażerów i załóg jednostek pływających, środowiska – usuwanie rozlewów olejowych i innych substancji niebezpiecznych na morzu oraz mienia – odpłatne ratowanie statku, ładunku. Ratownictwo morskie (ang. maritime salvage) obejmuje więc szereg działań nakierowanych nie tylko na niesienie pomocy ludziom znajdującym się w niebezpieczeństwie na morzu, ale także na ocaleniu mienia przed zniszczeniem lub utratą oraz zapobieżenia powstania szkody w środowisku czy zminimalizowania jej rozmiarów.

Ten rodzaj ratownictwa, podobnie jak w przypadku ratownictwa lotniczego (ASAR), jest zorganizowany na podstawie międzynarodowych konwencji, które Polska przyjęła i których zobowiązała się przestrzegać, takich jak: konwencja SAR, konwencja SOLAS, Konwencja o Ochronie Środowiska Morskiego Obszaru Morza Bałtyckiego itp. W związku z powyższym istniała konieczność powołania jednej profesjonalnej państwowej służby działającej w obszarze ratownictwa morskiego. (…).

W polskim prawie nie ma jednej, nadrzędnej definicji legalnej dla „statku ratowniczego”, ale pojęcie to można wywnioskować z przepisów dotyczących służby ratowniczej i różnych rodzajów statków, takich jak te stosowane przez A lub używanych na śródlądowych drogach wodnych. W praktyce, „statek ratowniczy” to jednostka przeznaczona i wyposażona do wykonywania akcji ratowniczych na morzu lub śródlądowych drogach wodnych, często o specjalnych parametrach, jak np. duża prędkość czy możliwość schronienia rozbitków.

Ustawodawca w art. 83 ust. 1 lit. b ustawy, zgodnie z treścią Dyrektywy począwszy od 1 kwietnia 2025 r. dokonał rozszerzenia zakresu stosowania stawki 0% do wszelkich używanych na morzu statków ratowniczych o symbolu CN 8905 90 i łodzi ratunkowych CN 8906 90, jednocześnie nie definiując dla celów podatku od towarów i usług pojęcia statku. Uzasadnieniem zmiany był szerszy zakres zwolnienia wynikający z Dyrektywy 2006/112/WE niż funkcjonujący dotychczas w ustawie o podatku od towarów i usług.

Ad 1.

Dokonując analizy okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa Wnioskodawca uważa, że art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z art. 148 lit. a) i c) dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że zawarte w nim wyrażenie „używanych na morzu statków ratowniczych” ma zastosowanie do dostawy wielofunkcyjnych, wielozadaniowych specjalistycznych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne) i udzielania pomocy na morzu statkom, a w związku z powyższym, nabycie od dostawcy z Unii Europejskiej wielofunkcyjnych, wielozadaniowych specjalistycznych łodzi na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 VAT-U będzie wyłączona z obowiązku wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Powyższe potwierdza też, uzasadnienie do projektu zmiany ustawy „Ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw” Dz. U. 2025 r. poz. 222, obowiązującej od 1 kwietnia 2025. r., w którym wskazano, na:

·Objęcie 0% stawką VAT dostawy statków ratowniczych i łodzi ratunkowych, które są wykorzystywane na morzu, a nie są statkami i łodziami pełnomorskimi (art. 1 pkt 1 projektu ustawy). Jak wyjaśniono, (do zmiany ustawy) „zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o VAT stawkę 0% stosuje się do dostawy wykorzystywanych na morzu statków ratowniczych morskich (CN ex 8905 90 10) i łodzi ratunkowych (CN ex 8906 90 10). Przepis ten ogranicza możliwość stosowania stawki 0% do dostawy pełnomorskich statków i łodzi ratunkowych i nie obejmuje statków ratowniczych i łodzi ratunkowych, które są wykorzystywane na morzu, a nie są statkami i łodziami pełnomorskimi. W konsekwencji dostawa takich statków jest opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

·Należy zauważyć, że dyrektywa VAT daje większą swobodę w tym obszarze. Art. 148 lit. a i c dyrektywy VAT zwalnia od podatku m.in. dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków ratowniczych i udzielających pomocy na morzu, jak również dostawy i import, przebudowę, naprawę, czarterowanie, wynajem tych statków. Z brzmienia przepisów art. 148 dyrektywy VAT nie wynika zatem, że statki ratownicze muszą spełniać warunek przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu.

·Z uwagi na powyższe proponuje się zmianę brzmienia lit. b w art. 83 w ust. 1 w pkt 1 ustawy o VAT, która ma umożliwić obniżenie stawki VAT z 23% do 0% do dostawy statków ratowniczych i łodzi ratunkowych, które są wykorzystywane na morzu, a nie są statkami i łodziami pełnomorskimi. Ujednolici to sposób opodatkowania w odniesieniu do dostaw statków ratowniczych oraz łodzi ratunkowych wykorzystywanych do realizacji tego samego celu (dostawa statków i łodzi ratowniczych pełnomorskich objęta jest stawką 0%)”. (…).

Ustawodawca ustawą z dnia 24 stycznia 2025 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2025 r. poz. 222) wprowadził zmianę w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, 852, 1473, 1721 i 1911) w art. 83 w ust. 1 w pkt 1 lit. b, który otrzymał brzmienie: „b) używanych na morzu statków ratowniczych (CN ex 8905 90) i łodzi ratunkowych (CN ex 8906 90)”.

Poprzednie brzmienie (obowiązujące do 31 marca 2025 r.):

„b) używanych na morzu statków ratowniczych morskich (CN ex 8905 90 10) i łodzi ratunkowych (CN ex 8906 90 10)”, zawężało zakres stosowania obniżonej stawki podatku, niegodnie z postanowieniami dyrektywy 2006/112/WE.

Skreślono słowo „morskich” oraz rozszerzenia w kodzie CN siódmej i ósmej cyfry (10). Wskazane zmiany zdaniem Wnioskodawcy rozszerzyły zakres stosowania obniżonej stawki podatku do wszystkich jednostek pływających przeznaczonych do ratownictwa morskiego (udzielania pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie na jakichkolwiek wodach oraz ratowanie znajdującego się na nim lub z niego pochodzącego mienia, poszukiwania i ratowania życia, ratownictwa ekologiczno-chemicznego itd.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 VATU, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 VATU, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów, lub na ich rzecz.

Definicja ta odpowiada definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia zawartej w art. 28 a(3) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 20 Dyrektywy 2006/112).

W art. 10 VAT-U określono przypadki szczególne, kiedy mimo, iż warunki o których mowa w art. 9 VATU zastały spełnione, do wewnątrzwspólnotowego nabycia nie dochodzi. Dotyczy to między innymi sytuacji, w których jeżeliby rzecz dotyczyła dostaw towarów (w tym m.in., określonych w art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. b VAT-U) zastosowanie znalazłaby stawka 0%. Przepis art. 10 ust. 1 VAT-U wyłącza spod opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, towary których dostawa objęta jest stawką 0%.

Ad 2.

W związku z uznaniem, że w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa Wnioskodawca uważa, że w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z art. 148 lit. a) i c) dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że zawarte w nim wyrażenie „używanych na morzu statków ratowniczych” ma zastosowanie do dostawy specjalistycznych wielofunkcyjnych, wielozadaniowych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne) i udzielania pomocy na morzu statkom, tym samym dostawy części do tych jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek, dostawy towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu będzie wyłączone z obowiązku rozpoznawania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zaś import usług będzie wykazywany na zasadach ogólnych, ze względu na fakt, że żadne przepisy nie wskazują na wyjątek w wykazywaniu i rozliczaniu podatku VAT od importu usług, które w Polsce podlegają zwolnieniu z VAT.

Przy imporcie usług Wnioskodawca zobowiązany będzie do opodatkowania transakcji według właściwej dla danego typu usługi stawki obowiązującej w kraju.

W sytuacji gdy usługa podlega pod zwolnienie z obowiązku naliczania podatku VAT, właściwym wydaje się wykazanie transakcji według krajowych zasad, a więc nienaliczanie podatku VAT. Wnioskodawca powinien wykazać wartość dotyczącą importu usług w odpowiedniej części deklaracyjnej pliku JPK V7M, gdzie pola dotyczące podatku należnego i naliczonego dla tychże transakcji pozostawi puste.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wskazać należy, że zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której:

Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy :

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy :

Z opisu sprawy wnika, że zamówili Państwo u dostawcy jednostki pływające, które aktualnie są w budowie. Dostawcą jest podmiot z Unii Europejskiej. Jednostki pływające stanowią zakres rzeczowy Zadania pn. „(...)”, projektu „(...)”, dla którego A złożyła do X w dniu (...) czerwca 2025 r. wniosek o dofinansowanie w ramach naboru (...). Zamówione jednostki są wielozadaniowe i przeznaczone do:

1)współpracy w zakresie zwalczania zanieczyszczeń olejowych na morzu z innymi specjalistycznymi jednostkami do zwalczania zanieczyszczeń, polegającej w głównej mierze na holowaniu zapór przeciwolejowych,

2)aktywnego zwalczania zanieczyszczeń olejowych na wodach płytkich i osłoniętych, polegającego na mechanicznym zbieraniu oleju z powierzchni wody, przy użyciu urządzeń specjalistycznych dostarczonych wraz z nimi,

3)udziału w akcjach związanych z poszukiwaniem i ratownictwem życia na wodach płytkich i osłoniętych,

4)holowania małych (do 15 m długości) jednostek pływających.

Jednostki te będą udzielały pomocy na morzu w ramach ratownictwa morskiego, w zakresie obowiązków nałożonych na Państwa przez ustawodawcę.

Przedmiotem nabycia będą statki, o których mowa w art. 83 ust. 1 lit. b ustawy. Będą to samodzielne środki trwałe, które jednak w miarę potrzeb mogą być wykorzystywane jako element wyposażenia dużych statków ratowniczych.

Będą Państwo również nabywać części i wyposażenie, która może być przedmiotem dostawy wielozadaniowych specjalistycznych łodzi ratowniczych przeznaczonych do zwalczania zanieczyszczeń na morzu oraz towary i służących zaopatrzeniu tych łodzi. Transport nabywanych przez Państwa towarów będzie się rozpoczynał na terenie Unii Europejskiej i zakończy na terenie Polski. Nabywane ww. towary będą stanowiły towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy. Będą Państwo nabywać także usługi związane z obsługą tych jednostek.

Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT-UE.

Podmioty dokonujące dostaw towarów, będą podatnikami od wartości dodanej.

Co do zasady, podmioty świadczące na Państwa rzecz usługi, będą podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jeżeli posiadałyby stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, to dla transakcji objętej pytaniem, wskazywałyby numer identyfikacji podatkowej z innego państwa Unii Europejskiej.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania:

-czy z tytułu nabycia wielofunkcyjnych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne), udzielania pomocy na morzu statkom będą Państwo zobowiazani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (pytanie oznaczone nr 1),

-czy z tytułu nabycia części do jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek, dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków oraz usług związanych z obsługą tych jednostek, będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a w stosunku do usług importu usług (pytanie oznaczone nr 2).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy wskazać, że z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy wynika, że aby wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast w art. 10 ustawy, ustawodawca wymienił przypadki, kiedy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje. Zgodnie z powołanym wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje m.in. w przypadku, gdy dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 1, 3 i 10 z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy:

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy:

Ponadto, według art. 148 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1, ze zm.):

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy wskazać, że w odniesieniu do nabycia przez Państwa wielofunkcyjnych łodzi – statków, zachodzą przesłanki wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wskazali Państwo bowiem, że przedmiotem nabycia będą statki, o których mowa w art. 83 ust. 1 lit. b ustawy.

W konsekwencji, z tytułu nabycia wielofunkcyjnych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne), udzielania pomocy na morzu statkom nie będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Wskazali Państwo również, że będą nabywać części i wyposażenie wielozadaniowych specjalistycznych łodzi ratowniczych przeznaczonych do zwalczania zanieczyszczeń na morzu oraz towary i służących zaopatrzeniu tych łodzi. Ww. specjalistyczne łodzie stanowią statki, o których mowa w art. 83 ust. 1 lit. b ustawy. Wskazali Państwo również, że nabywane towary będą stanowiły towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

Zatem, w odniesieniu do nabycia przez Państwa części do jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek oraz dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu tych statków, również zachodzą przesłanki wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, z tytułu nabycia ww. towarów, nie będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W odniesieniu natomiast do nabycia przez Państwa usług, tj. wszelkich usług o charakterze prac stoczniowych dla większych pływających jednostek morskich oraz szkutniczych w odniesieniu do małych jednostek morskich, wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług, gdy jeden z kontrahentów posiada siedzibę poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – miejscem świadczenia usług, jest stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

W analizowanej sprawie będą Państwo nabywać ww. usługi od podmiotów, które będą podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jeżeli posiadałyby stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, to dla transakcji objętej pytaniem, wskazywałyby numer identyfikacji podatkowej z innego państwa Unii Europejskiej. Państwo natomiastspełniają przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy i są podatnikiem w rozumieniu tego przepisu. Oznacza to, że miejsce świadczenia nabywanych przez Państwa usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Ponadto, na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy:

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy, jak i usługobiorcy.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących obowiązku rozpoznania importu usług, należy wskazać, że w świetle powołanych przepisów z tytułu nabycia opisanych we wniosku usług będą Państwo zobowiązani do rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadzie importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jak wskazano powyżej, są Państwo podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. Z uwagi na to, że posiadają Państwo siedzibę na terytorium kraju, to zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem opodatkowania nabytych przez Państwa usług świadczonych przez podmioty zagraniczne, nieposiadające siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce – będzie terytorium kraju, tj. Polski. Wobec powyższego, nabyte przez Państwa ww. usługi będą stanowiły import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, z tytułu którego będą Państwo podatnikiem i to na Państwu będzie ciążył obowiązek rozliczenia nabywanej usługi.

W związku z powyższym, z tytułu nabycia:

-części do jednostek pływających, wyposażenia tych jednostek, dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu nie będą Państwo zobowiązani do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

-usług związanych z obsługą – remontem, konserwacją tych jednostek – specjalistycznych wielofunkcyjnych łodzi – statków używanych do udzielania pomocy na morzu, które będą wykorzystywane do poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, do zwalczania zanieczyszczeń i zagrożeń na morzu (ratownictwo ekologiczno-chemiczne), udzielania pomocy na morzu statkom będą Państwo zobowiązani do rozpoznania importu usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy ponadto podkreślić, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza zadane przez Państwa pytanie. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem państwa wniosku (zapytań). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku wykazania importu usług w pliku JPK VAT. Ponadto, wydając przedmiotową interpretację – zgodnie z przedstawionym przez Państwa zdarzeniem przyszłym – jako element opisu sprawy przyjęto, że:

-wielofunkcyjne łodzie – statki, których dotyczy zadane przez Państwa pytanie oznaczone nr 1, stanowią towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 lit. b ustawy,

-nabywane przez Państwa towary, których dotyczy zadane przez Państwa pytanie oznaczone nr 2, stanowią towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Państwa opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA” ).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.